សូមអធ្យាស្រ័យសម្រាប់ពាក្យសម្តីណាដែលមិនសមរម្យនៅក្នុងភាគនេះបើសិនជាមិនពេញចិត្តភាគនេះសូមអូសរំលងកុំអានអី
បន្ទាប់ពីជួតខ្លួនសិតសក់ហើយគ្រប់គ្នាហើយអ្នកទាំងបីក៏បានចេញមកអង្គុយគ្រែខាងក្រៅផ្ទះដើម្បីដេកមើលព្រះចន្ទលេង
«ពុកយ៉ុន អានោះអីគេ?»យ៉ុនហ្គីល ដេកនៅលើទ្រូងយ៉ុនហ្គី ក៏បានចង្អុយទៅព្រះចន្ទដែលចាប់ផ្តើមបញ្ចេញពន្លឺយ៉ាងខ្លាំងដូចជាពន្លឺភ្លើងទៀន(យ៉ុនហ្គី អង្គុយឲ្យយ៉ុនហ្គីល ដេកផ្អែក)
«អាហ្នឹងគេហៅថាព្រះចន្ទណាកូន»យ៉ុនហ្គី ញោចស្នាមញឹមចេញមកពេលយ៉ុនហ្គីល ហៅខ្លួនថាពុកបែបនេះ
«ព្រះចន្ទគឺជាអីទៅ?»យ៉ុនហ្គីល ក៏បានសួរទៅ-តទៀតយ៉ុនហ្គីល នេះអាយុប្រាំឆ្នាំខ្វះតែមួយខែទៀតប្រាំមួយឆ្នាំទៅហើយអញ្ចឹងយ៉ុនហ្គីល ក៏អាចយល់ដឹងបានច្រើនជាងមុខផងដែរ(ក្មេងពូកែសួរអញ្ចឹងគេហៅថាក្មេងឆ្លាត)
«ព្រះចន្ទគឺជាព្រះចន្ទដែលមានតែមួយនៅក្នុងពិភពលោកយើងនេះវាមានពន្លឺបំភ្លឺនៅគ្របើប្រទេសនានានៅក្នុងពិភពលោកដោយដំណើរគោចររបស់វាដើរតាមកន្លងរបស់វាដើម្បីឲ្យផែនដីមានយប់មានថ្ងៃ»យ៉ុនហ្គី និយាយទាំងអង្អែលសក់យ៉ុនហ្គី តិចៗហើយបើបាត់ជីមីន អត់ឮមាត់បែបនេះពីព្រោះជីមីន កំពុងតែនៅក្នុងផ្ទះបាយចិតឪឡឹកសម្រាប់ហូប
«ហើយចុះកូនមានតែមួយមែនទេនៅក្នុងផែនដីនេះ»យ៉ុនហ្គីល និយាយទាំងសម្តៅលើខ្លួនឯង
«ហាស់ ហាស់ ហា កូនហ្គីល គឺមានតែមួយទេនៅក្នុងផែនដីនេះតែក៏មានអ្នកឈ្មោះដូចកូនដែរគ្រាន់តែគេមិនមែនជាកូនហើយកូនៗគឺមានច្រើនរាប់មិនអស់ទេ»យ៉ុនហ្គី បានឮសំណួរដែលយ៉ុនហ្គីល សួរសើចឡើងចង់ឈ្លក់ទឹកមាត់ទៅហើយយ៉ុនហ្គីល នេះសង្ស័យគិតថាមានតែខ្លួនឯងម្នាក់ទេមើលទៅបានជាសួរថាមានតែកូនម្នាក់ទេមែនទេនៅក្នុងផែនដីហើយចុះមិត្តភក្តិរបស់យ៉ុនហ្គីល នោះគេមិនហៅថាកូន តើមែនដែរទេ?គិតៗក្មេងសួរអីប្លែកៗ
«និយាយអីហ្នឹងពីរនាក់ពុក កូន កុំពុងនិយាយដើមអូនមែនទេ?»ជីមីន លើកឪឡឹកចិតសម្បកនឹងកាតជាដុំតូចហើយមកដាក់នៅលើគ្រែ
