Odamda Magnus'un ailesinin gelmesi için hazırlarken odamın kapısı birkaç kez çalındı.
"Gelebilirsin." Dedikten birkaç saniye sonra kapı açıldı ve içeriye Magnus giriş yaptı.
"Konuşalım mı?"
"Tabii, bir sorun mu var?" Dediğimde içeriye girip arkasından kapıyı kapatmıştı.
"Üstündeki yakışmış."
"Teşekkür ederim, sen iyi misin?"
"Bana neden bu kadar kötü davrandığına anlam veremiyorum. Neyi yanlış yapıyorum söyler misin bana?"
"Magnus..."
"Hayır cidden merak ediyorum. Kendime de soruyorum. Az önce Clary'e de sordum ama cevabı o da bilmiyor. Belki sen biliyorsundur diye sana sormaya karar verdim."
Bir süre ona baktım cevap vermeden. Bunun herhangi bir cevabı var mıydı?
"Bazen ani çıkışlarım oluyor."
"Hiçbir yanlışım olmadı sana karşı."
"Biliyorum."
"O zaman sürekli susmalı mıyım? Hiçbir şeye yorum yapmamalı mıyım?"
"Bazı durumlarda susmalısın."
"Ben... öyle birisi değilim."
"Karşında kral var."
"Karşımda sevdiğim adam var." Dedi içli bir sesle. "Ama sen, sürekli olarak karşımda bir kral olarak durmaya devam ediyorsun ve böylesi çok zor."
"Sana kötü bir şey yapmadım."
"Sürekli bu odadan can acısı ile ayrılmak istemiyorum ben." Deyip gözünden akan yaşı silmişti. "Ailemin geleceği gün beni üzmek hoşuna gidiyor mu cidden?"
"Hayır gitmiyor."
"Ailem gittikten sonra aramızdaki şeyi tekrar gözden geçirelim olur mu? Çünkü ben kırılmaya çok müsaitim ve bazen kaldıramıyorum."
"Devam etmek istemiyor musun?"
"Sadece... bazı şeyler hakkında düşünelim diyorum."
"Ne hakkında düşüneceğiz?"
"Burada düşünen ve karar veren tek kişi sensin ama belki benim de fikrim önemlidir, bir nebze de olsa." Dediğinde geriye çekildim ve derin bir nefes aldım.
"Dediğin gibi, ailen gittikten sonra konuşuruz. Ama bilgin olsun diye söylüyorum, kendimi değiştirmek konusunda bildiğim yolu izlerim ve tavsiye almam."
Magnus bir süre bana bakıp sonrasında kapıya yönelmişti. Orada bir süre durup sonrasında tekrar bana döndü.
"Seni çıkarsız seviyorum."
"Farkındayım."
"Farkında olmadığını ikimiz de biliyoruz. Farkında olsan bana böyle davranmazdın."
"Yine çizgiyi aşıyorsun."
"Bir dahakine bunun için bana bir ceza verin, sonuçta sizin için diğerlerinden pek bir farkım yok."
Hızlıca kapıdan çıktıktan sonra bir süre arkasından bakakalmıştım.
Sinirlenmiştim ama neye sinirlendiğimi tam olarak ben de bilmiyordum.
...
Bir süre sonra odama birileri geldi ve Magnus'un ailesinin saraya vardıklarının haberini bana verdi. Ben de son kez kendime aynada bakıp odadan çıkarak Magnus'un odasına ilerledim.
