Onları bir araya getiren bir kader vardı ortada... Ağlatan... Nefret ettiren... Acı çektiren ve güldüren... Ne olursa olsun bir arada kalmalarını sağlayan bir kader... Esmer'di onlar... Sonsuza dek öyle kalacak, kim ne derse desin hep birlikte olaca...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Özel Bölüm
Doruk,kantinde gelişi güzel oturmuş elindeki tostun içini ayıklıyordu. "Bir kaşar... İki kaşar..."Dayanamayarak bağırdı ve "Ya allah kahretmesin ya kaşarlı tost istemiyorumun neresini anlamadınız abi siz!"diye elindeki ekmeği peçeteye sardı ve "Kedilere veririm"diyerek ayaklandı.
O sırada kantine gelen Bade,sandalyesini çekip yerine oturduğunda Doruk gözlerini kısarak ona baktı. Yerinden kalkarak kızın oturduğu masaya doğru giden Doruk "Burası benim yerim!"dedi. Bade istifini bozmadan elindeki sandiviçini yemeye devam edince Doruk yarım ağızla gülümsedi ve sandalyeyi çekerek kızın yanına oturdu. Bade ona bakmadan tostunu yerken Doruk dikkatle kızın yüzünü inceliyordu.
Doruk "Çilli ve yalancı."dediğinde Bade içini çekerek Doruka döndü ve "Ne istiyorsun?"dedi. Doruk "Senin gözlerin mavi değil miydi?"diye sorunca Bade "Sana ne?"dedi. Doruk "Yapay kızlardan hiiç hoşlanmam."dediğinde Bade "öyle mi?Ben de izni olmadan gelip masama oturanlardan hoşlanmam!"dediğinde Doruk kollarını göğsünde kavuşturarak arkasına yaklaştı ve "Vay anasını!"dedi. gülerek. Bade,içinde oluşmaya başlayan öfke ile ne yapacağını bilemez haldeydi. İlk defa böyle davranıyordu ve bu ona daha da kızmasına neden oluyordu. Doruk "Şey,burası benim yerimdi. Öyle dediğimi biliyorum."dediğinde Bade ona kızgın bir bakış attı.
Önüne dönerek sustuğunda içindeki o his uzaklara gönderdiği seslerin geri dönmesini sağlıyordu. Elleri ayakları titremeye başladığında Doruk gülerek "Kaçık!"dedi. bunu o kadar tuhaf söylemişti ki kahkahalarla gülmek zorunda kalmıştı genç adam. Bade ise içinde hissettiği korku ve heyecanla yerinden kalkmak için hamle yaptığı sırada "Ö.. Özür dilerim.."dedi. Dorukun gülümsemesi bıçak gibi kesilirken kızın bileğinden tutup kendisine çekti ve "Oyun mu oynuyoruz?"dedi. Ama BAde deli gibi titriyordu. aklına hücum eden o anılar ve sesler "Ondan uzak dur!"diyip duruyordu. Doruk,Badenin titrediğini fark edince ona biraz daha yaklaştı ve kızın kokusunun burnuna kadar dolması ile kaskatı kesildi. Daha önce de duymuştu bu kokuyu! ama hatırlayamıyordu. Bade hışımla yerinden kalktığında can çekişir bir ifade elini doruktan kurtarmaya uğraşıyordu. ama doruk ise onu bir türlü bırakamıyordu. Bade ,hissizleşen bedenini Dorukun kollarına bıraktığında Doruk "Hey?!"diye inledi. Diz üstü yere çökerek kızın gözlerindeki lensleri çıkardığında Bade gözlerini kapadı. Yavaş yavaş yeniden açtığında hiç yapmaması gereken bir yaptı ve kendi dilinde konuşarak çocuğun adını söyledi.
Bade "DORUK..."
Masmavi gözler kendisine baygın bir şekilde bakarken Doruk olduğu yere mıhlanmıştı. Kızı alıp boş olan sınıflardan birine getirdiğinde uyanmasını bekledi. duvarın dibinde ondan ayrı duruyordu. Yaklaştığı zaman kendisini farklı hisseden doruk kızın uyanmasını beklerken "Kimsin sen?"diye fısıldadı. Bade birden kendine geldiğinde hızla yerinden doğruldu ve Doruk ile göz göze geldi.
Bade "Ne oldu?"dediğinde Doruk "Bayıldın!"dedi tıslayarak. Bade eşyalarını toplayarak sınıftan koşarak çıktığında Doruk bir şey yapmadı. Cama doğru ilerleyerek kızın okuldan kaçar gibi koşusunu izledi ve Nefes'in sınıfa gelip "Çıkıyoruz."demesi ile başını salladı.