«គឺនិយាយរភងកូនហ្គីល មែនតែមួយនៅលើលោក ហឹស ហឹស ហាស់ ហឹស ហឹស»ឮយ៉ុនហ្គី និយាយបែបនេះជីមីន ញញឹមផ្អែមមកកាន់អ្នកទាំងពីរហើយក៏គ្រវីក្បាលគិតទៅពីរនាក់ពុកកូននេះត្រូវរ៉ូវគ្នាសម្បើមណាស់បើមានរឿងអយុត្តិធម៌រវាងគ្នានឹងគ្នាដឹងតែយ៉ុនហ្គី និងយ៉ុនហ្គីល កាន់ជើងគ្នាហើយទៅជីមីន អើយជីមីន អត់គ្នាកាន់ជើងអញ្ចឹងឡើងកម្សត់
«ព្រះចន្ទរះស្អាតណាស់ថ្ងៃនេះឡើងភ្លឺឲ្យចិញ្ចាញចិញ្ចាចបើបានភ្លឺបែបនេះរាល់ថ្ងៃមិនដឹងជាល្អប៉ុណ្ណាទេមិនបាច់អស់ប្រាក់ទិញទៀនដុត»ជីមីន និយាយទាំងញញឹមសម្លឹងមកមើលព្រះចន្ទនៅលើមេឃជាមួយនឹងហ្វូងដួងតារាជាច្រើនព័ទ្ធជំវិញព្រះចន្ទដ៏ល្អឯកមានតែមួយនៅក្នុងពិភពលោករាយមន្តស្នេហ៍មកកាន់អ្នកដែលរស់នៅឋានកណ្តាលឲ្យលង់លក់នឹងវង់ភក្ត្រមួយដួងនៅនាយអាកាស
«មានបងនៅទីនេះហើយអូននៅខ្លាចអស់ប្រាក់ទៀតមែនទេ?»យ៉ុនហ្គី ក៏បានយកឪឡឹកមួយចំណិតមកបញ្ចុកយ៉ុនហ្គីល ហើយយកមួយចំណិតទៀចហូបខ្លួនឯង
«អរ!!!លោកអ្នកមាន មានប្រាក់ច្រើនពេកចាយប្រាក់លែងអស់រហូតទាល់តែជំពាក់ថ្ងៃមីអូនហ្នឹង-ហ? ហិ ហិ»ដល់ពេលជីមីន និយាយត្រូវចំណុចពេកយ៉ុនហ្គី មិនដឹងថានិយាយថាម៉េចទៀតទេ
«មិនត្រឹមតែជំពាក់ប្រាក់ទេនៅជំពាក់ចិត្តអ្នកលក់ទៀត»យ៉ុនហ្គី និយាយទាំងច្បិចៗសាច់ថ្ពាល់ជីមីន តិចៗ
«ងុយដេក»យ៉ុនហ្គីល និយាយហើយពេបមាត់តិចៗដោយសារតែខ្លួនហូបឪឡឹកឡើងជិតអស់កន្លះចានទៅហើយដោយសារតែយ៉ុនហ្គី និងជីមីន រវល់និយាយគ្នាគ្មានបានចាប់អារម្មណ៍ថាមានយ៉ុនហ្គីល នៅអង្គុយហ្នឹងដែរទេ
«ចាំពុកជូនទៅដេក សឺត កូនពុកឆ្លាតមែន»យ៉ុនហ្គី ថើបថ្ពាល់យ៉ុនហ្គីល មួយខ្សឺតដោយសារតែយ៉ុនហ្គីល បានសន្យាជាមួយខ្លួនថានឹងឆាប់ចូលដេកបូករួមជាមួយនឹងហូបឪឡឹកជិតអស់ពាក់កណ្តាលចានទៀតនោះធ្វើឲ្យយ៉ុនហ្គីល ឆ្អែតឡើងហល់ធ្វើឲ្យយ៉ុនហ្គីល ឆាប់ទន់ភ្នែកងងុយដេក(ហូបឪឡឹកឆ្អែតហើយងងុយដេកបែបនេះគេហៅថាពុលឪឡឹកបើហូបបាយហើយងងុយគេហៅថាពុលបាយពុលនៅក្នុងន័យនេះមិនមែនពុលមានផលប៉ះពាល់នោះទេគឺពុលចង់ដេកតែប៉ុណ្ណោះ)
«កូនដេកបាត់លក់ហើយ»យ៉ុនហ្គី ដើរចេញមកពីក្នុងបន្ទប់វិញទាំងញញឹមពេលយ៉ុនហ្គីល ដេកលក់បែបខ្លួននឹងមានពេលវេលានៅតែពីរនាក់ ជីមីន
«បានឱបអូនបែបនេះកក់ក្តៅខ្លាំងណាស់»យ៉ុនហ្គី ឡើងមកអង្គុយពែនភ្នែននៅជិតជីមីន ហើយក៏បានទាញជីមីន មកឱបជាប់នឹងទ្រូង
