အခန်း (၁၆၈၁)(စာစဉ် ၁၃၂- အပိုငိး ၄)
“နောက်ကျလွန်းသွားပြီ”
ရဲရှောင် ကောင်းကင်ဘုံအထက် လူသားနယ်ပယ်သို့ ရောက်ရှိပြီးကတည်းက ရှေးဟောင်းတိုက်ပွဲမြေပြင်မှ လက်နက်များစွာကို စုဆောင်းနိုင်ခဲ့၏။ ထို့ကြောင့် ဧကရာဇ်ခန်းမရှိ လက်နက်တိုင်းမှာ ထိပ်တန်းအဆင့်ချည်းသာ ဖြစ်နေသည်။
ထို့ပြင် ရဲရှောင်အနေဖြင့် ထိပ်တန်းအဆင့် ဓားတစ်လက်ဖြင့် ဖန်ဝုဒီကို မယုံသွင်းရန်မှာ မခက်ခဲလှချေ။ ထိုကဲ့သို့ အယုံသွင်းနိုင်ခဲ့၍လည်း ဖန်ဝုဒီက ကြယ်ဓားကြီးကို သူ၏လက်စွဲတော်ဓားဖြစ်မည်ဟု ယုံကြည်ခဲ့ခြင်းဖြစ် သည်။
“ခင်ဗျားမြင်တဲ့အတိုင်းပဲ ဒါကမှ ကျုပ်ရဲ့လက်နက် . . .”
ရဲရှောင်က သူ့လက်ထဲရှိ ဓားအားကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။
“ကျုပ်က ရှောင်ဧကရာဇ်လေ အဲဒီတော့ ဧကရာဇ်ဓားကလည်း ကျုပ်ရဲ့လက်နက်ပဲ . . .”
ထိုစကားများကို နားထောင်ရင်း ဖန်ဝုဒီမှာ ဒေါသအကြီးအကျယ်ပင် ထွက်လျက်ရှိ၏။
“ကဲ . . . ကျုပ်အကုန်လုံး ရှင်းပြပြီးသွားပြီ၊ အခု ခင်ဗျားအတွက် အချိန်ကျပြီ . . .”
ရဲရှောင်က ထိုစကားများကို ဖြည်းညှင်းစွာ လျှောက်လှမ်းသွားရင်း ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
“ဖန်ဝုဒီ . . . ခင်ဗျားမှာသာ ဒုတိယဘဝရှိနေသေးရင် ကျုပ်ရဲ့ရန်သူ မဖြစ်စေနဲ့ . . .”
ဖန်ဝုဒီမှာ ဒေါသစိတ်ကြောင့် ကတုန်ကယင်ပင်ဖြစ်နေပြီး မျက်လုံးများမှာလည်း အမုန်းတရားများဖြင့် ပြည့် နေ၏။ ထို့နောက် သူ့ကိုယ်သူ အားတင်း၍ ထလိုက်ပြီး -
“ရဲရှောင် . . .”
“ငါနားမလည်တာ တစ်ခုရှိတယ်၊ ငါဘာမှမဖြစ်သေးခင် ပြောပြပေးလို့ ရနိုင်မလား . . .”
ရဲရှောင်မှ -
“ဘာများလဲ . . .”
“မင်းအရာတစ်ခုကိုတော့ မရှင်းပြသွားဘူး . . .”
ဖန်ဝုဒီမှ ရဲရှောင်အား နားမလည်ဟန်ဖြင့်ကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။
“ငါ့မှာ ကမ္ဘာ့တန်ဖိုးအကြီးဆုံး ရတနာတစ်ခုရှိတယ်လို့ မင်းပြောတယ် ဒါပေမယ့် အဲဒါကို ငါမသိဘူးဖြစ်နေ တယ်၊ မင်းဘာကိုဆိုလိုတာလဲ . . .”
ရဲရှောင် ဟက်ဟက်ပက်ပက်ပင် ရယ်မောလိုက်၏။ စင်စစ် ထိုအကြောင်းအရာကို ဖန်ဝုဒီ မမေးခင်ကတည်း က သူ့ဘက်မှ ရှင်းပြလိုနေခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုအခါတွင် ဖန်ဝုဒီမှ မေးလာပြီဖြစ်၍ ရဲရှောင်ဘက်မှ ပျော်ပျော်ကြီး ပြောပြရပေတော့မည်။
“မသိပါဘူး . . . ခင်ဗျားက ဟန်ဆောင်နေတယ်လို့ပဲ ကျုပ်က ထင်နေတာ . . .”
