KAİ LANE: Başlangıç

Bölüm 141: Benimle Sonsuza Kadar!!

12 Yıl Önce

"Kai biraz odandan çıkmalısın."

Isse oğlunun yine odasına kapanıp oyun oynadığını görünce derin bir iç çekti. Kai'ın hiç arkadaşı yoktu ve kimse de onunla arkadaş olmak istemiyordu. Çünkü Kai diğer oyunlarda hep kötüydü. Ve çocuklar onu oyunlarında görmek istemiyordu.

Kai yine oyun oynamaya devam ediyordu fakat annesi daha fazla oynamasını istemiyordu. Bu yüzden bir anda odasına girdi ve Kai'ın oyuncaklarını aldı. Kai ise bu durumda hiç bir şey yapamamış ve sadece ağlayabilmişti ama annesi hiç bir şekilde oyuncaklarını vermemişti.

Kai en sonunda yapacak bir şey kalmayınca dışarı çıkmak zorunda kaldı fakat yine de bir kez daha reddedilmek istemiyordu. Bu yüzden Diğerleri ile oyun oynamak için gitmek yerine her gün yanına gitmeyi sevdiği ağacının yanına gitti. Bu ağacın yanına gittiğinde yalnızlığını unutuyor ve en azından bir süre mutlu oluyordu.

Kai ağaca yaslandığı sırada sarı saçlı başka bir çocuk da onunla beraber ağaca yaslandı ve soluklandı. Kai başını çevirip gelen çocuğa baktı. Sarı saçlı mavi gözlü çocuğa bir bakış attıktan sonra kendi önüne dönmüştü. Aynı şekilde o çocukta Kai'a bir bakış atmış ve önüne dönmüştü.

İkisi de hiçbir şey söylemese de konuşmak istiyor ve arkadaş olmak istiyorlardı.

En sonunda Kai dayanamadı ve yerinden kalktı. Çocuk ise onun yüzünden gittiğini düşünmüş ve üzülmüştü. Fakat tam o sırada önüne bir el uzanmıştı.

"M-merhaba........ Iııı şey.... arkadaş olabilir miyiz?"

Kai yalvaran gözlerle çocuğa bakıyordu. Kevın ise bir anda gelen bu arkadaşlık teklifi ile şaşırmıştı. Fakat gülümsemesi uzun sürmemişti.

"Tabii ki. Benim adım Kevın. Peki ya senin adın?"

"Kai..."

"Ben şur-"

Kai ve Kevın konuşmaya başladıkları zaman şaşırtıcı bir şekilde uzun uzun konuşmuşlardı. Anlamadıkları bir bağ aralarında oluşuyordu. İkisi de uzun süredir hiç bu kadar gülmemişti ve hayatlarında arkadaşlığın ne kadar güzel bir şey olduğunu ilk kez o zaman anlamışlardı. Birbirleri ile konuşmak o kadar güzeldi ki saatler geçse de hiçbir şeyin farkına varmadan gülmeye devam etmişlerdi.

O sırada Kai ve Kevın ile aynı yaşta 4 çocuk daha onlara yaklaşmaya başlamıştı. Hepsinin çocuksu yüzlerinde pis ifadeler vardı. Tabii ki bu 4 yaşında bir çocuk için ne kadar pis olabilirse.

Çocuklar ile Kevın ve Kai arasında bir kaç metre kaldığında Kai ve Kevın bakışlarını çocuklara döndürdü.

"Kevın! Sence önceden yaptıklarını affedeceğimizi mi sandın? Seni dövmeye geldik."

Çocuğun açık açık hedefini anlatması Kai'ı korkutmuştu. Ama Kevın ayağa kalktı ve cesur bir şekilde Kai'ın önünde durdu. 4 yaşındaki bu çocuğın sadece bir arkadaşı vardı ve ona Bir şey olmasını istemiyordu.

" Kai, istersen sen git. "

Kai bu planı mantıklı bulmuş gibi kafasıyla salladı ve hemen olduğu yerden korkuyla ayrıldı. O ufacık bir çocuktu. Daha ait olmadığı bir kavgada ne yapabilirdi ki?

O sırada Kevın dişlerini ve yumruklarını sıkmıştı. Hiçbir şey yapamazdı fakat en azından çektiği acının bedelinin birazını onlara ödetmek istiyordu.

"Bizden birini dövüp de gidebileceğini mi sandın Kevın? Seni bugün öyle bir şekilde döveceğiz ki hayal bile edemezsin."

Çocuk başka bişey söylemedi ve Kevın'a doğru bir adım attı fakat o anda ufak bir beden ufak çocuğun üzerine atlamıştı.