យ៉ុនហ្គីល មានម្ចាស់ប្អូនហើយ

268 37 8
                                    

រទេះសេះបានចេញដំណើរមកកាន់រាជវាំងវិញហើយម្នាក់ៗឡើងអស់ខ្យល់អស់ហើយជាពិសេសគឺក្មេងតែម្តងនាំគ្នាលេងឡើងទន់ដៃទន់ជើងដើរមិនចង់កើតផង
  «ព្រឹកស្អែកអូនត្រូវត្រឡប់ទៅវិញហើយ»ព្រះមហេសីហ្វុងអុី មានបន្ទូលទាំងញញឹមស្រស់ថ្ងៃនេះទ្រង់សប្បាយព្រះទ័យខ្លាំងណាស់ដែលបានយាងមកលេងសមុទ្រនិងបានសោយគ្រឿងសមុទ្រដែលមានរសជាតិឆ្ងាញ់ប្លែកខុសពីរសជាតិដែលទ្រង់ធ្លាប់សោយទៀតផង(កន្លែងនេះចង់មានន័យសម្តៅទៅលើអាហារតាមតំបន់ឬប្រទេសទោះបីជាគ្រឿងសមុទ្រដូចគ្នាមែនតែរបៀបធ្វើនិងរសជាតិខុសប្លែកពីគ្នា)
  «បើបែបនេះហ្គីល ខូចព្រះទ័យខ្លាំងព្រោះហ្គីល ស្រលាញ់យីហ្វាង សឹងអីហើយ ហឹស ហឹស»ជីមីន មានបន្ទូលោយស្នាមញញឹមដោយមានយ៉ុនហ្គីល ផ្ទុំនៅលើដៃទ្រង់ឯយីហ្វាង ផ្ទុំនៅលើដៃព្រះមហេសីហ្វុងអុី ចំណែកឯណាមវ៉ុន វិញក៏អស់ខ្យល់ដេកលក់នៅលើដៃអ៊ុនវូ ដែរ
  «មិនទេចាំយប់នេះយ៉ុនហ្គីល មកផ្ទុំជាមួយខ្ញុំម្ចាស់នឹងទូលប្រាប់ហេតុផលទៅកាន់ទ្រង់»ពិតមែនហលយយប់នេះយ៉ុនហ្គីល ក៏យាងមកផ្ទុំជាមួយទ្រង់និងយីហ្វាង ដែរ
  «បើបែបនេះក៏ល្អដែរអូនចង់យាងទៅពេលព្រឹកឬក៏ថ្ងៃត្រង់?»យ៉ុនហ្គី ដែលស្ងាត់ជាយូរក៏មានបន្ទូលសួរឡើង
  «គឺអូនទៅពេលព្រឹក»នៅក្នុងរទេះប្រែទៅជាស្ងាត់ឲ្យជ្រងុំបន្ទាប់ពីព្រះមហេសីហ្វុងអុី មានបន្ទូលទូលប្រាប់យ៉ុនហ្គី ហើយណាមួយក្មេងៗដេកលក់អស់ហើយគ្មានអ្នកណាមកកូរទៀតទេ
  «ពួកទូលបង្គំសុំលាតែត្រឹមនេះហើយ»រទេះសេះបានឈប់នៅពីខាងមុខផ្ទះរបស់អ៊ុនវូ និងយ៉ុងជី ដោយមាននាងច្រម៉ក់ណាមវ៉ុន បីជាប់នឹងដៃដោយពេលចុះពីលើរទេះសេះទាំងពីរនាក់ក៏មិនភ្លេចចំកោងខ្នងឱនគោរពមកកាន់អ្នកដែលមានវត្តមាននៅក្នុងរទេះសេះដែរ
