Bölüm 19: Gelişim

1.1K 123 6
                                    

Melony Thompson

Akademide eve dönüş yolunda hafif sarı fakat daha çoğunlukla siyaha çalan saçları omuzlarına gelen bir kız vardı. Yeşil gözleri bugün de umutsuzluk yayıyordu. Yine hergün akademide yaşadıklarını yaşamıştı. Eziklenmişti. Kötülenmişti. Bu yüzden akademiye gitmek istemiyordu. Akademide kendini mükemmel sanan insanlar vardı.

Herkes evlerini yerleştiğinden dolayı bir grupları vardı. Melony ise her zaman yalnız gezdiğinden dolayı itilip kakılıyordu. İnsanlar onu küçük görüyordu. Bunun tek nedeni yalnız olması da değildi.

Aynı zaman da herkes sarı yıldırımın orta derecesine gelmişken Melony hala taban seviyedeydi. O yüzden düello maçlarında her zaman Melony'e meydan okuyorlardı. Ve tabi ki de ezici bir şekilde galip oluyorlardı. Her gün vücudunda ağır hasarlar oluşuyordu. Şifacılara bedenindeki yaraları iyileştirse de Kalbinde ki yaralar bu kadar basit bir şekilde iyileşemezdi.

Zihin hırsızlığı dersinde ise bir fark yoktu. Melony bu konuda da kötüydü. Kendini geliştirmek için tamamen heyecan duygusuna odaklanmıştı ama bu duyguda yeterince iyi olmadığından orta dereceye geçememişti. Asıl sorun da buydu.

Yine de heyecan ile alakalı bir şeyler hissediyordu. Derinlerde bir yerde üzülmemesi gerektiğini hissediyordu. Her gün bu acıya katlanmasındaki asıl sebep de buydu.

Buna rağmen yine de hiç bir şey yapamıyordu. Bu gücü kullanacak yeteneğe ve iradeye sahip değildi.

Kendini bile anlamadığında yalnızlaşıyordun.

Yine de hiç pes etmeden çalışıyordu. Orta dereceye geçemese de yıldırım tabanın zirvesine ulaşmıştı. Bir atılım gerçekleştirip orta dereceye girebilirdi. Bu şekilde en azından dövüşlerde daha az acı çekerdi.

Eve geldiğinde eşyalarını yatağına atıp oturma odasına geçti. Oda amerikan mutfağıydı.

Melony televizyonun karşısına geçip televizyonu açarken düşünüyordu. Nasıl atılım yapacağını? Oda arkadaşlarımın nerede olduğunu? Neden gelmediklerini? Kim olduklarını?

Melony buraya geldiğinden beri 3 ay geçmişti. Bu zamanın çoğu dersler ve bu dünyadaki kurallar ve insanları ile geçmişti. Tarih ve bilimle. Sadece 1 aydır gelişim yapabiliyorlardı. Bu zamanda herkes orta aşamaya geçerken bir çocuk sadece 1 haftada orta aşmaya geçmişti. Bu gerçekten çok iyi bir istatistikti. Belki de şimdi zirveye ulaşmıştı.

O çocuğun adı Boyd'du ve tek özelliği orta aşmaya 1 haftada geçebilmesi değildi. O aynı zamanda bir öfkeciydi ve arkasındaki dostları da gerçekten mükemmeldi.

Normalde her evde her duygudan bir kişi olurken onların evinde 2 öfkeci fazladan vardı. En sevdikleri şey ise Melony ile dalga geçmekti. En azından Boyd'un arkadaşları Melony ile dalga geçmeyi seviyordu. Boyd Melony'i umursamıyordu bile.

Akademi 2 ayrı bölgeden oluşuyordu. 1. bölge ve 2. bölge. Düşük olan tabaka Melony'nin olduğu yerdi. Aynı zamanda Kai ve diğerlerinin geleceği yerdi. 1. bölge...

Burada sonradan güçlerini öğrenmiş olanlar kalırdı. Yılda 1 kere 1. Bölge turnuvası olurdu. Kazanan 2. Bölgeye geçme hakkı kazanırdı. 2. Bölge aynı zamanda daha yüksek gelişim yapma imkanları ile doluydu. Ve insanlar 2. bölgeden olanlara saygı duyardı.

2. bölge ise doğduğundan beri güçlerini bilenleri ve küçük yaşta güçlerini geliştirenlerin kaldığı yerdi. Onlarla eşit güçte mücadele etmek zordu. Fakat yeteneksiz olanlar her zaman olmuştu. 2. bölgede de doğduğundan beri çalışsa da başarısız olanlar vardı. 2. bölgede de turnuvalar yapılırdı. Her zaman sonuncu olan 10 kişi 1. Bölgeye yollanırdı.

KAİ LANE: BaşlangıçHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin