KAİ LANE: Başlangıç

Bölüm 188: Fury VS Kronos

'Ne kadar söylemek istemesem de...'

'Ben ilk başta gelişime uygun biri değildim.'

'Uzun zaman önce ya da düzgün bir tarih vermek gerekirse 5 yıl kadar önce ben kesinlikle Gelişime uygun biri değildim. Duyguların güçlerini uyandırmak için doğmamıştım.'

'Eğer en başında beklenmeyen olaylar meydana gelmeseydi burada asla olmazdım. Büyük ihtimalle şimdi Liseyi çoktan bitirmiş olurdum. Üniversitedeki sıradan bir gençten farksız olurdum. '

'Bir arkadaşım vardı. Benim aksime sosyal olarak yetenekli, derslerinde başarılı ve sporda benim hiç olamadığım kadar yetenekliydi. Bu dünyadan olamayacak kadar kusursuzdu. Ona hep imrenerek baktım.'

'Hiçbir amacı olmayan biri olarak hiç uğraşmadım. Bu yüzden onun gibi yakışıklı ya da yetenekli olmadığım için birilerini suçlama gereği duymuyorum. Eğer denesem olur muydu bilmiyorum ama denemediğim için kimseyi suçlayamam. '

'Peki ya o kusursuz genç neden bugün yok? Neden bu sokaklarda büyümüş çocuk, onu bir gece, yağmurun altında ve çamurların içinde kalbi durmuş bir halde buldu.'

'Onun neden öldüğünü hiç öğrenemedim fakat onu gördüğümde bir şey fark ettim. Ne kadar yetenekli olursan ol ölebiliyordun ve bu beni korkuttu.'

'Yani ne kadar uğraşırsam uğraşayım yine de ölebilirim değil mi?'

'O arkadaşımdan Lejyon Zırhını aldım. Akademiye girdim ve olabildiğim kadar güçlü biri oldum. Benden daha güçlüler vardı. Bu da bana yetenekli olan çocuğun öldüğü günü hatırlatıyordu. Her zaman daha büyük bir dağ vardır.'

'Savaşın içerisinde herkes güçlendi. Onları geçmek için verdiğim onca çaba tamamen boşa gitmişti. Çünkü ben bir Kral, Lord ya da Koruyucu değildim. Potansiyelimi uyandırmam ile beraber biraz daha güçlenmiş olsam da İlahi Potansiyel sahipleri için ben onlardan güçlü değildim. '

' Cennetin Yıldırımı yeryüzüne düşüp beni öldürmeye çalıştığında beni ayakta tutan da buydu. Daha güçlü olmak istedim! Her zaman istediğim gibi... '

' O an herkesten güçlüydüm. Fakat çevreme baktığımda korkunç gerçeği fark ettim. Clara ölmüştü. Elena ağlıyordu. Yerde sayısız ceset vardı. Ve benim hiç bir şey yapacak halim yoktu.'

' Bütün bu güç bunun için miydi? Herkes ölürken ben onları izleyen kişiydim. '

' Sonrasında bir ışık gördüm. Karşımda hayatım boyunca gördüğüm en büyük dağ vardı. Aşılamayacak bir dağ. Kai'ın parmakları göğü uzandı ve herkes için Gökyüzü Topraklarını ikiye yardı. '

' Onun hali benimkinden iyi değildi. Hayır, daha kötüydü. Yasak Kralların tekniği karşısında hayatta kalmış birisi tahmin edebileceğimden daha fazla yaraya sahipti. '

' O da yetmez gibi Isaac kendini feda etti. Yasak tekniğin gücüyle hepimizi kurtardı. Ama bu onun ölümüne sebep oldu. '

' Kimse beni görmese de bu benim için çok utanç verici bir andı. Ben de ileri atılıp bir şeyler yaptığımı söylemek istedim. Fakat yaptığım tek şey düşman komutanını, benden güçsüz birini komutanımızı öldürdükten sonra öldürebilmekti. '

' Hiç tahmin edemeyeceğin kadar çaresiz hissettim ve utanç duydum.'

'Bu yüzden bu sefer seni durduracağım Kronos!! Güçlü olan birisinin yapması gerektiği gibi!!'