ရဲရှောင်မှ ရယ်မောရင်း ပြောလိုက်၏။
“ခင်ဗျားက အရှုံးနဲ့ တကယ်ကို ထိုက်တန်တာပါလား . . .”
ဖန်ဝုဒီမှ စိတ်မရှည်တော့ဟန်ဖြင့် -
“ပြောစရာရှိတာသာ ပြောစမ်းပါ . . .”
သူ့အဖို့ အဘယ့်အတွက်ကြောင့် ယခုကဲ့သို့ အသက်ဆုံးရှုံးရမည်ကို သိချင်နေမိလေသည်။
ရဲရှောင်မှ ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ညိတ်လိုက်ရင်း -
“ခင်ဗျား ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့အရာကိုသာ ခင်ဗျားသိရင် ခင်ဗျားက ကမ္ဘာကြီးပေါ်မှာ ပြိုင်ဘက်ကင်း ပညာရှင် တစ်ယောက် ဖြစ်နေတာကြာပေါ့ . . .”
“ဒီကောင်းကင်ဘုံအထက် လူသားနယ်ပယ်ရဲ့ အစွမ်းထက်ဆုံး ပညာရှင်ကြီးတစ်ယောက်ပေါ့ . . .”
ဖန်ဝုဒီမှ အံ့ဩတုန်လှုပ်သွားဟန်ဖြင့် -
“ဘာများလဲ . . . ဘာက ဒီလောက်ထိ အင်အားကြီးစေမှာလဲ . . .”
(အဲဒီအရာမျိုး ငါ့မှာရှိရဲ့သားနဲ့ ငါအသုံးမချမိခဲ့ဘူး၊ ရှိနေတယ်ဆိုတာကိုတောင် မသိဘူး . . .)
(ငါဘယ်လောက်တောင် နောင်တရသင့်သလဲ . . .)
ထိုစဉ် ရဲရှောင်မှ သူ၏စိတ်စွမ်းအင်များကို ထုတ်လွှတ်၍ အနီးနားတွင် ငှက်ရှိမရှိ စစ်ဆေးလိုက်၏။
ထို့နောက်တွင် လေသံတီးတိုးဖြင့် -
“ခင်ဗျား ဘာကြောင့် ဒီကိုရောက်လာလဲဆိုတာကို စဉ်းစားကြည့်လေ၊ အဲဒါကအဖြေပဲပေါ့ . . .”
ထိုစကားကြောင့် ဖန်ဝုဒီ တုန်လှုပ်သွားသည်။
“မင်းဘာကိုဆိုလိုတာလဲ၊ ငါကဘာအကြောင်းအရင်းကို စဉ်းစားရမှာလဲ . . .”
ရဲရှောင်မှ ရယ်မောလိုက်ပြန်ရင်း -
“ခင်ဗျားက ခင်ဗျားရဲ့ ချစ်စရာငှက်လေးအတွက် ရောက်လာတာ မဟုတ်ဘူးလား၊ ကျုပ်ကို ခင်ဗျားက အကုန်ပြောစေချင်နေတာလား . . .”
ဖန်ဝုဒီမှ -
“မင်း . . . မင်းဆိုလိုတာက . . . ငါ့ငှက် . . . ငါ့ငှက်က . . .”
ရဲရှောင်က ရယ်မောလိုက်ပြန်ရင်း -
“ခင်ဗျားက တကယ့်ကို ငှက်တစ်ကောင်လို့ပဲ စဉ်းစားနေတယ်ပေါ့၊ ခင်ဗျားက ကမ္ဘာပေါ်မှာ အရူးမိုက်ဆုံး လူတစ်ယောက်ပဲ၊ တကယ့်ကို ပြိုင်ဘက်ကင်းပါပေတယ် . . .”
ဖန်ဝုဒီမှ ဒေါသများကို ထိန်းချုပ်ရန် ကြိုးစားလိုက်ပြီး -
“မင်းကမှအရူး၊ မင်းကမှ တကယ့်ကို ငတုံးကောင် . . .”
“ဒါကငှက်ပဲလေ တခြားဘာဖြစ်နိုင်ဦးမှာလဲ၊ လူမှ မဟုတ်တာ . . .”