  «អឹម អ៊ីចឹងចូលទៅផ្ទះដាក់ឲ្យនាងល្អិតដេកឲ្យស្រួលទៅមើលទៅនាងដូចជាបាក់កម្លាំងខ្លាំងណាស់»យ៉ុនហ្គី ញញឹមមកកាន់អ៊ុនវូ ចំណែកទាំងពីរក៏បានចូលមកខាងក្នុងផ្ទះចំណែកឯរទេះសេះក៏ចេញដំណើរមកកាន់ព្របរមរាជវាំងបន្ត
  «ឲ្យហ្គីល មកបងចាំបងបីចុះ»មកដល់ក្នុងរាជវាំងព្រះមហេសីហ្វុងអុី បានបីយីហ្វាង ចុះមកមុខចំណែកឯយ៉ុនហ្គីល វិញក៏ត្រូវយ៉ុនហ្គី បីមកក្រឡាបន្ទុំរបស់ពួកទ្រង់សិនណាមួយពេលនេះមិនទាន់យប់បាក់ងងឹតនោះទេ ជីមីន វិញក្រោយពីឲ្យយ៉ុនហ្គីល ទៅដៃយ៉ុនហ្គី ហើយទ្រង់ក៏យាងមកហួសដល់ដំណាក់ចម្អិនព្រះក្រយ៉ាដោយថ្ងៃនេះទ្រង់បានធ្វើស៊ុបមាន់ខ្មៅ ស្ងោរបន្លែគ្រប់មុខ មាន់អាំង និងចៀនពងទា
  «គ្រប់គ្នាតែម្តង.ណ»ជីមីន យាងមកដំណាក់សោយក្រយ៉ាដោយមានយ៉ុនហ្គី យ៉ុនហ្គីល ព្រះមហេសីហ្វុងអុី យីហ្វាង គង់ចាំនៅនឹងតុរួចជាស្រេច
  «អឹម ហឹម អ៊ួក អ៊ួក អ៊ួក ខិះ ខិះ អ៊ួក អ៊ួក»ស៊ុបមាន់ខ្មៅក្តៅហ៊ុយៗសាយក្លិនមកចូលច្រមុះយ៉ុនហ្គី ធ្វើឲ្យទ្រង់យកដៃខ្ទប់ច្រមុះដើម្បីកុំឲ្យធុំក្លិនវាតែដោយទប់មិនជាប់ទ្រង់ក៏យាងមកខាងក្រៅដំណាក់ក្អួតចេញកាកសំណល់គ្រឿងសមុទ្រចេញមកពីពោះអស់គ្មានសល់
  «យ៉ុន បងកើតអី?»ជីមីន យាងមករកយ៉ុនហ្គីិ ដោយមានកាន់ទឹកមកជាមួយឲ្យយ៉ុនហ្គី ខ្ពុលមាត់ចេញ
  «បងគ្មានអីទេគ្រាន់តែធុំក្លិនឆ្អាបមិនបាន»យ៉ុនហ្គី ខ្ពុលមាត់ចេញរួចក៏យាងមកតុសោយក្រយ៉ាវិញទាំងខ្ទប់ច្រមុះ
  «យកស៊ុបនោះចេញទៅវាមានក្លិនឆ្លាបពេកហើយបងមិនសោយទេ»អ្នកដែលនៅរួមតុក៏ជ្រួញចិញ្ចើមចូលគ្នាក៏ដួសស៊ុបនោះមកសោយនិងហិតក្លិនថាវាឆ្អាបមែនក៏អត់?តែវាគ្មានទេក្លិនឡើងឈ្ងុយឡើងឆ្ងាញ់ទៀត
  «អត់មានឆ្អាបទេបិតា»យ៉ុនហ្គីល បានសោយស៊ុបមាន់ខ្មៅនោះហើយក៏បានលើកចានទ្រង់មកឲ្យយ៉ុនហ្គី បានហិតក្លិនថាវាឈ្ងុយមិនមែនមានក្លិនឆ្អាបដូចយ៉ុនហ្គី បានមានបន្ទូលទេ
