-31.bölüm-
Partiden sonra hemen hemen herkes gitmişti. Geriye sadece doruklar ve seraplar kalmış onlarda odalara dağılıp uyumuşlardı. Bade ortalığı toparlayan nefesin yanına gidip “bu gece mükemmeldi. Böyle bir organizasyon daha önce ene tattım ne de gördüm.
Mükemmeldi nefes. Özellikle poyraz ve senemin dansı çok ateşliydi.”dedi anladığını ima ederek.Nefes ise gülümseyerek içini çekmiş “elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım. Beğendiysen ne mutlu” demişti.
Bade “poyraz ve senem birbirlerine aşıklar değil mi?”
Nefes neden bilmiyordu ama bade’ye güvenebileceğini hissediyordu. “mm,bilmiyorum. Sen söyle”
Bade “haha,çok yorgunum. Daha sonra bu sırrı konuşurum ama seninle.” Diyerek nefes öncülüğünde odaların olduğu katlara yönlendirilmişti.
Hemen hemen her oda doluydu. Poyraz ve senemin kaldığı odanın kapısını açmayan nefes direk önünden geçerek diğer odalara bakmış ama buralarında arkadaşları tarafından doldurulduğunu görünce bade’ye dönüp kararsız bir şekilde “şey,oda kalmamış ama bir oda daha var. Eğer istersen..”
Bade “yorgunluktan ölüyorum. Nerde?”
Nefes “bak seni uyarmalıyım. Yalnız yatmayacaksın ama? Şeyin odası.”
Bade gözlerini ovuşturarak “hadi söyle.”diyince nefes “koridorun sonunda büyük kapılı oda.” Diyerek bade’yi oraya yönlendirmiş ve kendisi de tekrardan aşağı inmişti. Merdivenlerden aşağı inerken salonun dağınıklığına bakmış ve çok yorgun olsada ortalığı toplamaya başlamıştı.
Hasan babanın garsonlarından bir kaçı mutfağı toplarken nefes de eline aldığı çöp torbasına çöpleri atıyordu.
Nefes “Aykut abi?”
Aykut “efendim.”
Nefes gülümseyerek “müzik lütfen.”
Aykut gülümseyerek “hemen.” Demiş ve poyraz ve senemin dans ettiği şarkıyı açıp tekrardan işine dönmüştü. Nefes yere oturup ayaklarında ki ayakkabıları çıkartıp bir kenara atmış ve ayağa kalkarak hem ortalığı toplamaya başlamış hem de dans etmeye başlamıştı.
Kendi kendine söylenerek “evet,ikinci raundu da hallettik mi? poyraz & senem aşaması üçüncü raunda başarıyla geçecek.” Diyerek gülmüş ve kendisini yağızın kollarında buluvermişti.
Gözlerini açtığında yağızla karşı karşıya gelen nefes ,yağızın eli sayesinde çöp poşetini bırakmış ve yalın ayakla yağızla göz göze dans etmeye başlamıştı. Aykut abinin ışıkların birçoğunu kapatması ile loş ışıkta dans eden nefes ve yağız hiç konuşmadan sadece dans ediyorlardı.
Nefes yağıza bakmaktan çekinmiyordu. Yağız ise onun bu haline gülümseyerek cevap veriyordu. Nefesi dönmesi için kollarını açık bırakan yağız onunla dans etmeyi sevdiğini fark etmişti. Şüphesiz bu ilk danstı ama son olmayacaktı..
Müzik bittiğinde ve tekrardan başladığında nefes yağızın markajından kurtulup bir adım geri gitmiş ve “dans için teşekkürler.” Diyerek gülümsemişti.
Yağız “önemli değil. Zevkti.” Diyerek o da gülümsemişti.
Gecenin hemen hemen hepsini konuşarak ve ortalığı toplayarak geçiren nefes ve yağız mutfakta çıkan ufak bir sorun yüzünden gülme krizine girmişlerdi.
Yağız “nefes,bir sorunumuz var?” diyerek nefesi yanına çağırmıştı.
Nefes ise köpüren bulaşık makinesine bakıp yağıza dönmüş ve “sen buna ne koydun ?” diyince yağızın elindeki Ariel matik’i görmüş ve makinanın gürültü ile ses çıkartması ile makinayı durdurması bir olmuştu. Yağız ise ne yapacağını bilemeyerek makinanın kapağını açınca nefes “hayır” diyerek bağırmış ama üzerlerine fışkıran köpüklerden nasibini alınca popolarının üzerine düşmüşlerdi.sırılsıklam olan nefes ve yağız köpüklü hallerine bakıp gülme krizine girmişlerdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESMER ( ESMER SERİSİ -3)
Teen FictionOnları bir araya getiren bir kader vardı ortada... Ağlatan... Nefret ettiren... Acı çektiren ve güldüren... Ne olursa olsun bir arada kalmalarını sağlayan bir kader... Esmer'di onlar... Sonsuza dek öyle kalacak, kim ne derse desin hep birlikte olaca...