ESMER ( ESMER SERİSİ -3)

Bölüm 69

2.sezon / 20.bölüm

Uyanmıştı… Yepyeni bir güne yeni bir hayatla açtı gözlerini.. gülümsedi.. varlığının gerçekliğine tutundu sıkıca.. döndü kollarının arasında ve kıkırdadı usulca.. ufak bir öpücük kondurdu yanaklarına,dudaklarına… gülümsedi poyraz.. hep böyle mi uyanacaktı artık? Evet,hep böyle uyuyacak ve hep böyle uyandırılacaktı… gözlerini araladı ve güler yüzle “günaydın!”dedi..

“günaydın..”dedi esmeri..

“iyi uyudun mu?”diye sordu poyraz..

Gülümsedi genç kız… gözlerini kısıp düşünür gibi yaptı bir süre ve poyraza bakıp “güzel bir rüya gördüm”diye başladı.. genç adam
kaşlarını havaya kaldırdı ve kolunu başının altına alarak esmerini dinlemeye başladı tebessümle..

“çok güzel bir rüyaydı. Bir çöldeyim.. ucu bucu yok. Ne ilerisi var ne gerisi… sıcak güneşin altında bir semum arıyorum sanki. Yada bir serap..”

“hımmm”dedi genç adam sabırsızca..

“kumların içinde ayaklarım yana yana yürürken bir at sesi duyuyorum..”

“at mı?” dedi genç adam hayretle gülerken..

“evet at! Ya bir dakika durur musun?!”

“at hem de çölde! Eee”

“ya öf şurada şiirsel anlatım yapmaya çalışıyoruz değil mi?”

“tamam dinliyorum!”

“sinir! Neyse.. nerede kalmıştım… hah! At sesi duyuyorum.. kahverengi bir atın üzerinde kırmızı pelerinli bir prens kumların içinden bana doğru hızlı adımlarla geliyor. Önümde durduğunda serap gördüğümü sanıyorum ama beni kucağına alıp öptüğünde hayal olmadığını anlıyorum..” dedi..

Genç adam düşündü ve gülümseyerek “demek beni böyle anlatıyorsun?”dediğinde Senem “seni mi? ne alaka?”dedi..

Poyraz şaşıran bir ifade ile “bu anlattıkların bana yönelik değil miydi?”diye sordu.

Senem sırt üstü yatarak “ne alaka? Sen bir prens olamayacak kadar öküzsün! O benim rüyalarımın prensi. Hep böyle zamanlarda gelir beni öper ve gider. Ben de günüme güzel başlarım!”dediğinde poyraz yanında doğrulup “kim lan o prens?! Ağzını burnunu kırarım onun! Nasıl öper seni ya!”dediğinde senem gülüyordu.

Poyraz,durduğunda “şakaydı değil mi?”dedi gözlerini kapatarak..

Senem,örtünün altına girdiğinde kahkahalarla gülüyordu. Poyraz “sen şimdi görürsün!”diyerek onu gıdıklamaya başladığında intikam sözcükleri aşk cümlelerine dönüşüyor her ikisini de yakıp kavuracak bir aşk denizine dönüşüyordu..
Kahkahalarla gülerken çalan telefonun sesi ortamı bozdu.. senem ters dönüp telefonu eline aldığında gülen yüzü düştü… elini alnına koyarak “Allah Kahretsin!”dedi.. poyraz anlamıştı.. onunda yüzü senem gibi asılmıştı ama o buna ses çıkarmamıştı. Evet bir şeylere adım atıyorlardı ve senemin Yusuf ile olan durumunu nasıl sonlandırması gerektiğini söylemek ona düşmüyordu..
Yarım saat sonra Poyraz gömleğini üzerine geçirirken camın arkasından bahçeyi izliyordu. Laleler ve güller mükemmel bir görünüm yaratıyordu. Gülümsedi bu görüntü üzerine ama senemin gelip arkasında durmasıyla nefesini tuttu ve dinlemeye başladı.

Genç kız elleriyle oynuyordu sürekli.. ne demesi ne yapması gerektiğini bilmiyordu ve poyrazın bir şey söylemiyor oluşu onu daha çok geriyordu. Yutkunarak “Poyraz.”dedi.. genç adam dönmedi.. senem başını eğdi ve “biliyorum bana kızıyorsun ama söz Yusuf ile olanları bir şekilde halletmeye çalışacağım”dediğinde sesi ağlamaklı çıkıyordu. Poyraz,seneme döndüğünde derin bir nefes aldı ve elleriyle kızın yüzünü kavrayıp kendisine bakmaya zorladı.