ESMER ( ESMER SERİSİ -3)

Bölüm 80

-2.sezon / 31.bölüm-

Sabahın körünün köründe uyanmışlar ve Senemin evinin önünde
Toplanmışlardı. Bugün bütün gün deyim yerindeyse İstanbul’un altını üstüne getireceklerdi. Senem hazırlanıp aşağı indiğinde Nefes abisinin kollarından kurtulmaya çalışıyordu. Üzerini giyinip çıkacakken genç adam gözlerini araladı ve “nereye?”diye sordu.

Nefes,kısık sesle “kızlarla alışveriş yapacağız”dediğinde saatine baktı genç adam ve kaşlarını çatarak “bu saatte! Karga bokunu yemeden hem de he?”dediğinde Nefes “hepsi eşin olacak kız yüzünden”dedi gözlerini ovalayarak. Poyraz bunu duyduğunda uykunun vermiş olduğu o tatlı sersemlikle gülümsedi ve Nefese bakıp “Pantolonumun cebinde cüzdanım var. Al onu”dedi eliyle işaret ederek.

Nefes,sandalyesinin üzerinde duran pantolonu eline alıp cüzdanı cepten çıkardı ve abisine uzattı. Poyraz,yatakta doğrulup cüzdanı açtığında bir parça nakit bir de kredi kartını verdi Nefese ve ona bakıp “bir şeye ihtiyacınız yada ihtiyacın olursa buradan al. Kendininkinden harcama.”dediğinde Nefes abisine bakıp “gerek yok. Al bu sen de kalsın”dedi kredi kartını Poyraza uzatarak.

Poyraz yastığa koyduğunda başını “o kartı al dedim. Platin hem. Hadi iyi eğlenceler. Akşama evde olun.”dedi ve gözlerini kapadı. Nefes çıkmadan önce abisinin başına geldi tekrardan ve eğilip  yanaklarından öptü “Teşekkür ederim”diyerek odasından çıktı. Yavaş yavaş merdivenleri inmeye başladı ve babetlerini ayakkabılıktan alıp sokak kapısını açtı. Ayakkabılarını ayağına geçirdiğinde sağ ayağını dışarı çıkardı ve besmele çekip içinden dua etti. Kapıyı yavaşça kapatıp sitenin karşı bloguna doğru yürümeye başladığında Didem,Serap ve Senem’i arabanın başında buldu. Hepsinin tıpkı kendisinin olduğu gibi uykusu vardı. Üçünü de içinden “oh olsun size”dedi. Senem,gelip kendisini öpünce sanki uykudan yeni kalmış gibi hissetti kendisini nefes ve elini uzatarak “Anahtarlar”dedi.

Senem “ama? Neden ya?”dediğinde Nefes “Çünkü sen park edemiyorsun. Her defasında senin yüzünden rezil oluyoruz elaleme. Hem uykulusun da. Anahtarları bana ver,sen de yolcu koltuğuna geç.”dedi düz bir sesle. Senem,bir an düşünür gibi yaptı ve huysuz bir şekilde “aman iyi ya. Al,işte anahtarlar.”diyerek arabanın etrafında dolaştı ve kızlarla beraber arabasına bindi. Nefes,olduğu yerde gülmeye başlayınca camı açıp “Hadi bayan ukala!”dedi sinirle. Nefes,başını sallayıp arabaya bindi ve çalıştırdığında Serap “nereye bacım?”diye sordu.

Nefes “valla. Başım çatlıyor , önce bir kahvaltıya gidelim. Ondan sonra başlarız hem saat daha ancak yedi. Ne diyorsunuz?”dediğinde Senem “Kafeine ihtiyacım var.”dedi başını ovalayarak.

Nefes başını salladığında arabayı çalıştırdı ve gaza yüklenerek siteden çıktı. Bir saat sonra Nişantaşına geldiklerinde arabayı Özsüt’ün önünde durdurdu genç kız. Çıktıklarında anahtarları valeye verdi ve içeriye doğru yürümeye başladılar. Bugün Senem’in günüydü ve her şey onun sevdiği gibi olacaktı. Özsüte geldiklerinde Senem hayretle gülümsedi ve Nefese bakarak “bir sürü su böreği yiyeceğim”dedi. Serap ise “ye. Ye de yarın o elbisenin içine gireme”dediğinde Senem serap’a baktı. Nefes de bu durumdan istifade ederek gidip Serap’a vurdu.

“kim ne isterse onu yiyebilir. Hiçbir şey olmayacak.”

Serap’ın söylediği söz üzerine neşesi kaçan Senem “Tamam o zaman”diyerek gidip koltuklara oturdu. Nefes,Serap’ın kolundan tutup onu cimcikleyerek sinirini belli etti ve Didem ile beraber masaya doğru ilerledi. Senem,menüye baktığında görevli kız yanlarına geldi ve “Ne alırsınız?”diye sordu. Nefes,” ben iki dilim su böreğiiiii.. bir de kahvaltı tabağı istiyorum”diyince Senem’e bakıp “Hepimize aynısından”dedi. Senemin elini tutup “Bugün senin günün sevgili YENGECİĞİM! Dolayısıyla istediğin her şeyi yiyebilir ve yapabilirsin.”dediğinde gülümsüyordu genç kız. Senem,kararsız bir ifade ile “Ama Serap haklı. Ya elbisenin içine giremezsem?”