វណ្ណៈស្នេហ៍(ចប់)

សកម្មភាពមិនគួរឃើញ

ពេលវេលាពិតជាដើរលឿនខ្លាំងណាស់ធ្មិចបើកៗក៏បានដល់ឈានមួយសប្តាហ៍ទៅហើយដូចដែរសន្យាយ៉ុនហ្គី ក៏បានរៀបចំបន្លំព្រះកាយជាប្រជារាស្រ្តធម្មតាជាមួយនិងព្រះមហេសី ហ្វុងអុីដើម្បីទៅទតមើលពីជីវភាពរបស់ប្រជាជនដែរនៅ ឯជាយដែនដែរជាកន្លែងដែរដាច់ស្រយ៉ាលនិងឆ្ងាយពីព្រះរាជវាំងគ្រាន់បើ-បើគ្រាន់តែធ្វើដំណើរទៅវិញទៅមកក៏ជិតពាក់កណ្តាលថ្ងៃទៅហើយទើបទ្រង់បានរៀបចំព្រះកាយចេញដំណើរតាំងពីព្រឹកព្រលឹមដោយមានអ្នករួមដំណើរតែប្រាំនាក់តែប៉ុណ្ណោះគឺយ៉ុនហ្គី ជីមីន អ៊ុនវូ ព្រះមហេសី ហ្វុងអុីហើយនិងសៀវអុីង ហេតុតែមានអ្នករួមដំណើរទៅជាមួយតិចដូច្នេះក៏ព្រោះតែវាជាការស្នើសុំរបស់ព្រះមហេសី ហ្វុងអុីឯជីមីន វិញក៏បានរៀបចំបាយម្ហូបល្មមគួរសមសម្រាប់ហូបប្រាំនាក់ហើយការធ្វើដំណើរនេះផងគឺជិះសេះម្នាក់មួយក្បាលតែលើកលែងតែយ៉ុនហ្គី និងព្រះមហេសី ហ្វុងអុីតែប៉ុណ្ណោះដែរជិះសេះមួយពីរនាក់ដោយសារតែព្រះមហេសី ហ្វុងអុីកំពុងតែមានគភ៌បន្ទាប់ពីរៀបចំរួចរាល់អស់ហើយអ្នកទាំងអស់គ្នាក៏ចេញសេះទៅចំណែកឯពេលជិះសេះតាមផ្លូវជីមីន ចេះតែញាក់ត្របកភ្នែកនេះស-បញ្ជាក់ឲ្យបានដឹងថានឹងមានរឿងមិនល្អកើតឡើងនៅពេលដែរមានគេឲ្យប្រផ្នូបែបនេះនោះធ្វើដំណើរដោយជិះសេះបានប្រហែលជាពីរម៉ោងក៏ដល់ពេលបាយថ្ងៃត្រង់អ្នកទាំងអស់គ្នាក៏បានឈប់សេះហូបបាយសិននៅពេលដែរសោយក្រយ៉ាយ៉ុនហ្គី ពិតជាយកចិត្តទុកដាក់និងព្រះមហេសី ហ្វុងអុីខ្លាំងណាស់ដែរធ្វើឲ្យអ្នកដែរអង្គុយក្បែរនោះអួលបាយលេបមិនរួចក៏សម្រាច់ចិត្តថាអត់ហូបបាយតែម្តងកីបានរត់ចេញពីវង្វង់អ្នកទាំងអស់គ្នាមកានឆ្ងាយបន្តិចក៏បានចាប់ផ្តើមយំទៀតហើយ
«អ្ហឹក អ្ហឹក ហឹក ហុឺ ហុឺ»ជីមីន យកដៃខ្ទប់មាត់ខ្លួនដើម្បីកុំឲ្យឮសម្លេងយំតែមិនបានប៉ុន្មានជីមីន ក៏បានព្រលែងមាត់ខ្លួនឯងវិញយំយកៗភ្នែកជីមីន ស្រាប់តែទន់ទប់ទឹកភ្នែលស្ទើរមិនជាប់នៅពេលដែរសកម្មភាពនោះបានដក់ជាប់ការគិតរបស់ខ្លួនទៀតហើត
«ជីមីន គេទៅណា?»ដោយបានជីមីន រៀងយូរគ្រាន់បើដែរយ៉ុនហ្គី ក៏មានបន្ទូលសួរទៅកាន់អ៊ុនវូ អំពី ជីមីន
«ទូលបង្គំឃើញគេទៅខាងនោះតែឥលូវនៅមិនទាន់ឃើញមកទៀត»អ៊ុនវូ និយាយទាំងយកដៃចង្អុលទៅទិសដែរជីមីន បានដើរទៅ
«ខ្ញុំគ្រាន់តែវង្វេងផ្លូវនៅក្នុងព្រៃនេះតែប៉ុណ្ណោះទើបនៅយូរ»បន្ទាប់ពីយំអស់ហើយជីមីន ក៏ជូតទឹកភ្នែកដែរដាបជាប់ថ្ពាល់ឡើងស្អាតដើម្បីកុំឲ្យមានអ្នកសង្ស័យតែក៏មិនអាចគេពីព្រះនេត្យរបស់យ៉ុនហ្គី បានដែរ
«មិចកីមិនវង្វេងនៅក្នុងព្រៃហ្នឹងឲ្យខ្លាសុីឬក៏ពស់ចឹងឲ្យងាប់បាត់ទៅ»ព្រះមហេសី ហ្វុងអុីមានបន្ទូលនៅក្នុងព្រះទ័យនៅពេលដែរឃើញជីមីន មកវិញរៀងយូរទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍យ៉ុនហ្គី ឲ្យបារម្ភ
