KAİ LANE: Başlangıç

Bölüm 78 Ve 79: Gerçek Bir Kral Katili

Bütün olanlardan sonra 1 gün geçti. Kai'ın efsanevi gelişim yolunu bulduğu dağda 6 kişi oturmuş konuşuyordu.

Bu altı kişi; Quentin, Kai, Emma, Jack, Kevın ve Melony'di. Quentin bir köşeye oturmuş gelişim yapıyordu. Diğer tarafta ise Kai, diğerlerine boş hikayeler anlatıyordu.

Aslında konuştukları konu hiç de önemli olmayan bir konuydu. Kai bu dağın adını Koi Dağı koymuştu. Tabi ki de bu dağa bu ismi vermesinde ki tek sebep adına benziyor oluşuydu. Balıklarla hiçbir alakası yoktu. Aslında Kai Dağı demek istemişti ama zamanla dağın adının değişip Koi dağı olacağını anladığında bu kararından vazgeçmişti.

"Dağ ile alakalı sohbeti bırakın! Dağ çok güzel bir gelişim alanı olsada dağın sırlarını bilen kişi olarak dağın adını da tabi ki benim koymam gerekiyor." dedi Kai. Sabahtan beri diğerleri Kai'ın dağın adını koymasına sinirlenmiş ve kendileri adı koymaya çalışmışlardı. Koydukları adlar da Kovun dağı, Jacki dağı, Emman dağı, Hatta Melony'i Melon dağı bile demişti.

" Ne sırları? Bize de söyle bizde bilelim. Senden öğrenemezsek dağı dolaşır öyle buluruz. Çünkü bana bu hiç de bir tarih hikayesi gibi gelmiyor." dedi Kevın. Bu konuşmanın ardından Kai'ın yüzünde o çocuksu şeytani gülümseme tekrar oluştu.

"İsteseniz de giremezsiniz zaten! Gerçekten girebilecek olsanız sizi öyle bir gelişim alanından mahrum bırakır mıyım? Ne yazık ki o bölgeye fazla yaklaşamazsınız. Bunun nedeni oradaki enerjinin çok yoğun olması ve bu enerji ile sizin ölebilecek olmanız. Bu akademide büyük ihtimalle oraya girebilecek benden başka sadece Michael vardır. O da zar zor girer bence. O kadar iyi olduğuna inanmıyorum. Ben farklı olduğum için girebildim. Yine de ben bile orada fazla dayanamıyorum. Dağdan gelen enerjinin en uygun olduğu bölüm burası. O yüzden Quentin burada gelişim yapıyor ve siz de yapacaksınız. " dedi Kai. Diğerleri buna üzülürken yine de bir yandan mutlulardı. Böyle bir gelişim alanında bir yıl içinde turuncu yıldırıma geçebilirlerdi. Ve böyle bir istatistik görülmüş şey değildi. 15 yaşında turuncu yıldırım.... Bu gerçekten inanılmaz olurdu. Jace'in 16 yaşında kırmızı yıldırıma ulaşması ve hatta Melony'nin kırmızı yıldırıma yarım adım olmasını geçemese de yine de iyiydi.

Ama ne yazık ki sadece 3 ay burada kalabileceklerdi. Ondan sonra Dünya Turnuvası macerası başlayacaktı.

"Şimdi geçelim cezanıza. Önce dağın etrafında koşmaya başlayacaksınız. Tabii ki ben size baskı yaparken. Tabi ki baskım da ufak olmayacak. Aksi takdirde her şey kolay olurdu ve beni bir kez daha geçerseniz - öyle bir şey olmayacak - tekrar kibirli veletler olmazsınız. Tüm gücümle baskı yapacağım. O yüzden bir adım atabilseniz bile bu sizin için çok büyük bir başarı olacak. Tabii ki bu 'koşuşunuz' belli bir süre içerisinde değil. Dağın etrafını tamamen dolandığınızdan sonra bitecek. Size iyi koşuşlar. Hahaha. "Kai'ın sözleri ile beraber herkes olduğu yerde donakalmıştı. Quentin bile onlara acımadan edemedi.

Düşünelim. Kai yarım adım turuncu yıldırımdaydı. Mavi yıldırıma yarım adım olan birisi aurası ile ölebilirdi. Peki mavi yıldırımın zirvesinde olan bu figürler ne kadar zorlanacaktı?

Oh, kesinlikle çok acı ve ter içinde kalacaklardı. Fakat acı yoksa gelişim de yok.

Diğerleri bu işi duydukları anda saksıyı çalıştırmaya başlamışlardı. Bu işten kurtulmak için bir yol bulmalılardı. Ne kadar bu onları geliştirecek olsa da bu kadar acı çekerek bunu yapmak istemiyorlardı. Buna gerek olduğunu düşünmüyorlardı. Hızla güçlenmelerine sebep olacak acı verici bir olay yaşamamışlardı.

Emma bir anda aklına gelen fikirle konuşmaya başladı. Düşündüğü fikir aslında çok basitti ama çok da yanlış.

"Biz neden bunu yapalım ki? Altı üstü biraz kibirli davrandık ama bu seni ne ilgilendirir ki? Sen..." Emma'nın planı aslında güzeldi. Direkt hayır diyerek reddedecekti ama ağzından çıkan sözlerin yanlışlarını fark ettiğinde konuştuğuna pişman oldu. Aynı şekilde Jack ve Kevın da onun konuşmasından dolayı üzgün hissediyorlardı. Kai'ın bu durumda ne kadar üzüleceğini biliyorlardı.