វណ្ណៈស្នេហ៍(ចប់)

ចាប់រំលោភ

  យ៉ុនហ្គី ធ្វើដំណើរមករាជដំណាក់ខ្លួនវិញទាំងធុញថប់ជាទីបំផុតទ្រង់ចង់តែចាកចេញពីរាជវាំងទៅនៅជាមួយជីមីន វិញទេតែស្តេចមីន មានរាជបញ្ជាមិនឲ្យទ្រង់ចាកចេញពីរាជវាំងមុនថ្ងៃឡើងគ្រងរាជនោះទេខ្លាចមានគ្រោះថ្នាក់ ពេលវេលាចុះទេដើរទៅមុខឥតឈប់ឥតឈរមេឃចាប់ផ្តើមបាក់ងងឹតជីមីន នៅក្នុងហាងនៅឡើយទេដោយសារតែថ្ងៃនេះជីមីន នៅសល់មីរៀងច្រើនទើបនៅលក់ឲ្យអស់សិមទៅផ្ទះនៅតាមផ្លូវត្រឡប់មកផ្ទះវិញមានសភាពងងឹតស្លុបជីមីន កាន់ចង្កៀងដើរមកផ្ទះតាមផ្លូវស្ងាត់ដែរងងឹតសូន្យសុងមានព្រៃអមសងខាងផ្លូវដោយមានមនុស្សតាមពីក្រោយផងដែរតែជីមីន មិនបានដឹងនោះទេ
«អឹម អឹម អឹម»មកដល់ផ្លូវដែរស្ងាត់នឹងឆ្ងាយពីភូមិទោះចងឮស្រែកក៏មិនឮសម្លេងដែរអ្នកដែរតាមជីមីន នោះក៏មកខ្ទប់មាត់ជីមីន នឹងចាប់ផ្តួលទៅលើដី
«ពួកឯងទៅយាមផ្លូវនៅទីនេះទុកឲ្យយើងជាអ្នកចាត់ការ»កូនមេភូមិបានស្រែកបញ្ជាទៅកាន់កូនចៅខ្លួនឲ្យទៅយាមផ្លូវខ្លាចមានមនុស្សមកឃើញនៅពេលនេះមានតែកូនមេភូមិននឹងជីមីន តែប៉ុណ្ណោះ
«សុំអង្វរដោះលែងខ្ញុំទៅ ហឹក ហឹក ហុឺ»ដៃទាំងពីររបស់ជីមីន ត្រូវកូនមេភូមិលើកផុតក្បាលចាប់ផ្គួបចូលគ្នានៅលស់ដៃម្ខាងទៀតក៏យកមកហែកប្រឡោះអាវជីមីន ញីញ៉ក់កញ្ចឹង-ករបស់ជីមីន នឹងបឺតជញ្ជក់ឆ្អឹងដងកាំបិតរបស់ជីមីន ឡើងក្រហមជាដុំៗ
«ហឹស ហឹស ចុងក្រោយក៏នៅតែចប់របស់យើង ហឹស»កូនមេភូមិងើបមុខពីប្រឡោះ-កជីមីន វិញនឹងសើចចំអកទៅកាន់ ជីមីន
«សុំអង្វរដោះលែងខ្ញុំទៅខ្ញុំមិនមែនជាមនុស្សស្រីទេ ហុឺ ហុឺ ជួយផង ជួយផង ហុឺ ហុឺ»ជីមីន ខំស្រែកចង់ដាច់បំពង់-កស្វែងរកជំនួយតែទោះជាយ៉ាងណាក៏មិនអាចឮដល់អ្នកភូមិដែរថ្មើរនេះក៏មិនសូវជាមានអ្នកភូមិឆ្លងកាត់ទីនេះដែរ
«មិនមែនជាស្រីតែរាងកាយអូនស្អាតជាងស្រីទៅទៀតតើដឹងទេអូនសម្លាញ់?សឺត»កូនមេភូមិលោកមុខមកថើបថ្ពាល់ជីមីន មួយខ្សឺតនឹងយកដៃមកអង្វែលមុខជីមីន ថើរៗ
«ខ្ញុំព្រមហើយលែងដៃខ្ញុំទៅ សឺត»ជីមីន ញញឹមទៅកាម់កូនមេភូមិ នឹងលោមុខមកថើបថ្ពាល់គេខ្សឺត
«ល្អឆាប់ចាត់ការទៅ»កូនមេភូមិ បានប្រលែងដៃជីមីន តែមិនបានចុះពីលើជីមីន ទេ
«បងក្រោកចេញពីអូនទៅបើបងនៅតែទ្រោបពីលើអូនបែបនេះតើឲ្យអូនធ្វើយ៉ាងមិចទៅ»ជីមីន យកដៃអង្អែលមុខកូនមេភូមិ ថើរៗនឹងនិយាយស្អីផ្អែមល្ហែមទៅកាន់កូនមេភូមិ
«ក៏បានបងតាមតែអូនទេ សឺត»កូនមេភូមិ លោមុខមកថើបថ្ងាសជីមីន មួយខ្សឺតបន្ទាប់មកក៏ចុះពីលើជីមីន នឹងបី ជីមីន ទៅលើស្មៅដោយមានជីមីន តោង-កនាយជាប់កូនមេភូមិដាក់ជីមីន នៅលើស្មៅដែរក្រាស់ៗថ្នមៗបន្ទាប់មកនាយក៏ដេកនៅម្ខាងជីមីន ឡើងទៅទ្រោបពីលើកូនមេភូមិ យកដៃអង្អែលមុខកូនមេភូមិ ថ្នមៗនឹងលោមុខមកថើបថ្ពាល់កូនមេភូមិ មួយខ្សឺត
