វណ្ណៈស្នេហ៍(ចប់)

ចប់

  សូមបើកអុីនធឺណេតពេលដែលអានរឿងជិតចប់ដើម្បីបានរង្វាន់

  ប្រាំឆ្នាំបានឈានចូលមកយ៉ាងឆាប់រហ័សប្រទេសកូរ៉េកាន់តែមានការអភិវឌ្ឍជាងមុនទ្វេរដងដោយជីមីន និងយ៉ុនហ្គី បានសាងស្នាមព្រះហស្តជាច្រើនបង្កើនលទ្ធភាពការងារនិងភាពងាយស្រួលក្នុងការនាំចេញនាំចូលរបស់របរប្រើប្រាស់និងអ្វីៗផ្សេងៗទៀតតាមរយ:ផ្លូវទឹកនិងផ្លូវគោកធ្វើឲ្យប្រទេសកាន់តែកើនប្រាក់ចំណូលពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំប្រជារាស្ត្រមួយចំនួនមានការស្រលាញ់និងកោរសរសើរពីទឹកព្រះទ័យដ៏ល្អថ្លៃថ្លាសណ្តោសប្រណីដល់ប្រជារាស្តររស្ងើរចសរសើរដែលមានម្ចាស់ក្សត្រីដែកជាមនុស្សប្រុសតែបានបំពេញតួនាទីបម្រើសេចក្តីត្រូវការនិងជាម្លប់ដ៏ត្រឈឹងត្រឈៃនៃប្រជានុរាស្ត្រក្នុងព្រះនគរតែក៏នៅតែមានប្រជារាស្ត្រមួយចំនួនកីមិនមានការពេញចិត្តដែលមានមហាក្សត្រីជាមនុស្សប្រុសដែរហើយរយ:ពេលបីឆ្នាំនេះផងដែរសមាជិកគ្រួសារយ៉ុនហ្គី ក៏បានបន្ថែមម្នាក់ទៀតគឺ មីន ជីហ្យុងមានព្រះជន្មបីឆ្នាំដោយប្រសូតមកដូចជាម្ចាស់បងទ្រង់អ៊ីចឹងគឺជាការវះកាត់