«ឌុក ដាក់ ឌុក ដាក់ ឌុក ដាក់»ត្រចៀកជីមីន ផ្អឹបនឹងដើមទ្រូងសាច់ដុំហាប់ណែរបស់យ៉ុនហ្គី ដែលលោតឡើងញាប់ឡើងខុសចង្វាក់បេះដូងដែលធ្លាប់លោតដូចថាល់ដង
«បេះដូងបងលោកញាប់ម្ល៉េះ?»ជីមីន សួរទៅយ៉ុនហ្គី ទាំងញញឹមហើយក៏បានហូបឪឡឹកនៅក្នុងចាននឹងបានបញ្ចុកឪឡឹកឲ្យយ៉ុនហ្គី ហូបដែរ
«បេះដូងលោតញាប់ក៏ដោយសារតែនៅជិតបេះដូងរបស់បងវាចង់តែចេញមកក្រៅចាប់បេះដូងបងមកដាក់ចូលមកក្នុងខ្លួនកុំឲ្យមាននរណាបានឃើញទេ»ជីមីន ស្រាប់តែស្ងាត់មាត់ឲ្យឈឹងបែកគ្នាតែប៉ុន្មានឆ្នាំសោះបានជួបគ្នាវិញយ៉ុនហ្គី ឡើងព្រានតែម្តង(បេះដូងរបស់បងហ្នឹងគាត់ចង់សម្តៅទៅលើ ជីមីន)
«បេះដូងរបស់បងនៅក្នុងខ្លួនបងគ្មានបេះដូងរបស់បងនៅណាទៀតទេ»ជីមីន និយាយទាំងមុខក្រហមតិចៗ
«គឺអូនហ្នឹងហើយជាបេះដូងរបស់បង បេះដូងរបស់បងពេលនៅក្បែរអូនលោតខ្លាំងណាស់ចុះអូនវិញលោតខ្លាំងដែរអត់បងសុំស្តាប់បន្តិចមើល»យ៉ុនហ្គី ផ្តួលជីមីន ថ្នមៗមកលើគ្រែហើយក៏បានឡើងមកទ្រោបពីលើជីមីន ហើយក៏បានយកដៃមួយចំហៀងរបស់ខ្លួនចាប់សង្កត់-កដៃជីមីន ជាប់(ដៃយ៉ុនហ្គី ធំហើយមម្រាមដៃរបស់គាត់វែងៗឯក-ដៃរបស់ជីមីន វិញតូចៗនោះទេ)
«អត់ទេលែងទៅអត់ឲ្យស្តាប់ទេ»ជីមីន អៀនចង់ប្រកាច់ទៅហើយពេលដែលយ៉ុនហ្គី ទ្រោបពីលើរាងកាយរបស់ខ្លួនបែបនេះ
«តែបងចង់ស្តាប់អូនគិតថាអូនអាចហាមឃាត់បានបានមែនទេ?»យ៉ុនហ្គី ឱនមកប្រឡោះ-កជីមីន ដោយការនិយាយតិចៗខ្យល់ធ្វើឲ្យខ្យល់ដង្ហើមក្តៅគគុកតែគ្មានបង្ករការរលាកនោះទេបានបញ្ចេញកម្តៅមកលើកញ្ចឹង-ករបស់ជីមីន ធ្វើឲ្យជីមីន អៀនឡើងរឹងខ្លួន
«សឺត កូនហ្គីល ដេកហើយអញ្ចឹងពួកយើងគួរតែ...»យ៉ុនហ្គី និយាយទាំងញញឹមយោះាងកំហូចហើយក៏បានទាញអាវរបស់ជីមីន ឲ្យចំហរទ្រូងចេញមក
«អ្ហាស ធ្វើអីបងហ្នឹងឆាប់ឈប់ភ្លាម»ជីមីន បានរើដៃរួចចេញពីការចាប់សង្កត់របស់ដៃយ៉ុនហ្គី នឹងបានលើកដៃមកស្រាក់កញ្ចឹង-ករបស់យ៉ុនហ្គី មកផ្អឹបនឹងចុងស្រួចរបស់ខ្លួនឯខ្នងក៏ពើងឡើងផុតពីគ្រែតាមការបឺតជញ្ជក់គ្រលាស់អណ្តាលយ៉ុនហ្គី មាត់ជីមីន និយាយហាមយ៉ុនហ្គី ទេតែទង្វើរនិងពាក្យដែលជីមីន បាននិយាយដូចជាមិនត្រូវគ្នាទាល់តែសោះ
