ESMER ( ESMER SERİSİ -3)

Bölüm 8

-8.BÖLÜM-

Senem eve ağlaya ağlaya gitmişti.. Kapıyı açan Mehir Esmerin ağladığını görünce telaşa kapılıp onu durdurmuş ve neler olduğunu sormaya başlamıştı…

Mehir “kızım ne oldu?”

Senem ise hıçkırıklarının arasından zar zor konuşup “yok-yo-yok bi- bir şey! Düştüm sadece!” yalanını uydurmuştu..

Mehir “ah Senem! Ah kızım! Dikkat et kendine biraz yavrum!” demiş ve Senemi banyoya götürüp dizlerini ve yüzünü yıkamış, banyodan çıktıktan sonra da senemi odasına götürerek “hadi üzerini değiştir. Ben de sana atıştıracak bir şeyler hazırlayayım sonra yatar uyursun bebeğim. Tamam mı?”

Senem “aç değilim!”

Mehir  “itiraz istemiyorum senem!”

Senem “tamam anne!” demiş ve mehir teyzenin odadan çıkışını izledikten sonra tekrar hıçkırıklara boğulmuştu.. yastığa gömdüğü yüzünden küfürler ediyordu..

“Geri zekalı, aptal,salak,*** kurusu,şerefsiz,! Bana yaptıklarının bin katını yapacağım sana! Zindan edeceğim sana o okulu! Öfkeden gözün dönene kadar kıskançlıktan geberene kadar durmayacağım! Görürsün sen gününü! Allah’ım lütfen ya! Görsün artık ya! Offff!” diyerek yatakta doğrulmuş ve camın önüne giderek karşı banliyödeki nefesin odasını izlemeye başlamıştı.. Nefesin odasının camları açıktı ve nefes uyuyordu…

Nefes’i görünce daha da ağlamaya başlayan Senem kendi kendine söylenmeye başlamıştı.. “nefes! Sana çok ihtiyacım var! Ne olur barış artık benle! Ne olur!” diye söylenmeye başlamıştı ki içeri giren Mehir teyze sayesinde kendisini toparlamıştı..

Mehir “hadi bakalım, bunların hepsi yenecek! Akşam Talu teyzenlerdeyiz..”

Senem “Talu mu? Ben gelmek istemiyorum!”

Mehir “tatlım!”

Senem “anne! Ne poyrazı ne de-“

Mehir “nefes bugün okulda fenalaşmış yavrum!”

Senem “ne?” diyerek ayağa kalktı ve perdeyi kaldırmadan nefesi izledi.. bu yüzden mi camlar sonuna kadar açık!”

Mehir “bugün geçici hafıza kaybı yaşamış yavrum!”

Senem “ne? Hatırlamıyor mu? Ya neden söylemediniz bana?”

Mehir “biz bile eve geldiğin de öğrendik yavrum.”

Senem ayaklanmış nefeslere gidiyordu ama Mehir kolundan tutup kendine çektiği için annesine soran gözlerle bakmaya başlamıştı..

Senem “ne oldu?”

Mehir “önce dinlen küçük hanım! Akşam gideceğiz zaten!”

Senem “ama…”

Mehir “âmâsı maması yok! Hadi bakalım!”

Senem,annesinin sözünü kıramamış ve uyumak için yatağına uzanmıştı..

Nefes ise odasında derin uyku halinde annesinin onu izlediğinden habersizdi..

Talu “Nefes…”

Altuğ bey eşinin yanına gelip “şişşttt, hayatım hadi gel!”

Talu “ne yapacağız biz? Daha ne kadar eriyecek gözümün önünde Altuğ!”

Altuğ “ona bir şey olmayacak tamam mı? Her şeyden önce kendini buna inandır!”

Altuğ karısını kollarıyla sarıp odadan çıkmış ve içeri geçmişlerdi. Çok geçmeden poyrazın da gelmesiyle aile tamamlanmış ve baba oğul bugün okulda olanları konuşmuştu…