«អូនសម្លាញ់ហាបងគិតថាពួកយើងគួរតែយកបុត្របួន ប្រាំអង្គទៀតទៅអូនគិតយ៉ាងម៉េចដែរ?»យ៉ុនហ្គី និងជីមីន ផ្ទំជាមួយគ្នានៅលើគ្រែខាងមុខផ្ទះដែលជាផ្ទះនៅលើភ្នំដែលជីមីន ធ្លាប់បានរស់នៅកាលពីមុន
«បងចង់បានបុត្របួន ប្រាំអង្គទៀតមែនទេ?បើបងចង់បានបងរើសយកស្នំឯកបួន ប្រាំនាក់ទៀតទៅអូនមិនទៅដឹងជាមួយទេ»ជីមីន សម្លក់យ៉ុនហ្គី ថ្លែរអត់មិនអត់មកមានបន្ទូលផ្តេសផ្តាសបែបនេះ
«បងមិនយកស្នំឯងទេតែបងនឹងយកអូន»យ៉ុនហ្គី ញញឹមដោយព្រះភក្ត្រកំហូចហើយក៏ឡើងមកទ្រោបពីលើជីមីន ឱនមកថើបថើរបឺតជញ្ជក់ឆ្អឹងដងកាំបិតនិងកញ្ចឹង-កជីមីន ដោយដៃម្ខាងទាញអាវជីមីន ដៃម្ខាងទៀតក៏ចាប់ដៃជីមីន ផ្គួបចូលគ្នាជាប់
«អ្ហាស យ៉ុន អ្ហឹស បងកុំផ្តេសផ្តាសណា»ជីមីន ខំរើផងត្រកួចជើងចូលគ្នាផងដើម្បីបញ្ឈប់ទង្វើររបស់ យ៉ុនហ្គី
«បងផ្តេសផ្តេសតែជាមួយអូនទេ»យ៉ុនហ្គី លោរព្រះភក្ត្រមានបន្ទូលជាមួយព្រះមហេសីវ័យក្មេងក្នុងនាមជាអ្នកឈ្នះ
«លែងអូនឲ្យលឿនប្រយ័ត្នបច់»ជីមីន ពេលនេះធ្វើអីមិនបានក្រៅពីសម្លក់និងមានបន្ទូលគម្រាប់ទេ
«ជុប លែងក៏បានខ្លាចបច់ ហឹស ហឹស ហឹស»យ៉ុនហ្គី សើចដើម-កជាមួយរាស្ត្របន្ទូលគម្រាមបែបកំប្លែងរបស់ ជីមីន
«ដៃឲ្យរវាមដូវរដូវបាក់ខ្នងនៅជិតមិនបាន»ជីមីន ក្រោកអង្គុយក៏រក្សាគម្លាតពីយ៉ុនហ្គី ឡើងមួយម៉ែត្រជាង
«ដង្ហូវបាក់ខ្នងវាអឹមដោះបេះមិនចេញទេតែបងអឹមបេះដូវវាមិនដូចគ្នាទេ»ចេះតែមានហ្មងយូរៗមកប្រៀបប្រដូចទ្រង់ដូចដង្ហូវណាឆ្កុយ
«បេះចេញ?តែរុញមុនទៅស្អិតជាដង្ហូវហ្នឹងទៀត»ជីមីន មានបន្ទូលទាំងឱនមកមើលចុងក្រហមទាំងសងខាងរបស់ទ្រង់ដែលឡើងមិនចេះរាបដូចកាលនៅកម្លោះបីដូចស្រីក្រមុំគ្មានខុសឡើង-ឡើងធំអស់ហើយមកពីយ៉ុនហ្គី ហ្នឹងឯងគ្មានអ្នកណាគេឆ្ងាយទេ
«ហា្ហ ហុឺ ហុឺ មាតា ហ្ហា មាតា»ព្រះនាងតូចជីហ្យុង ស្រែកចេញកន្លើតបិុនៗណាណីទាំងយំឲ្យរហាមដូចទឹកបាក់ទំនប់
«បិតាជួយបុត្រផងជីហ្យុង ចាប់បោចសក់បុត្រ»យ៉ុនហ្គី និងជីមីន យាងចូលមកក្នុងបន្ទប់ស្ទើរតែដាច់ផ្ងារពេលបានទតឃើញមហាកំពូលបុត្រាបុត្រីលេងជាមួយគ្នាម្ចាស់បងមាត់ជាប់ខាំនំបើម្ចាស់ប្អូនវិញឡើងជិះលើខ្នងម្ចាស់បងហើយចាប់បោចសក់ម្ចាស់បងទាំងសងខាង
«ជីហ្យុង ម៉េចបានចាប់បោចសក់ម្ចាស់បងចឹងបុត្រ»យ៉ុនហ្គី ជួយយ៉ុនហ្គីល ចំណែកឯជីមីន វិញក៏បានលើជីហ្យុង មកពរ
«នំ នំ»ព្រះនាងតូចពេបមាត់រលីងរលោងមិនសុខចិត្តទេខ្ញុំរបស់ទ្រង់សោះតែម្ចាស់បងយ៉ុនហ្គីល ដណ្តើមសោយអស់បាត់
«ហ្គីល ម៉េចក៏សោយនំប្អូនចឹងនំបុត្រក៏មានម៉េចមិនសោយ?»ជីមីន ដាក់រាងល្អិតនៅលើភ្លៅសឹមមានបន្ទូលមកសួរយ៉ុនហ្គីល ដែលជាបុត្រច្បង
«មកពីនំបុត្រជីហ្យុង ច្របាច់ឡើងចូលគ្នាឡើងវ៉ល់ដូចអាចម៌ហើយយកទៅគប់ចោលអស់ទៀតដល់ពេលបុត្រសុំសោយដែរមិនឲ្យទេចឹងមានតែដណ្តើម»យ៉ុនហ្គីល មានបន្ទូលទាំងឱនព្រះភក្ត្រចុះ
«ហឹម»ជីមីន សម្លឹងមកកាន់ព្រះភក្ត្រជីហ្យុង ដោយដាក់កំហិត
«អាបង នំអាបងឡើងឆើន»ព្រះនាងតូចយើងកល់ទឹកភ្នែករលីងរលោងលើសដើមខ្លាចតែបានផាច់ៗរបស់ព្រះមាតាទេពេលនេះ>_<
«បានហើយខុសតែទាំងពីរហ្នឹងឥឡូវពួកយើងទៅជីកដំឡូងមកដុតសោយវិញ»បន្ទូលតែប៉ុណ្ណឹងយ៉ុនហ្គី ដឹងតែបានរវល់ទៀតហើយ
«ជុប ទទួលបញ្ជា»យ៉ុនហ្គី ញញឹមឡើងស្រស់ហើយក៏ថើបថ្ពាល់ជីមីន មួយខ្សឺត
«មិនចេះខ្មាស់បុត្រ!!!»ជីមីន យកដៃខ្ទប់ថ្ពាល់ទាំងអៀនប្រៀនទើបយាងទៅតាមក្រោយយ៉ុនហ្គី យ៉ុនហ្គីលនិង ជីហ្យុង
«ស្ត្ត្របឺរី-ហ»ហ៉ុនហ្គីល រត់ឡើងលឿនស្លេវមកបេះផ្លែស្ត្របឺរីមកឲ្យជីហ្យុង បានសោយដែរ
«ការ»ដៃតូចល្អិតខ្លីៗចង្អុលមកផ្កាដៃសុីជាច្រើនដែលដុះរីកឡើងស្រស់ស្អាត
«មានមាតាកា»ជីហ្យុង បោចផ្កាដៃសីុមួយក្តាប់មកឲ្យជីមីន មើល
«តោះទៅមុនទៀតជីកដំឡូង»ជីមីន ញញឹមនឹងកាន់ដៃយ៉ុនហ្គី ម្ខាងនិងដៃជីហ្យុង ម្ខាងដើរពីក្រោយយ៉ុនហ្គី ដែលកាន់ចបជីកនិងកន្ត្រក
«ហ្វូ ហ្វូ»សម្លេវផ្លុំលើដំឡុងស្ងោរលាន់ឮមិនដាច់ដំឡូងក្តៅហុយៗមេឃត្រជាក់ៗបែបនៅលើភ្នំបែបនេះនិយាយថាពីឆ្ងាញ់អើយឆ្ងាញ់>_<
«បានហើយលែងអូនទៅខ្មាស់បុត្រណាស់»ជីមីន ខាំបបញរមាត់ខាងលើតិចៗទាំងអាការ:អឹមអៀន
«អូនគ្មានភាពខ្មាស់អៀនដែលស្រលាញ់មនុស្សដូចជាបងតែអូនបែរជាខ្មាស់អៀនជាមួយបុត្រទៅវិញ-ហ?»យ៉ុនហ្គី មានបន្ទូលទាំងឱបរឹតចង្កេះអង្រ្កងជីមីន ឡើងណែន
«មិនដឹងទេ»ជីមីន ឈ្ងប់ព្រះភក្ត្រជាទ្រូងសាច់ដុំកង់ៗរបស់យ៉ុនហ្គី ពេលនេះទ្រង់កំពុងតែអៀនដល់ទៅបំផុតហើយ
«អគុណអូនដែលតស៊ូរហូតមកជាមួយបង»យ៉ុនហ្គី ញញឹមទាំងក្តីស្រលាញើនិងភាពរីករាយទ្រង់ពិតជាសំណាងដែលមានព្រះមហេសីដ៏ល្អដូចជា ជីមីន
«អូនដូចគ្នា ជុប»ជីមីន លោមើថើបបបូរមាត់យ៉ុនហ្គី មួយខ្សឺតហើយក៏រត់ទៅឃ្លុំភួយបាត់
«ចំមែនហើយ ហឹស ហឹស»យ៉ុនហ្គី សម្លឹងមកមើលដំណើរអឹមអៀនរបស់ជីមីន ឡើងហួសព្រះទ័យ
  ផ្ទះនៅលើភ្នំនេះជាអនុស្សាវរីនិងជាទីដែលរួមចំណងស្នេហ៍របស់ពួកទ្រង់ហើយវិញជារៀងរាល់ខែចាប់តាំងពីព្រះនាងតូចជីហ្យុង ហើងមានព្រះជន្មមួយឆ្នាំពួកទ្រង់កីតែងតែយាងមកលម្ហែរព្រះកាយនៅទីនេះមុនដែលអាក់ខានម្តងណាឡើយហើយស្នេហាពួកទ្រង់នេះវាជាស្នេហាអមត:ហើយមើលទៅ?បានជាជំពាក់កម្មជាមួយគ្នាបែបនេះរហូតទាល់តែមានចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍កើតឡើងរហូតទាល់តែទទួលបានបុត្រាបុត្រីពីរអង្គជាចំណងស្នេហ៍ដ៏អមត:មួយនេះ

