KAİ LANE: Başlangıç

Bölüm 4: Melony

Kai en sonunda yerinden kalkmayı başarmıştı. Gözleri düzelmişti fakat hala neler olduğunu anlamıyordu. Elleri titriyordu. Bunun bir hastalık olabileceğinden şüpheleniyordu ama hayatı boyunca böyle bir şey duymamıştı. Bu normal değildi. Bu şekilde nereye kadar gidebilirdi? Bunu merak ediyordu. Ve yetkili figürler tarafından alıkonulmaktan korkuyordu. Farklı insanların farklılıklarını öğrenmek için labaratuvarlara kaldırılıp, deneylerin yapıldığı yasak bölgeler hakkında bir çok film izlemişti.

Kai tuvaletten ayrıldı ve duruşma salonuna geri girdi. Kırık parçalar çoktan temizlense de kırık tahta kısım hala duruyordu. Kai'ın hiçbir şey olmamış gibi yeniden orada durması garip bir görüntüydü.

Hakim Kai'a bir bakış atmaktan fazlasını yapmadı. Biraz olsun şüpheli görünmüyordu. Bu tuhaftı. Herkes sakinleşmişti. Bu da tuhaftı. Hakim sözünü fazla ağzında bekletmek istemiyor gibi görünüyordu ve anlaşılan savunmalar sona ermişti. Ardından kararını verdi ve Kai'a sorun çıkarmadı. Kai suçsuz bulundu ve Lane ailesi mutlulukla oradan ayrıldı. Kaybetselerdi bile Kai'a böyle bir durumda bir şey olmazdı fakat babası büyük bir para cezası yiyebilirdi ve Kai bunu kesinlikle istemiyordu.

"Kazandık!"

Kai kardeşleri ile beraber sarıldı. Sonrasında İsse ve Rodos da gelince Kai zaten başka bir şey istemediğini fark etti. Garip gözlere ya da hastaymış gibi bir bedene sahip olabilirdi. Fakat bu gerçekten önemli değildi. Kai onlarla olduğu sürece bunları sorun olarak görmüyordu. O böyle mutluydu ama içinden bir ses bunun uzun süre devam etmeyeceğini söylüyordu.

Melony Thompson

"Melony Thompson. "dedi bir adam. Siyah saçlı mavi gözlü yaklaşık 35-40 yaşlarında 1,90 boylarına yakın bir adamdı. Oldukça etkileyici elmacık kemiklerine sahipti fakat çenesi biraz önde gibi görünüyordu. Saçlarını arkaya doğru taramıştı. Yüzünde herhangi bir ifade yoktu. Melony olduğu yerden kalktı ve ona doğru ilerledi. Burda ne işi vardı onu bile bilmiyordu fakat buraya gelmişti. Ve yine de o adamın yanına gitmişti. İyi birisine benziyordu. Melony ona bakınca emin ellerde olduğunu anlayabiliyordu. En azından buna inanıyordu. Burada kendinden başka bir sürü insan vardı. Ve hiç kimseye kötü davranılmamıştı. Bu onun saf düşüncesiydi ama yine de şimdilik onlara güveniyordu.

"Şurdaki otobüse bin. Merak etme burası güvenli bir yer. Yakında size neler olduğunu anlatacağız."dedi adam. Sözleri sanki otomatik plota başlanmış gibiydi. Fakat adamın ses tonu güven vericiydi. Melony anlamadığı bir şekilde güvende hissetmişti ve bu sefer bunun kendisinin etkisinde olmadığından şüphe ediyordu. Melony adamın parmağı ile gösterdiği otobüse gitti. Çok büyük bir otobüs değildi. Servis gibiydi. Onun gibileri buraya alıyor olmalılardı.

Melony arka taraflarda bir cam kenarına geçti ve sessizce içeri giren insanları izledi. Kısa bir süre sonra yanlarında otobüse bir kaç dakika önce Melony ile konuşan kişi de girmişti. Onun yanında ise çok daha farklı ve yaşlı başka bir adam vardı.

"Şimdi,iyi dinleyin. Bunu her yıl anlatmaktan yorulsam da size bunu en kolay şekilde anlatacağım. Dışarıda bilmediğiniz bir dünya var ve hayat sandığındızdan çok daha farklı. Siz farkında olmasanız da güçlerimiz var ve sahip olduğunuz hayat yok olmak üzere. Ait olduğunuzu sandığınız dünyadan alıyoruz sizi. Bundan sonra bir gelişimci olarak yaşamak için eğitim göreceksiniz. "dedi adam. Melony onun yüzünü tam göremiyordu fakat oldukça yapılı bir vücuda sahip olduğunu görmüş, kalın bir sesi olduğunu duymuştu. Bu adam az öncekine göre daha otoriter bir hissiyat yaymıştı.

Kalabalıktan sesler yükselmeye başlıyordu. Herkes birbiri ile konuşuyor ve neler olduğunu, bunun nasıl bir şaka olduğunu sorguluyor fakat karşılarında ki adamın sert bakışları, bu konuda emin olmamalarını sağlıyordu.