  «បើអត់ឆ្អាតបុត្រសោយទៅកុំយកមកជិតបិតា អ៊ួក ខិះ ខិះ ខិះ អ៊ួក អ៊ួក អ៊ួក ឌឹប ឌឹប អ៊ួក ឆ្អាប»ជីមីន យាងមកតាមក្រោយយ៉ុនហ្គី ហើយក៏បានជួយគក់រឺតខ្នងយ៉ុនហ្គី តិចៗឲ្យក្អួតចេញមកអស់ដោយលើកនេះយ៉ុនហ្គី ក្អួតចេញមកមានតែទឹកមាត់មកតែប៉ុណ្ណោះ
  «មីន បងអត់ស្ងោយទេបងចង់សោយម្ជូរវិញឲ្យវាស្រឡះបំពង់.ក»បន្ទាប់ពីក្អួតអស់យ៉ុនហ្គី មិនបានយាងមកខាងក្នុងដំណាក់សោយក្រយ៉ាវិញទេ
  «តែនេះល្ងាចហើយអូនខ្លាចបងរមួកពោះ»ជីមីន មានបន្ទូលដោយព្រួយបារម្ភខ្លាចព្រះស្វាមុីចុករមួយនៅពេលយប់ទើបមិនចង់ឲ្យទ្រង់សោយ
  «បើមិនឲ្យបងសោយបងក៏សោយក្រយាោះមិនកើតដែរហ្នឹង»ជីមីន ក៏បានយាងមកចម្ការក្នុងរាជវាំងបេះផ្លែស្រ្តបឺរីខ្ចី ផ្លែស្វាយខុសរដូវហើយក៏ហួសមកបុកអំបិលម្ទេសដែលហឹរល្មម
  «តឹប»ម្ជូរមួយកញ្ច្រែងតូចជាមួយនិងអំបិលម្ទេសមួយចានជងតូចមកដាក់នៅនឹងតុរីឯព្រះសូរិយាចាប់ផ្តើមទម្លាក់ពន្លឺដោយមានពណ៌ទឹកក្រូចស្រាលលិចចុះសន្សឹមតាមគន្លងនៃរង្វិលព្រះអាទិត្យ
  «ក្អឹក ជូរអត់?»ជីមីន ព្រះមហេសីហ្វុងអុី យ៉ុនហ្គីល យីហ្វាង គង់រួមតុជាមួយយ៉ុនហ្គី នៅសួនច្បារដោយសម្លឹងមកកាន់យ៉ុនហ្គី សោយស្វាយខុសរដូវជាមួយអំបិលម្ទេសទាំងស្រៀវពោះវៀនណាមួយស្វាយខុសរដូវមានខ្វីវាមានទៅផ្អែមឯណាលោកអើយជូរជាជាងក្រូចឆ្មាទៅទៀត
  «អត់ទេឆ្ងាញ់ពួកអូនសោយអត់?»យ៉ុនហ្គី បានជ្រលក់ស្វាយជាមួយអំបិលម្ទេសឲ្យជីមីន ភ្លក់
  «អឹម អ៊ែគ ជូរស្ញេញបងឯងនេះចេះតែមានហើយប្រយ័ត្នយប់រមីរមួលទៅអូនមិនជួយទេ»ជីមីន ខ្ជាក់ស្វាយចេញពីមាត់ឡើងលឿនលោកអើយនេះល្មមរបស់គេមែនល្មមរាគ
  «ជិតទ្រង់ចាញ់ទៅ?»ព្រះមហេសីហ្វុងអុី មានបន្ទូលទាំងញញឹមឥ្យពព្រាយណាមួយកាលកំណើតយីហ្វាង ក៏ព្រះស្វាមុីទ្រង់ចាញ់ជំនួយទ្រង់ដែរមកពីយីហ្វាង ស្រលាញ់បិតាគេបានជាគេឲ្យបិតាគេចាញ់ជំនួសទ្រង់បែបនេះ
  «ចាញ់!!/ចាញ់!!!»យ៉ុនហ្គី និងជីមីន បើកព្រះនេត្រធំៗនេះដូចជាឆាប់រហ័យពេកហើយទេដឹង?