«ហើយភ្នែកឯងទៅត្រូវនិងអី?មិចក៏ក្រហមបែបនេះ?»នៅពេលដែរឮសំណួរនេះជីមីន ក៏ស្រាប់តែអរមួយរំពេចពេលដែរដឹងថាយ៉ុនហ្គី នៅតែបារម្ភនិងខ្លួន
«គ្មានអីទេ ក្រាបទូលគឺគ្រាន់តែសម្រាមចូលភ្នែកទូលបង្គំតែប៉ុណ្ណោះ»ជីមីន ក៏ឆ្លើយតបសំណួររបស់យ៉ុនហ្គី វិញទាំងញញឹមឯយ៉ុនហ្គី វិញគ្រាន់តែឮអញ្ចឹងភ្លាមមិនបងកអង់យូរទេក៏ចាប់មុខជីមីន មកជិតព្រះភ័ក្ត្រទ្រង់និងបានទតមើលកែវភ្នែកមានពន្លឺរបស់ជីមីន យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ដើម្បីរកមើលកម្ទេចសម្រាមនៅក្នុងកែវភ្នែករបស់ ជីមីន
«គ្រាំង»ដោយទតឃើញសកម្មភាពបែបនេះធ្វើឲ្យព្រះមហេសី ហ្វុងអុីរឮកដល់ថ្ងៃដែរទ្រង់បានឃើញជីមីន នឹងយ៉ុនហ្គី បានថើបគ្នាធ្វើឲ្យទ្រង់ក៏ស្រាប់តែក្រោធឡើងមកបន្ទាប់មកទ្រង់ក៏បានធ្វើឲ្យទឹកសម្លដែរត្រជាក់ឲ្យរហឹមមកកម្ពប់លើសម្លៀកបំពាក់ទ្រង់ធ្វើឲ្យយ៉ុនហ្គី ប្រញ៉ាប់ប្រលែងមុខជីមីន នឹងយាងមកមើលព្រះមហេសីទ្រង់ម្តង
«ទ្រង់យ៉ាងមិចទៅហើយ?»យ៉ុនហ្គី ក៏ជួយលើកព្រះមហេសី ហ្វុងអុីសួរឲ្យក្រាកឈរនិងបានសម្លឹងមកមើលទ្រង់ទាំងបារម្ភខ្លាចថានិងមានអីប៉ះពាល់ដល់បុត្ររបស់ទ្រង់ហើយកាលដែរសួរនេះទ្រង់មិនសូវបារម្ភនិងព្រះមហេសី ហ្វុងអុីប៉ុន្មានទេតែទ្រង់បារម្ភដល់បុត្រទ្រង់ច្រើនជាង
«ខ្ញុំម្ចាស់អត់អីទេតែខ្ញុំម្ចាស់ថាពួកយើងក៏គួរតែបន្តដំណើរទៅទៀតទៅ»ព្រះមហេសី ហ្វុងអុី
មានបន្ទូលទៅកាន់យ៉ុនហ្គី ឯព្រះនេត្រសម្លឹងសម្លក់មកមើលជីមីន ដោយអាការ:មិនពេញចិត្តចំពោះសម្មភាពអម្បាញ់មិញ ចំណាយពេលជិះប្រហែលជិតបួនម៉ោងអ្នកទាំងអស់គ្នាក៏បានមកដល់គផលដៅដែរបានគ្រោងទុក
«ហប»សេះក៏បានឈប់តាមការបញ្ជាយ៉ុនហ្គី បន្ទាប់មកទ្រង់ក៏ចុះពីសេះមុនបន្ទាប់មកក៏ទ្រង់បានទប់សេះឲ្យព្រះមហេសី ហ្វុងអុីយាងចុះមកតាមក្រោយហើយសកម្មភាពនេះផងដែរក៏គេចមិនផុតពីក្រសែភ្នែករបស់ជីមីន ដែរឈប់សេះនៅពីខាងក្រោយទ្រង់នោះទេជីមីន ក៏មិនបានមាត់អ្វីក៏ដោយសារតែដឹងខ្លួនថាគ្មានសិទ្ធខឹងឬក៏ប្រច័ណ្ឌពួកទ្រង់នោះទេ សេះត្រូវបានជីមីន និងអ៊ុនវូ ដឹកមកចងដោយយ៉ុនហ្គី នឹងព្រះមហេសី ហ្វុងអុីនឹងសៀវអុីង ទៅខាងមុខមុនបាត់ទៅហើយ
«យើងគិតថាយប់នេះយើងគួរតែសម្រាកនៅទីនេះទៅ»យ៉ុនហ្គី មានបន្ទូលដោយពាក្យសាមញ្ញៗធម្មតាដើម្បីកុំឲ្យមានគេចាប់ពិរុទ្ធបាន
«អូនគិតថាពួកយើងមិនបាច់សម្រាកនៅទីនេះទេពួកយើងគួរតែត្រឡប់ទៅវិញ»ដូចដែរបានមានបន្ទូលគឺយ៉ុនហ្គី មិនជំទាស់និងព្រះមហេសីទ្រង់ស្រាប់ទៅហើយ
«អឹម ចឹងក៏បាន»មានបន្ទូលរួចទ្រង់ក៏មិនបានបន្តដំណើរទៅណាដែរគឺរងចាំជីមីន នឹងអ៊ុនវូ សិនសិបធ្វើដំណើរបន្តទៀត

Keo_theary