«សឺត អួយ»កូនមេភូមិ បិទភ្នែកទាំងមាត់ទៅញញឹមពេលជីមីន ថើបថ្ពាល់នាយបានឱកាសជីមីន ក៏យកជង្គង់មកអុកកូនប្រុសកូនមេភូមិមួយទំហឹងរួចក៏រត់ក្តោបអាវរត់ចេញយ៉ាងលឿន
«អួយយ៉ូយ ពួកអាដែងមកនេះឲ្យឆាប់ឡើង»កូនមេភូមិរមួលចុកឆ្អល់ដៃក្តោបកូនប្រុសខ្លួនទាំងឈឺចុកចាប់
«ល្បង ល្បងយ៉ាងមិចទៅហើយ អួយ»គ្នីគ្នាពីរនាក់ដែរត្រូវជាកូនចៅកូនមេភូមិ ក៏រត់មកមើលកូនមេភូមិ ពេលឮកូនមេភូមិ ហៅនឹងបានសួរថាយ៉ាងមិចបានជានាយរនោរនាលដូច្នេះតែក៏ត្រូវមួយជើងរបស់កូនមេភូមិ
«ភ្នែកឯងខ្វាក់មែនទេ?ឆាប់យកយើងទៅឲ្យពេទ្យពិនិត្យភ្លាម សឺត អួយដាច់ពូជឬអត់ទេនេះ?»ចំណែកឯកូនចៅកូនមេភូមិ ក៏អៀវកូនមេភូមិ ទៅពេទ្យពិនិត្យយ៉ាងលឿនខ្លាចថានឹងដាច់ពូជ
«ហឹក ហឹក ហុឺ ហុឺ ហឹក ហឹក»ជីមីន ចូលមកដល់ក្នុងបន្ទប់គ្របភួយយំស្ងាត់ៗខ្លាចថានឹងឮដល់លោកស្រីផាក លោកស្រីនឹងសួរនាំ
«យ៉ុនហ្គី ខ្ញុំខ្លាចណាស់ ហឹក ហឹក ហុឺ»ជីមីន យំហៅឈ្មោះយ៉ុនហ្គី តិចៗគេពិតជាខ្លាចខ្លាំងណាស់គេមានអារម្មណ៍ថាភ័យខ្លាចរន្ធត់ព្រលឹងមិននៅក្នុងខ្លួនទាល់តែសោះគេនៅនឹកឃើញហេតុការណ៍ដែរកូនមេភូមិបានបំពានខ្លួនជីមីន ដើរមកអង្គុយឆ្លុះកញ្ចក់លាត់អាវមើល-កនឹងឆ្អឹងដងកាំបិតខ្លួនដែរមានស្នាមដុំៗទឹកភ្នែកចាប់ផ្តើមស្រក់ចុះវានៅដិតដាមនៅក្នុងខួរក្បាលនេះមិនទាន់រសាត់បាត់ទាល់តែសោះ
«ហឹក ហឹក ហុឺ ហឹក»ទឺកភ្នែកជីមីន ចាប់ផ្តើមហូរកាន់តែច្រើនទៅៗប្រហែលជាកន្លះម៉ោងទើបជីមីន ឈប់យំភ្នែកជីមីន ចាប់ផ្តើមឡើងក្រហមនឹងហើមជីមីន ដើរចេញពីបន្ទប់ទៅផ្ទះបាយដើម្បីដាំបាយធ្វើម្ហូបដាំទឹកថ្នាំឲ្យលោកស្រីផាក ដូចរាល់ដង
កាត់
  ចាប់ពីថ្ងៃនោះមកជីមីនមិនដែរទៅលក់មីទៀតទេអារម្មណ៍ដែរត្រូវគេបំពានវានៅដិតដាមជាប់ខួរក្បាលគេហូតជីមីន ចាប់ផ្តើមនៅតែក្នុងផ្ទះនឹងមិនសូវជាមាត់-កបង្អត់បាយខ្លួនឯងគេតែងតែយំជារៀងរាល់យប់គេមានអារម្មណ៍ថាភ័យខ្លាចមនុស្សដែរនៅជុំវិញខ្លួនគេអាចមើលឃើញសម្បកកាយគេបានតែមិនអាចមើលឃើញដល់ចិត្តមនុស្សទាំងនោះ-នោះទេហើយវាក៏មានរយះពេលប្រាំមួយថ្ងៃមកហើយ
«ហឹក ហឹក ហុឺ ហឹក ហឹក»ជីមីន ឃ្លុំភួយយំម្នាក់ឯងនៅកណ្តាលយប់ស្ងាត់ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមកទេតែងតែសុបិន្តឃើញហេតុការពេលកូនមេភូមិរហូតទោះបីជាគេជាប្រិសភេទមែនតែចិត្តរបស់គេទន់ខ្សោយដូចជាមនុស្សស្រីណាស់
«ហឹក ហឹក ហុឺ យ៉ុនហ្គីខ្ញុំខ្លាចណាស់ ហឹក ហុឺ ហុឺ»ជីមីន ឃ្លុំភួយដេកកន្លែងដែរយ៉ុនហ្គី ធ្លាប់ដេកជាមួយនឹងខ្លួនហៅឈ្មោះយ៉ុនហ្គី ខ្សាវៗទាំងទឹកភ្នែកជោគថ្ពាល់

បើសិនជាអាចសូមជួយផ្តល់មតិចំពោះសាច់រឿងផង
Keo_theary