  «គ្រាន់តែជារោគក្រពះតែប៉ុណ្ណោះគ្មានអីលើសពីហ្នឹងទេ»យ៉ុនហ្គី មានបន្ទូលទាំងមិនខ្វល់គ្រាន់តែក្អួចចង្អោរប៉ុណ្នឹងសោះក៏មិនប្រាកដថាក្នុងពោះជីមីន កំពុងតែមានជីវិតតូចមួយនៅក្នុងហ្នឹងដែរចំំណែកឯជីមីន វិញក៏បានអង្អែលពោះថើរទាំងញញឹមបើវាបែបហ្នឹងមែនក៏ល្អ
  «ចុះជីមីន មួយរយ:នេះយ៉ាងម៉េចដែរមានឆាប់ក្រោធ ឆាប់អន់ព្រះទ័យ សប្បាយព្រះទ័យយ៉ាងចម្លែកដែរទេវាប្រៀបដូចជាវដ្តរដូវដូចជាមនុស្សស្រីអ៊ីចឹងតែវាមិនមែនជារដូវទេ»យ៉ុនហ្គី និងជីមីន សញ្ជរសញ្ចឹងគិតបន្តិចក៏មានបន្ទូលឡើងមកព្រមគ្នាម្តងទៀត
  «មាន/មាន»បើបែបនេះធ្វើឲ្យព្រះមហេសីហ្វុងអុី មាន់តែប្រាកដព្រះទ័យលើសដើមថាជីមីន កំពុងតែមានគភ៌ហើយព្រោះទ្រង់បានជ្រាប់មកពីយ៉ុនហ្គីល ជាបុត្របង្កើតរបស់ទ្រង់និងជីមីន តែដំបូងព្រះមហេសីហ្វុងអុី អត់មានជឿទេតែដោយការសង្កេតព្រះភក្ត្រយ៉ុនហ្គី និងជីមីន ទៅក៏ថាស្រដៀងគ្នាច្រើនដែលទ្រង់អាចជឿជាក់បាន
  «ហ្គីល ពេលនេះកំពុងតែមានម្ចាស់ប្អូនហើយ»សណ្តាប់ឮហើយយ៉ុនហ្គីល ក៏បានយាងមកឱនស្តាប់ពោះរាបស្មើរបស់ជីមីន ដោយអង្អែលថ្នមៗ
  «អាអូនឆាប់ធំមកណាចាំបងនាំទៅលេងសមុទ្រជាមួយយីហ្វាង ដែរ»ត្រចៀកតូចផ្អឹបនឹងសាច់ក្រណាត់ស្ងៀមស្តាប់សូរសម្លេងពីខាងក្នុងពោះជីមីន តែគ្មានបានឮអីតប.តមកវិញសោះ
  «ប្អូននៅតូចទេស្តាប់ហ្គីល មិនទាន់បានទេ»យ៉ុនហ្គីល បានយាងមកគង់កន្លែងដើមវិញក្រោយទទួលសណ្តាប់ការពន្យល់ពីព្រះមហេសី ហ្វុងអុី
  «បើបែបនេះបងមិនចាំបាច់ខំប្រឹងទៀតទេ»រាជបន្ទូលបង្គប់អត្ថន័យដែលមានតែមនុស្សធំទេដែលយល់ថាវាមានន័យថាមេច?ថ្ពាល់ក្រពុំចាន់ផ្តើមប្រែប្រួលកម្តៅពីធម្មតាមកចេញចំហាយក្តៅសាយភាយតិចៗ
  «បានហើយសោយតែម្ជូរបងទៅ»មិនដឹងជាអីទេបានជាទ្រង់មកមានបន្ទូលប្រាប់គេឯងបែបនេះអត់ចេះខ្មាស់គេ?