『5 មករា 2022 ♡ 30 វិច្ឆិកា 2022』
            ┈┈┈••✦ ចប់✦••┈┈┈•
Keo_theary







   ជាចុងក្រោយខ្ញុំក៏សូមអរគុណអ្នកទាំងអស់គ្នាដែលបានតាមដានអានរភងនេះពីដើមរហូតដល់ចប់ហើយក៏អគុណអ្នកទាំងអស់គ្នាដែលបានរក្សាទំនាកើទំនងជាមួយខ្ញុំតាមរយ:បណ្តាញសង្គមមួយនេះរឿងនេះផងដែរវាជារឿងដំបញងហើយដែលខ្ញុំបានសរសេរអ៊ីចឹងវាគឺមានភាពខ្វះខាតច្រើនហើយណាមួយខ្ញុំនៅក្មេងណាសើមិនដែលមានបអពិសោធសរសេររឿងអីបែបហ្នឹងទេហើយខ្ញុំនឹកឃើញចង់តែសើចទេរភងខ្ញុំកំណត់តែ២៥ភាគចប់តែឥឡូវធ្លាយដល់១១១ភាគហើយបានចប់😭🤭ជាចុងក្រោយខ្ញុំចង់ប្រាប់ថាខ្ញុំឈ្មោះ ធារី មិនមែនចារី ឬខារី ទេ😂ហើយនេះជាឱកាសចុងក្រោយហើយដែលអ្នកទាំងអស់គ្នាបានផ្តល់មតិចំពោះសាច់រឿងចឹងចង់សរសេរអីសរសេរមកឲ្យខ្ញុំបានដឹងផងប្រយ័ត្នខ្ញុំទៅច្របាច់-ដល់ផ្ទះ😘🔨ដូចដែលបានសន្យាថារឿងចប់អ្នកទាំងអស់គ្នានឹងបានរង្វាន់ហើយនេះជារង្វាន់សម្រាប់អ្នកទាំងអស់គ្នា:
1/អន្លង់ឆ្លងចូលក្នុងប្រលោមលោក



2/ម៉ាសបិតមុខបិតហើយហោះ



3/បាយកក