ESMER ( ESMER SERİSİ -3)

Bölüm 83

Özel Bölüm-

BADE

“Sevdik, kıymet bildik, terk ettik, yara aldık, yaraladık, mutlu olduk, uykusuz kaldık, uykusuz bıraktık, özledik, sarıldık, gittik, pişman olduk, üzüldük...

Kadın'dı bu duyguları taşıyan. Erkek'ti bu duyguları yaşatan... İnsan'dık, hepsi bize aitti...

Bir adam sevdim,canımı yaktı sevdası.Hiç benim olmadı, benimmiş gibi sevdim.

Biraz umursamazdı, biraz serseri

Söylemezdi isteklerini.

Kahrolsa aşkından, uykuları kaçsa geceleri,

Ben bilmezdim.

Utanırdı bazen hatalarından, utancından gelemezdi.

Sıcak yaz günlerinde, bir bardak su gibiydi,

Hiç ikincisini içemedim.

Ne yetti varlığı, ne çekip gidebildim.

Umutlarım gibi temizdi düşleri,

Elbet istekleri, elbette o da hayal kurardı,

Sadece, hiçbirini yapamadı.

Biraz vurdumduymazdı, biraz maymun iştahlı,

Ne yardan, ne serden vazgeçti.

Adı gibi büyük bir denizdi,

Çok yüksek bir tepeden bıraktım kendimi sularına,

Bir batıp, bir çıktım maviliğinde

Bazen sanki bir limanda, bazen fırtınada

Üstümden geçen dalgalar gibiydi.

Bir adam sevdim,

Bir yaz günüydü, sessizce sarıldım sohbetine,

Kendinden emin, güvenliydi.

Kalbini gördüm birgün, şaşırdım.

O, bu adam değildi.

Birçoklarına kırgındı, duvarlar koymuştu önüne

Kimse yürüyüp geçmesin, görmesin onu diye.

Bir adam sevdim, kızınca çıkıp giderdi birden,

Arkasından ağlardım, o hiç bilmezdi.

Birkaç duble rakısı vardı,

Hayır o da Allah'tan vardı

Yoksa hiç öğrenemezdim beni sevdiğini,

Ayıkken olmazdı yüreğini açacak cesareti.

Anlayacağınız dostlar,

Ben hiç benim olmayan bir adam sevdim,

Sanki benimmiş gibi!”

Gece hiç konuşmamışlardı.. Sadece ağlamıştı genç kız… Doruk ağlamasına izin vermişti.. Vermişti ama kendisinden de bir şeyler katmıştı o gözyaşlarına… bir kez daha gardını düşürmüştü ona… Sabah uyandığında yanı başında buldu Bade onu… Uzun uzun tebessümle baktı yüzüne, sırtını göğsüne yaslamış, elleri ile kelepçe misali sardığı ellerine bakıyordu bulanık acıyan gözleriyle. Doruk gerçek miydi? Derin bir iç geçirdi. Yüzünü boynuna gömmüş arkasında uyumakta olan adama bakmak için yavaşça kendisini tutan kolların arasında döndü. Dikkatle bakmaya başladı ona. Nasıl da uyuyordu böyle? Masum bir çocuk gibiydi. Sanki hiç nefes almıyormuş gibi öylece uyuyordu. Onu izlerken bile ağlamak geliyordu içinden. Dudaklarının kenarı havaya kalkıp tebessümle baktığında gözünden bir damla yaş düştü yüreğine yine.. “Doruk..”dedi “Uyandığımda ne olur burada ol.” Parmağının ucuyla yüzüne dokunmaya başladı genç adamın. Ama nafileydi..