«បងមិនឲ្យយ៉ុនហ្គីល មានតែម្នាក់ឯងនោះទេពួកយើងគួរតែយកប្អូនឲ្យកូនមួយទៀតទៅ»យ៉ុនហ្គី ឈប់បឺតជញ្ជក់សាច់ទ្រូងរបស់ជីមីន ហើយក៏បាននិយាយទាំងសម្លឹងមកមើលកែវភ្នែករបស់ ជីមីន
« »មិនមានការឆ្លើយតបពីជីមីន វិញនោះទេដោយសារតែពេលនេះជីមីន កំពុងតែអៀន
«បងចាប់ផ្តើមហើយណាបងសន្យាថានឹងថ្នមអូនឲ្យដូចជាកាលមុនអញ្ចឹង»ជីមីន នៅតែមិនមានការឆ្លើយតបមកកាន់យ៉ុនហ្គី វិញនោះទេរីឯយ៉ុនហ្គី វិញក៏បានចាត់ការសម្លៀកបំពាក់ដែលនៅលើរាងកាយរបស់ខ្លួននិងជីមីន ចេញអស់
«អូនតែងតែបែបនេះ អូននៅតែអៀននឹងបងដដែល»យ៉ុនហ្គី សម្លឹងមកមើលរាងកាយអ្នកដែលនៅខាងក្រោមទ្រូងទាំងញញឹមពេញចិត្ត
«ឈប់និយាយទៅមនុស្សរោគចិត្ត»ពន្លឺព្រះចន្ទរះបំភ្លឺមកផែនដីយ៉ាងខ្លាំងធ្វើឲ្យជីមីន បានឃើញរាងកាយននោលគោករបស់យ៉ុនហ្គី ឡើងច្បាស់ៗពេញៗភ្នែកឯយ៉ុនហ្គី វិញក៏ឃើញរាងកាយជីមីន បានពេញភ្នែកដូចគ្នា
«ជីប ជីប អឹម ជីប ជីប ហឹម អឹម»សម្លេងគ្រហឹមតិចៗបញ្ពាក់ពីការពេញចិត្តនៃរាងកាយមួយនេះបានបន្លឺឡើង
«អ្ហាស យ៉ុន អ្ហើស អ្ហើស យ៉ុន អូន អូន អ្ហឹស អូនស្រៀវណាស់»ជីមីន ត្រូវយ៉ុនហ្គី ប៉ះពាល់ទាំងល្វែងខាងលើនិងល្វែងខាងក្រោមធ្វើឲ្យជើងជីមីន ចាប់ផ្តើមត្រកួតចូលគ្នាចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍ស្រៀវស្រើបកាន់តែខ្លាំងពេលដែរដំបងសាច់របស់យ៉ុនហ្គី បានត្រដុសនឹងល្អាងស្នេហ៍របស់ខ្លួន
«ជុប បងនឹងថ្នមអូន»យ៉ុនហ្គី បានឈប់បឺតជញ្ជក់ចុងស្រួចរបស់ជីីមីន ហើយក៏បានលើកជីមីន ឡើងឲ្យអង្គុយចុះតិចៗពីលើដំបងសាច់របស់ខ្លួន
«អ្ហាស ឈឺណាស់ ផ្លាប់ អ្ហា»ជីមីន មានអារម្មណ៍ថាផ្សាក្រហាយតិចៗហើយនិងអួលជាខ្លាំងដោយសារតែយ៉ុនហ្គី បានដោលចង្កេះពីក្រោមឡើងលើ
«បន្តិចទៀតបាត់ឈឺវិញហើយ អឹម ជីប ជីប អឹម ហឹម»យ៉ុនហ្គី ចាប់ទាញកញ្ចឹង-កជាប់ហើយក៏បានស៊កអណ្តាតមកប្រឡែងលេងជាមួយអណ្តាតរបស់ជីមីន ដើម្បីផ្លាស់ប្តូររសជាតិទឹកមាត់គ្នាទៅវិញទៅមក
«អ្ហាស អ្ហឹស អ្ហើឹស អ្ហើឹស សឺត អូនរឹតបងខ្លាំងណាស់អូនកុំខំប្រឹងអីបន្ធូរអារម្មណ៍ទៀត»យ៉ុនហ្គី ដោលចង្កេះពីក្តោមឡើងលើទាំងភាពសុខស្រួលដែលខុសឆ្ងាយពីជីមីន ដែលអួលឡើងរមួលពោះវៀនហើយឈឺដូចជាគេចាប់ហែកហាលថ្ងៃទាំងរស់ទៀត
