Wybacz ~HUNCWOCI✔

Wspomnienia

     Nie wiem co mnie natchęło do tego co teraz piszę. Wiem, że wiele osób tego nie przeczyta, ponieważ długa nieobecność sprawiła właściwie, że teraz mi trudno zaczynać, bo cokolwiek bym nie napisała to będzie jak na początku mojego pisania- wolno. Piszę to z dwóch powodów- wczoraj zobaczyłam, że moje konto obserwuje już 400 osób, wiem, że to nie wiele, ale mnie to cieszy. Drugim powodem jest strach, obawa. Przed czym? Nie wiem, obawiam się tego co teraz będzie, co z nami będzie. Jestem tutaj niecałe trzy lata i chciałabym się z wami podzielić tym, ile wniosło to wszystko do mojego życia. Oczywiście dobrego.

Po tej części będzie dodatek do tej książki i poprzedniej części, jednak gdzieś do wieczora może, więc możecie czekać na dodatek i nie czytać tego, ale chciałabym, żebyście to przeczytali.

17 października 2017 coś skłoniło mnie żeby działać na tej aplikacji. Wcześniej miałam konto, o którym już nawet nie pamiętam, bo zapomniałam hasła- brawo ja.

Na początku oczywiście tylko czytałam. Pamiętam jednak, że mój pierwszy fanfick jaki przeczytałam był na samequizy i był o huncwotach, a moja pierwsza książka była zaskoczenie- o huncwotach. Później miałam manię na Cedrica- więc w kolejnej był Cedric. Skończyłam książkę i wiele osób chciało huncwotów, ja też. Niedawno skończyła się ta przygoda- zapewne fascynująca dla wszystkich.

Pamiętam jak jeszcze w listopadzie 2017 zaczęłam pisać moją pierwszą książkę. To był chyba listopad xd. Jak dziecko dostanie jakąś zabawkę to cieszy się ogromnie, ja się tak cieszyłam jak dostałam pierwszą gwiazdkę, pierwszego obserwatora, później były to dziesiątki wyświetleń, pierwsze komentarze (na pewno poprawki, ale tym też będzie), później było coś typu "Kiedy next?"- cieszyłam się jakbym dostała nobla, wygrała grammy, albo nie wiem co.

W tamtym okresie chciałam tylko pisać. Pisać cały czas. Miałam wenę zgromadzoną przez te wszystkie lata oglądania "Harrego Pottera" i czytaniu wielu fanficków. Pisałam dniami i nocami. Pamiętam, że to właśnie wtedy pierwszy raz zerwałam nocki, żeby pisać. Pamiętam jak ze zdziwieniem stwierdziłam, że jest 2 w nocy, a ja o 6 muszę wstać. Toteż był powód OGROMU błędów. Wtedy interesowała mnie tylko treść, co jest niewłaściwe bardzo, bo powinnam się interesować treścią i poprawnością, ale w kwestii błędów- dalej je robię, tym razem, dlatego że jestem głupia xd.

Miałam swoje pięć minut, które przerwało się w 2019. Moja twórczość w 2019? NIC. Totalne nic. Chyba w tym roku zaczyna się 2 rok złej passy, złej fortuny, która nade mną, ba, teraz to i nad światem ciąży. Nie mówię, że w 2019 bym coś zmieniła, bo teraz nie byłoby tak jak jest, a gdyby nie korona to jest całkiem fajnie.

I właśnie dlatego jestem zadowolona. Nie zmieniłabym niczego w moim życiu, bo muszę pogodzić się z losem, z którym nie mam nawet szans. Jestem zadowolona z moich wyborów, chociaż czasami wydaje mi się, że ich żałuje. Ale właściwie to nic nie żałuje.

A co do tych pięciu minut. Chciałbym jeszcze minutę dodatkową na scenie. Szkoda, że nie mogę zgłosić "ad vocem" i uzyskać minuty, żeby jeszcze coś dopracować. W 2019 byłam trochę zniszczona, ale już się poskładałam. Mam ogrom pomysłów i planów. Planuję wiele książek, art booków i w ogóle, ale tu właśnie włącza się strach.

Muszę stwierdzić, że jestem ambitna i dlatego też boję się cokolwiek zaczynać, bo myślę że nikogo nie będzie to obchodzić, wszyscy będą mieli to gdzieś, a ja będę miała nadzieję. Wiem, że to jest może strasznie egoistyczne lub coś, ale ja po prostu uważam, że niecierpię jak coś mi się nie udaje. To jest moja wada. Zrobię jedną rzecz źle w jakimś cyklu, już to wywalam, tracę nadzieję. Strasznie głupie i próbuje się z tego wyleczyć.

Teraz, gdy skończyła się mania Harry Potter mam tysiąc pomysłów, ale chcę trafić w wasze gusta, ludzi na wattpadzie. Możliwe, że niedługo coś takiego się pojawi i pracuję nad tym, ale nie wiem jak to wyjdzie.

No i to chyba na tyle. Nie będę szczegółowo każdego roku omawiać, bo przecież i tak pewnie nikt tego nie przeczyta xd.

Miłego dnia i czekajcie na dodatek.