  «អ្ហឹស អ្ហឹស យ៉ុន បងមឹមវាបន្តិចអូនស្កៀបៗផ្ទុំអត់លក់ទេ»នាយប់ស្ងាត់កណ្តាលអាទ្រាធជីមីន នៅតែមិនទាន់ផ្ទុំទៀតែទ្រង់បែរជាបើកចំហ.អាវប្រលែងល្វែងខាងលើឲ្យល្ហរល្ហេវរួចក៏យកដៃឈ្លីកូនភ្នំមានសាច់ពើកៗទ្រង់ទីវិញ
  «មីន អូន ហឹម មានអីមែន?»យ៉ុនហ្គី បានតើនឡើងទតមកកាន់ជីមីន ដែលកំពុងតែញីញ៉ក់សាច់ទ្រូងទ្រង់មិនឈប់ឈរ
  «បងបឺតជញ្ជក់វាបន្តិចទៅអូនស្រៀវហើយឈឺខ្ទោកៗទៀត»យ៉ុនហ្គី ទតមកកាន់ល្វែងខាងលើជីមីន ទាំងភ្លើងប្រាថ្នាតែទ្រង់មិនអាចប្រព្រឹត្តអីលើសលួសពីនេះដាច់ខាត
  «អ្ហា អ្ហាស យ៉ុន អ្ហឹស អ្ហា»អណ្តាតទន់ល្មើយក្តៅគគុកទម្លាក់មកថើបថើរ្អឹងដងកាំបិតបឺតជញ្ជរជញ្ជក់ចេញជាដុំស្នាមក្រហមតូចៗបង្អូសមកដល់កូនភ្នំមានសាច់ពើកៗបឺតជញ្ជក់ពីម្ខាងរហូតដល់វាស្លេកបិុម
  «ជីប ជីប ហឹម អ្ហាស ជញ្ជក់ឲ្យខ្លាំង អ្ហើស អ្ហឺស»ពហរះកាយជីមីន ពើងមកយ៉ុនហ្គី កាន់តែខ្លាំងរីឯដៃរវាមដូចមឹកមិនបាននៅទំនេរក៏ច្បាមច្របាច់សាច់ទ្រូងជីមីន ទាំងក្តីពេញចិត្ត
  «អ្ហឺស អ្ហា អ្ហាស ជីប ជីប បានហើយ»បានប្រហែលជិតមួយសន្ទុះជីមីន ក៏មានព្រះទ័យថាវាធូរស្បើយដូចជាគេបេះចេញក៏បានបញ្ឈប់ យ៉ុនហ្គិី
  «ជុប មានអីត្រូវហៅបង»យ៉ុនហ្គី ទាញជីមីន មកឱបនឹងបានសម្ងំផ្ទុំបន្តណាមួយថ្មើលនេះយប់កាន់តែជ្រៅទៅៗហើយ

(ភាគមុនខ្ញុំចេះតែឆ្ងល់ថាម៉េចបានជាវាច្រើនអីក៏ច្រើនសម្បើមម្ល៉េះ?តាមពិតខ្ញុំច្រឡុំដាក់រឿងមួយភាគពីរតង់ហើយដកឃ្លាឡើងឆ្ងាយពីគ្នាចឹងបានវាចឹង😶)
  បើសិនជាអាចសូមអ្នករាល់អស់គ្នាជួយផ្តល់មតិចំពោះសាច់រឿងនៅខាងក្រោមនេះផងដើម្បីឲ្យខ្ញុំបានដឹងថាអ្នករាល់គ្នាមានចំណាប់អារម្មណ៍យ៉ាងណាដែចំពោះសាច់រឿងក្នុងភាគនេះ
Keo_theary
 

វណ្ណៈស្នេហ៍(ចប់)Where stories live. Discover now