KAİ LANE: Başlangıç

Bölüm 6: Avcı

Yağmurun yağmasından dolayı Kai'ın her yeri sırılsıklam olmuştu. Kıyafetleri üzerine yapışıyor ve burnu akıyordu. Bu gidişle hasta olabilirdi. 

"Sanırım artık gitme zamanı. "dedi seslice ve okulun yolunu tuttu. Çantasını alması gerekiyordu fakat aklı hala karışıktı. O gencin kim olduğunu bilmiyordu. Nasıl güçlü olduğunu da bilmiyordu. Bir çok şeyi anlamıyordu fakat en azından şimdi düşünmenin bir işe yaramayacağını anlıyordu. Artık önünde bir açık kapı vardı. O kişiyi bir kez daha bulmalıydı. 

O sırada Kai yürürken bir anda birine çarptı ve düşen kişiyi düşmeden önce son anda belinden yakaladı. Ne zaman bu kadar dikkatsiz olduğunu bilmiyordu. Belki de kız önünde öylece durduğu içindi. Belki de Kai düşüncelerinde yoğunlaştığı içindi. Belki de ikisi de. Kai kızı belinden yakaladığı için pişman oldu. Kız ayağa kalktı ve konuşmaya başladı.

"Teşekkürler. "dedi önce. Kai ona baktığında yeşil saçlı güzel bir kız olduğunu fark etti. Gözleride saçları gibi yeşildi. Gerçekten çok güzel bir kızdı aslında fakat Kai ona ufacık bir ilgi bile duymuyordu. Dış güzellik içinde bir şeyleri harekete geçirebilirdi fakat bu durumda etkilenmek için güzel bir kız görmesi yeterli olurdu. Güzel bir kişilik ise daha nadirdi. 

"Özür dilerim. Önüme bakmadan yürüyordum. İyi misin?" dedi Kai nazikçe. İnsanları etkilemek istemiyordu fakat bu ona bağlı bir şey değildi artık. Kızın gözlerini görüyordu. Ve haftalar içerisinde yaşadığı şeyleri göz önüne koyunca neler olacağını biliyordu. 

"Aslında ben seni arıyordum."dedi kız. 

"Niçin beni arıyorsun?"diye sordu Kai her şeyi bilmesine rağmen.

"Belki bir şeyler içebiliriz-" Kai onun sözünü bitirmesine izin vermedi. Eskiden bu insanlar onu hiç de umursamayan kişilerdi. Yakışıklı bile olsa ona balmazlardı. Bunun nedeni neydi? Başarılı olması mı? Yeteneği mi? Nezaketi mi? Onlar nezaketi anlayamıyordu. Anlayamayacaklardı. Bir avuç ergen toplum tarafından bir o yana bir bu yana savrulmaktan başka bir şey yapamazdı.

"Hayır, çarptığım için özür dilerim ama gitmem gerekiyor. Arkadaşlarım beni bekliyor."dedi Kai ve yanından gitti. Kızın yüzüne bile bakamamıştı. Onun ne hissettiği önemli değildi. Artık bunu umursamıyordu. Yine de yüzünü görüp o kırgın bakışlara şahit olmak istemedi. 

Kai okula girdi ve yerde bıraktığı çantasını aldı. Kai o an okulu bir dshs göremeyeceğini düşünüyordu. Evet, okulun son günlerindelerdi ve Kai yüksek okula geçecekti. Çoktan bir çok okuldan mektuplar almıştı. Buraya gelmesine gerek yoktu artık. Her şeye rağmen arkasına döndü ve son kez hayatında onu önemli bir noktaya kadar getiren okuluna baktı. Buraya bir daha gelmeyecek olması üzücüydü. 

Kai okula bakmayı bırakıp yola koyulduğunda yağmur durmuştu. Ama yine de etraf, bulutların gölgesi tarafından karanlığa boğulmuştu. Havanın karanlığı, zamanın gece vakti olduğunu düşündürüyordu.