Onları bir araya getiren bir kader vardı ortada... Ağlatan... Nefret ettiren... Acı çektiren ve güldüren... Ne olursa olsun bir arada kalmalarını sağlayan bir kader... Esmer'di onlar... Sonsuza dek öyle kalacak, kim ne derse desin hep birlikte olaca...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-1.bölüm-
Zaman geçiyordu….Haylaz rüzgarlar oklarını yavaş yavaş küçük bir kalbe saplıyordu hem de hissettirmeden……
Senem ve Nefes odanın ortasında oyun oynuyorlardı.Senem,Nefes hasta olduğu için onu çok yormak istemiyordu…..
Senem “çok ağyıyor mu?”
Nefes başını kaldırıp Seneme bakmış ve “yok çok ağrımıyor,hem sen hala çalışmalarını yapmıyor musun?” diye sordu.. Aralarında birer yaş vardı ve Senem,Nefesten bir yaş büyük olmasına rağmen bazı kelimeleri peltek söylüyordu…
Senem “yot,ya çalışıyoyum ama olmuyoy işte!”
Nefes,kolundaki bandaja dikkat ederek Senemin yanına gitmiş ve ona sarılıp “merak etme sen böyle de iyisin,büyüyünce konuşman değişecek!” demiş ve gülmeye başlamışlardı….
“kızlar!” dedi tatlı bir ses kızlara… senem ve nefes sesin geldiği yöne baktığında Taluyu gördüler ve koşarak yanına gittiler…
Talu “ee söyleyin bakalım,benim prenseslerim ne yemek ister bugün size ne yapayım?” dedi gülümseyerek…
Senem ve nefes birbirine bakarak “patates ve köfteeeeeeeee!” diye ciyaklamaya başlayınca Talu bu iki kıza kahkahalarla gülmüştü…
Talu “tamam öyleyse! Şimdi Poyraz abiniz ve Doruk da gelir!” diyince Senemin bakışları çakmak çakmak olmuştu…. Talu bu bakışları fark ettiğinde seneme dönüp “senem,umarım anneni üzecek bir şey yapmazsın? Değil mi prensesim?” diyince nefes kahkahayı koyvermişti…
Senem g ve k harflerini düzgün söyleyemiyordu ve konuştuğunda çok tatlı oluyordu…
Talu “senem?”
Senem “iyi peti!Talu teyze”
Talu senemin peki yerine “peti” demesine gülmüş ve her iki kızdan da birer öpücük alıp mutfağa gitmişti… senem,Nefesin elinden tutup onu tekrar oyuncakların içerisine oturtmuş ve tekrardan oyuna dalmışlardı…
Yemek vakti geldiğinde Doruk ve Poyraz okuldan gelmiş,ellerini yüzlerini yıkayıp küçük masalarına oturmuşlardı…
Poyraz “annnnnnnneeeeeeeeeeeeeeeeeeee!” diye bağırmaya başladığı an Talu hanım Senemin yine bir şeyler yaptığını anlamıştı….
Talu “ne oldu oğlum?” diye telaşla söylendi ama senem baktığında kıs kıs gülmekten de kendini alamamıştı.Bu küçük esmer bebeği gene yapmıştı yapacağını ve 5 yaşında ki bir kız çocuğuna göre boyundan büyük işler yapmakta da ustaydı üstelik…
Poyrazın yeşil gözleri öfkeden koyulaşmış iri iri açılmıştı. “seni öldüreceğim !” diye senemin peşinden koşuyordu… Talu hanım ne yapacağını şaşırmış öylece bu ikisinin etrafında koşturuyordu… Mehir'in geldiğini anlayan Talu kapının karşısında durunca ne olduğunu anlamaya çalışan arkadaşını görünce kahkaha krizine girmişti….
Mehir “ah olamaz! Gene mi? Bu sefer ne yaptı?” diye söylenmeye başlamış ve Talu'nun cevabı üzerine dehşetle yüzünü buruşturmuştu…
Talu “senin ki Poyraz köfteleri ona vermeyince ketçap ve mayonezi benimkinin üzerine boca etmiş!”
Mehir “Talu ben-ben” demeye çalışmış ama arkadaşının gülen yüzünü görünce o da gülmeye başlamıştı…
Talu “bana mert ile seni hatırlatıyorlar Mehir!” demişti… Mehir bir an duraksadıktan sonra “yok artık! Olabilir mi?” demiş,
Talu “oldu bile! Baksana şunların haline!” diye gülmeye başlamıştı tekrardan….
İki saat sonra
Poyraz banyo yapıp kendine gelmiş ve içeri kardeşinin ve Doruk’un yanına gitmişti… ama içeri girdiğinde senemin dorukla kavga ettiğini gördüğünde dorukun kafasına havlusunu fırlatmak için hazırlanmıştı… senem bağırıyordu gene..
Senem “ didicem işte!”
Doruk “gitmeyeceksin!” diye bağırıyordu…poyraz nefesin yanına oturmuş ve ne olduğunu sormuştu… nefes “senem utkulara gitmek istiyor ama doruk izin vermiyor!” diye kızgınlıkla söylendi…
Poyraz bakışlarını tekrar ikiliye çevirip onları izlemeye başladı…
Senem “didicem işte,uttulara didicem yaaaaaa!”
Doruk “gitmeyeceksin işte,gitmeyeceksin.Beni sinir etme!” demiş ve tam bağıracakken nefesin “doruk!” diye çıkışmasıyla durmuştu…
Doruk “iyi ya!” demiş içeri mutfağa gitmişti…
Poyraz öylece senemi izliyordu,küçük kızın ağladığını çok sonra fark etmişti.her ne kadar kendisini sinir etse de senemin ağlamasına dayanamazdı… yerinden kalkıp mehir teyzesinin annesine aldığı çiçek demetinden iki tane orkide kopardı ve birini nefese diğerini de gidip Seneme verdi..
Senem gözlerini kırpıştırıp ona bakmış ve “bu ne?” demişti titrek sesle…
Poyraz “ben döverim onu şimdi,sen ağlama! Al bakalım bunu!” demiş ve yanağına bir öpücük bırakarak “lannnn” diye dorukun yanına gitmişti…
Senem,birkaç sene sonra bu çiçek sayesinde her şeyi daha iyi anlayacağı zamana,kalbinin birden neden bu kadar şaşırdığına daha iyi anlayacaktı…İlk kıvılcım ilk tohum esmerin yüreğine düştü bir kere……