«យ៉ុន អ្ហាស ផ្លាប់ ផ្លាប់ ហ្គី អ្ហឹស តិចៗអូននៅឈឺ អ្ហាស អ្ហាស»ជីមីន ឱប-កយ៉ុនហ្គី ជាប់ទាំងខ្លួនប្រាណរលាក់តាមចលនាចង្កេះបាវខ្សាច់របស់យ៉ុនហ្គី ដោលពីខាងក្រោមមកទោះវាតិចៗមែនតែជីមីន អួលរមួលពោះវៀនចង់សន្លប់មិនអាចបន្តសង្រ្គៀមស្នេហ៍នេះទៅហើយ
«ផ្លាប់ ផ្លាប់ ស្រួលណាស់ មីន អ្ហា អ្ហា សឺត ផ្លាប់ ផ្លាប់ ផ្លាប់ ផ្លាប់ អ្ហើស»យ៉ុនហ្គី ក៏បានចាប់ភ្លៅជីមីន ជាប់ហើយក៏ដោលចង្កេះរបស់ខ្លួនពីខាងក្រោមឡើងមកលើយ៉ាងលឿនដោយសារតែខ្លួនបានដល់គោលដៅមុនជីមីន បាត់ទៅហើយ
«ម៉េចក៏បងឈប់?»នៅពេលយ៉ុនហ្គី បានដល់គោលដៅជីមីន ទើបតែបាត់អារម្មណ៍ថាឈឺចាប់ជំនួសមកវិញជាមួយនឹងភាពសុខស្រួល
«ជីប ជីប បងមិនបានឈប់នោះទេ អ្ហឹស អ្ហើស អ្ហើស ផ្លាប់ ផ្លាប់ សឺត បងនឹងបន្តរហូតទាល់តែអូនសន្លប់»យ៉ុនហ្គី និយាយទាំងដោលចង្កេះបន្តបន្ទាប់ពីបានឈប់បន្តិចបន្ទាប់ពីបានដល់កោះត្រើយហើយកីបានដោលចង្កេះបណ្តើរបឺតជញ្ជក់សាច់ទ្រូងរបស់ជីមីន បណ្តើរ សង្គ្រៀមស្នេហ៍នៅតែបន្តរហូតទាល់តែជីមីន បានសន្លប់ពីរដងតែនៅពេលដែលជីមីន ភ្ញាក់ឡើងម្តងទៀតក៏ឃើញថានៅលើរាងកាយខ្លួនមានសម្លៀកបំពាក់ត្រឹមត្រូវនៅក្នុងភួយជាមួយយ៉ុនហ្គី នៅក្នុងបន្ទប់ដោយមានយ៉ុនហ្គី ដេកឱបជីមីន នៅពីខាងក្រោយខ្នង
បើសិនជាអាចសូមអ្នកទាំងអស់គ្នាជួយផ្តល់មតិយោបល់របស់អ្នកទាំងអស់គ្នាចំពោះសាច់រឿងនៅក្នុងភាគនេះផងដើម្បីឲ្យខ្ញុំបានដឹងថាអ្នកទាំងអស់គ្នាយលយ៉ាងណាដែរចំពោះសាច់រឿង?ហើយក៏បានឲ្យខ្ញុំបានដឹងពីចំណុចណាដែលបានខ្វះខាតនៅក្នុងសាច់រឿងនៅក្នុងភាគនេះ✹☆
Keo_theary☘︎
YOU ARE READING
វណ្ណៈស្នេហ៍(ចប់)
Storie d'amore-តើស្នេហារបស់ពួកគេអាចទៅរួចដែរឬទេបើសិនជាពួកគេមានភេទដូចគ្នាហើយមានឋាន:ខុសគ្នាទៀតនោះ? -ស្នេហាដែរកើតចេញពីការស្រលាញ់ភេទដូចគ្នាវាមិនមែនជាស្នេហានោះទេប៉ុន្តែវាគ្រាន់តែជាអារម្មណ៍ -តើពួកគេនឹងត្រូវប្រឈមមុខជាមួយនឹងបញ្ហាអ្វីខ្លះបើសិនជាពួកគេស្រលាញ់មនុស្សដែលមានភេទដ...
