ESMER ( ESMER SERİSİ -3)

Bölüm 94

-2.sezon/ 42.bölüm-

“tabaklar şuraya! Hayır ya onlar oraya değil!”

“ah,o örtüler sehpanın üzerine! Diğerleri de misafir odasındakilere! Porselenlerime dikkat edin lütfen!”

Serap “lan bir sus be! Kafamı s*ktin iki gündür! Yarın nikahın var! Sen hala laf yetiştiriyorsun!”diye söyleniyordu. Senem ise eşyalarını taşımakta olan görevlilere bakıp “kızlar burada olsaydı her şey daha iyi olurdu!”dedi. serap “tabii.. zaten sana sorup doğuracaklardı değil mi?”dediğinde Senem Serap’a bakıp “hayır,strese giren benim sana ne oluyor ya?”dediğinde Serap “boğuyorsun kızım beni. Şirret tarafın ortaya çıkıyor böyle zamanlarda tahammül edemiyorum sana”diye söylendiğinde Senem gülmeye başladı..

Her şey tamamlanıp evden çıktıklarında Serap Senem’e dönüp “eşyalarınız ne zaman gelecek?”diye sordu. Senem içini çekerek gülümsedi ve “nikahtan sonra bohça hazırlanacak ondan sonra gelecek!”dediğinde heyecanını belli ediyordu. Serap gülümseyerek “sonunda kızım ya. Sonunda cennetin kapılarını araladınız az kaldı içeriye girmenize”dediğinde Senem gülümseyerek başını salladı.

“evet biliyorum. Of,o kadar heyecanlıyım ki. Sanki hala lisedeyim ve garip bir rüyadayım. Bu o kadar mükemmel ve eşsiz bir duygu ki..”

Serap “evet biliyorum biliyorum.”diyerek Senemi kendisine çekti ve “hadi kızlara uğrayalım. Bakalım bebişlerimiz neler yapıyor?”diyerek evden ayrıldılar..

Poyraz ise odasında kolilere eşyalarını yerleştirmekle meşguldü. Anıl ve Doruk ona yardım ederken Nefes odasında uyuyordu. Poyraz,kitaplarını defterlerini düzenli bir şekilde kolilere yerleştirirken Doruk camın kenarında oturmuş dışarıyı izliyordu. Anıl “bunlar son. Banyodaki her şey tamam.”diyerek elindekileri kolilere koyduğunda önce Poyraz’a sonrada Doruk’a baktı.

“hey?!”

Doruk ve Poyraz kendisine bakmayınca koliden çıkarttığı eşyaları çocuklara fırlattı ve “kendinize gelin sizi hödükler! Cenaze çıkmıyor bu evden!”diye bağırdığında Poyraz Doruk’un yanına ilerledi ve mini dolabından üç bira çıkararak çocuklara uzattı. Anıl da yanlarına geldiğinde Doruk birasından bir yudum alarak “bu kadar zor olacağını tahmin etmedim.”dedi doğrudan.

Poyraz öylece Doruk’a baktığında Anıl araya girdi ve “Poyraz’ın evlenmesi bir şeyi değiştirmeyecek. Biz yine aynı olacağız. Belki evli olması bir süre bizi birbirimizden ayrı tutacak ama bu daha güçlü olmamızı sağlayacak. Hadi Doruk bununla en çok dalga geçen sendin. Adamı giderayak ağlatacak mısın?”diye sorduğunda Doruk tebessümle anıla baktı ve bakışlarını Poyraza çevirerek “Poyraz…”dedi “Bizim yanımızda ağlamaz. O kimsenin yanında ağlamaz. Çünkü o abi! Ve ağabeyler sadece ağabeylerin kendi gibi olanların yanında ağlar!”dediğinde güldü.

Poyraz,eliyle Doruk’un ensesinden kavrayıp kendisine çektiğinde diğer koluyla da Anıla sarıldı. doruk başını başka yöne çevirdiğinde “evlenme oğlum’”dedi birden. Poyraz kendisini geri çekip doruk’a baktığında Doruk somurtarak küçük bir çocuk “o esmer cadısını kıskanacağımı hiç düşünmezdim ama kıskanıyorum! Hatuna bak ya! Geldi seni aldı resmen. Bu kadar kolay ve bu kadar zor olacağını hiç düşünmemiştim abi.”dediğinde Poyraz sonunda sessizliğini bozdu ve Doruk’a bakarak “Doruk!”dedi..

Gülümsedi sonra ve “ben her zaman o kapının dışında ve içinde olacağım. Bazen beni göremeyecek olman senden bizden vazgeçtiğim araya duvarlar koyduğum anlamına gelmeyecek. Bu bizim birbirimize olan bağlılığımızı daha da güçlendirecek. Konuşacak daha çok şeyimiz olacak. Ben belki iyi taraflarını yaşarken olumsuz olan tarafları hakkında evlilik konusunda da sizinle konuşacağım. Ne zaman nerde olursam olayım,her zaman burada ve burada olacağım. İstemen ve söylemen yeter. Unuttun mu?”dediğinde Doruk Poyraza sarılarak “yine de hazmedemiyorum abi. Bana kazık kadar adamsın deme. Kolay değil öyle işte. Ben şimdi buraya her kalmaya gelişimde senin burada bu odada olmayacağını bilmek koyuyor.”dediğinde Anıl “Nefes’ten bir kere bile böyle bir şey duymadım.”dediğinde Poyraz dolan gözlerini elinin tersi ile silerek gülümsedi.