មិនមែនរបួសឈឺ

416 58 11
                                    

  នៅក្នុងរាជវាំងភីលាងជាច្រើនកំពុងមមាញឹកនឹងកិច្ចការងារតាមមុខងាររបស់ខ្លួនឯជីមីន វិញកំពុងតែមមាញឹកនឹងមើលបន្លែត្រីសាច់នៅក្នុងចង្ក្រានបាយចំណែកឯមុខវិញក៏មិនសូវជាស្រស់បោះប៉ុន្មានទេដោយសារតែទើបតែនឹងដឹងពិធីរៀបអភិសេគរវាងព្រះនាងហ្វុងអុី ហើយនឹង យ៉ុនហ្គី

«ជីមីន ឯងមិនសូវស្រួលខ្លួនមែនបានភ្លឹកៗបែបហ្នឹង?»ភីលាងដែរធ្វើការនៅក្នុងចង្ក្រានបាយនោះក៏សួរទៅជីមីន ដោយក្តីព្រួយបារម្ភ

«អត់ទេបងខ្ញុំអត់មានអីទេ»ជីមីន ញញឹមទាំងខ្សោះបន្ទាប់មកក៏យកសាច់យកមកហាច់

«ឆ្វាច់ សឺត»ដោយហាន់មិនប្រយ័ត្នជីមីន ក៏បានមុតចង្អុលដៃ

«ជីមីន ឯងយ៉ាងមិចហើយ?»ភីលាងដែរសួរជីមីន អម្បាញ់មិញនេះក៏សួរទៅជីមីន ម្តងទៀតដោយក្តីបារម្ភ

«ខ្ញុំអត់អីទេ»ជីមីន គេមិនបានទៅឈឺចាប់ដោយសារតែមុខរបួសនេះទេតែបែរជាឈរញញឹមធម្មតាដូចគ្មានអីកើតឡើង

«មើលឈាមហូរមិនឈប់នៅថាមិនអីទៀតឯងនេះឯងជូនជីមីន ទៅរុំរបួសទៅ»ភីលាងម្នាក់នោះក៏បានហៅភីលាងម្នាក់ទៀតដែរជាមិត្តខ្លួនឲ្យជូនជីមីន ទៅរុំរបួសចេញឯជីមីន ដោយមិនចង់និយាយច្រើនក៏ដើរទៅតាមភីលាងម្នាក់នោះ

«ហឹក ហឹក ហុឺ ឈឺណាស់ ហឹក ហុឺ»ជីមីន ក៏បានយំយកៗតែម្តងពេលដែរមកដល់ដំណាក់រាជពេទ្យតែដែរនៅចង្ក្រានបាយគ្មានប្រតិកម្មអីបន្តិចសោះ
«ឯងឈឺមែនទេជីមីន នេះមិនទាន់ដាក់ថ្នាំលាបឯណា?»ភីលាងម្នាក់នោះក៏ឆ្ងល់នឹងបានសួរទៅ ជីមីន

«ហឹក ហុឺ ខ្ញុំឈឺណាស់បងស្រី ហឹក ហុឺវាឈឺខ្លាំងណាស់ ហុឺ ហុឺ ឌឹប ឌឹប ឌឹប»ជីមីន ស្រែកយំខ្លាំងទាំងយកដៃមកគក់ទ្រូងខ្លួនឯងឌឹបៗបើតាមដែរសង្កេតជីមីន ដូចជាមិនមែនឈឺមុខរបួសទេតែអាចនឹងឈឺអីផ្សេងច្រើនជាង

«ជីមីន ជីមីន ដឹងខ្លួនឡើង ជីមីន»យំសុខៗជីមីន ស្រាប់តែសន្លប់ដោយចុងច្រមុះនឹងថ្ពាល់ឡើងក្រហមនឹងមានទឹកភ្នែកឡើងដាបថ្ពាល់បន្តិចក្រោយមករាជពេទ្យក៏បានមកពិនិត្យមើល ជីមីន

វណ្ណៈស្នេហ៍(ចប់)Where stories live. Discover now