ESMER ( ESMER SERİSİ -3)

Bölüm 70

2.sezon / 21.bölüm

Herkes sus pus olmuş bir halde senem ve poyraz’a bakarken Altuğ içerden çıkıp “işte görmek istediğim tablo!”diyerek kollarını açtı çocuklarına. Senem ve poyraza ayrı ayrı sarılıp onları öpen Altuğ gergin havayı görünce kendisine bakmakta olanlara dönüp “Ne?
Hadi ama eğer sorununuz mert ise merak etmeyin”diyerek çocukları masaya yönlendirdi. Bir saat sonra Aktan ve Nermin hanım içeriye girdiklerinde herkese selam verdiler.

Aktan “ee eğlence başlamadı mı hala?”

Anıl “baba!”

Aktan “ne? Seni de göreceğiz eşek sıpası!”dediğinde Anıl “eminim”dedi.

Doruk,bahçe kapısından içeriye doğru koşarak “geliyorlar!” dedi.

Mehir önden içeriye girdiğinde Mert’i sakinleştirmek Dağhan’a kalmıştı.

“hadi ama birader ya!”diyerek arkadaşını sakinleştirmeye çalışıyordu Dağhan. Mert,burnundan soluyarak “O eşek herif benim kızımı nasıl olurda elinde alıkoyar! He?!”diye bağırdığında Doruk,Poyraza bakıp “sıçtın abi. Mert amca çıranı yakacak!”

Poyraz “kına yakarsın!”

Doruk “yakarım tabi. Bir yanağıma poyraz diğerine esmer yazar her kıçımın üzerine oturduğumda sizi hatırlarım!”dediğinde Poyraz dişlerinin arasından “Doruk!”dedi.

Doruk omuz silkerek nefesi kendisine çekti ve gerilim müziği yapmaya başladı.

“dırın. Dırın. Dırın dırın dırın dırın dırın dırınnnnnnn. Dırırırın…”

Poyraz “Yeter!”

Mert ve Dağhan içeriye girdiğinde soğuk rüzgarlar esmeye başladı. Poyraz ayağa kalkıp Dağhan’ın elini sıktığında Mert amcasının karşısına geçti. Elini uzatmadan önce bakıştılar bir süre. Dağhan “Mert! Hadi ama!”dediğinde Mert kızına baktı ve gözlerini kısarak “Senem hemen eve!”dedi.

Senem “ama..”

Mert “eve dedim!”

Poyraz masanın önüne geçerek “orada dur bakalım mert amca!”dedi.

Mert “sen ne dedin?!”

Poyraz “dur dedim!”

Mert “çekil önümden serseri! Sen kimsin benim kızımı alıkoyuyorsun he?!”diye bağırdığında Dağhan Altuğa bakıp “otur abi,kızlar çay getirin bu maç kaçmaz!”diyerek ikilinin arasında ki kavgayı izlemeye başladı.

Senem titreyerek “nefes…”dedi..

Nefes “merak etme. Mert amca bizim topraklarımızda şuan seni almak istiyorsa önce abimi sonra beni geçmesi gerek!”dedi göz kırparak..

Poyraz “bir ben Serseri değilim! İki ben senemi alıkoymadım! Sadece hislerimi söyledim o kadar! Ve üç senem bana ait mert baba onu almak gibi bir lüksün yok artık! Bu evden onu çıkarabilmen için önce beni geçmen gerek! Gerçekten geçmen gerek!”dedi.

Mert ,poyrazın kendisine baba demesine az da olsa hoşlantı duymuştu ama cümlesinin sonundaki vurguyu duyduğunda alayla “senden yaşça büyük birine vuracağını mı söylüyorsun?!”dedi.

Poyraz başını sallayarak “evet aynen öyle söylüyorum! Onu benden almaya kalkışacak her insana elim kalkacak! Bu sen olsan bile!”

Mert “bana bak!”

Poyraz “ben bakıyorum zaten baba!”

Mert “bana baba deme!”

Poyraz “sen istesen de istemesen de bunu diyeceğim! Beni anladın mı? ben senden senemi senin iznin olursa istediğimi söylemiştim! Zorluk çıkarmamanı da ima etmiştim! Beni anlamayan sensin! Ben yeteri kadar bekledim! O yeteri kadar bekledi! Lisedeyken de onu kendime alırdım ama bunu yapmadım! Herkese layık olabilmek için önce okulumu bitirmeye çalıştım sonrada işimi yapmaya! Ve bunların hepsini yaptım. Şimdi ise senden zaten benim olanı bana vermeni istiyorum! Bize uygun olanı yaparak!”dediğinde sakinliğini korumaya çalışıyordu genç adam.