ရှင်းပြလေ တုံးအလေဖြစ်နေသော ဖန်ဝုဒီကြောင့် ရဲရှောင် ရယ်ချင်သထက် ရယ်ချင်သွား၏။
“ခင်ဗျားက ကန်းနေတာပဲ၊ ဒီငှက်က ကမ္ဘာပေါ်မှာ တန်ဖိုးအရှိဆုံးအရာ ပြောရမယ်ဆိုရင် အရမ်းကို တန်ဖိုး ကြီးတဲ့ ဆေးပင်၊ ခင်ဗျားပြောသလို လူတစ်ယောက်တော့ မဟုတ်ဘူးပေါ့၊ ဒါကအပင်တစ်ပင်ပဲလေ . . .”
“အသိစိတ်ရှိနေတဲ့ အပင်တစ်ပင်ပေါ့၊ အသွင်ပြောင်းလဲနိုင်စွမ်းရှိတယ်၊ လူပုံစံ ပြောင်းနိုင်သလို ငှက်ပုံစံမျိုး လည်း ပြောင်းနိုင်တယ်လေ အဲဒါပဲပေါ့ . . .”
“ဘာ . . . မင်းဘာပြောတယ် . . .”
ဖန်ဝုဒီ တုန်လှုပ်သွား၏။
“ဒီအပင် ဘယ်လောက်တောင် အသုံးဝင်လဲဆိုတာ ခင်ဗျားသိသင့်တယ်၊ ခင်ဗျားပဲ စဉ်းစားကြည့်လေ အပင် တစ်ပင်က ငှက်တစ်ကောင်ပုံစံမျိုးတောင် ပြောင်းနိုင်တယ်၊ ငှက်တောင်မှ ရိုးရိုးငှက်မဟုတ်ဘူး ဝိညာဉ်သားရဲအဆင့် ခုနှစ်ကိုရောက်နေတဲ့ ငှက်ပဲ၊ ဘယ်လောက်တောင် အစွမ်းထက်လိုက်သလဲ ဟဲ ဟဲ . . .”
ရဲရှောင်မှ ဆက်လက်၍ -
“ခင်ဗျားမှာ ဒီလောက်တန်ဖိုးရှိတဲ့ ရတနာရှိနေတာတောင်မှ ခင်ဗျားက ဒီအခွင့်အရေးကို အသုံးမချနိုင်ခဲ့ဘူး၊ နေ့စဉ်နဲ့အမျှ ခင်ဗျားက ဖြုန်းတီးခဲ့တယ်၊ ခင်ဗျားက တကယ်ကို ကန်းနေခဲ့တာပဲ . . .”
“ဒီလောက်တန်ဖိုးကြီးတဲ့အရာကို တိရစ္ဆာန်လေးတစ်ကောင်အဖြစ်နဲ့တောင် မွေးထားသေးတယ်၊ ဒီထက်ပို ရယ်စရာကောင်းတဲ့အဖြစ်မျိုး ရှိဦးမလား၊ ခင်ဗျားထက် ဘယ်သူက ပိုပြီးရူးမိုက်ဦးမှာလဲ၊ ဘယ်သူက ပိုပြီး ကန်းနေ ဦးမလဲ . . .”
ရဲရှောင်၏ စကားများကို နားထောင်ရင်းဖြင့် ဖန်ဝုဒီ၏ မျက်နှာတစ်ခုလုံး သွေးမရှိတော့သည့်အလား ဖြူရော် သွား၏။
တိုက်ပွဲတွင် ရဲရှောင်က အနိုင်ရသွားပြီဖြစ်၍ ယခုပြောနေသော စကားများက အမှန်တိုင်း ပြောနေခြင်းသာ ဖြစ်ကြောင်း ဖန်ဝုဒီ ကောင်းစွာ သိနေလေသည်။
ထို့ပြင် သူကိုယ်တိုင်လည်း ယခင်ကတည်းက ငှက်လေး၏ ထူးခြားမှုများကို သတိပြုမိခဲ့သည် မဟုတ်ပါ လား။ သို့သော် ထိုအခြင်းအရာများကို ပေါ့ပေါ့တန်တန် သဘောထားကာ လျစ်လျူရှုခဲ့မိ၏။ သူ့စိတ်ထဲ ထူးခြားသော ငှက်တစ်ကောင်ကို ပိုင်ဆိုင်ရသည်ဟုပင်တွေးကာ ပျော်ရွှင်မိခဲ့ပါသေးသည်။
ယခု ရဲရှောင်ပြောလာသည့်အခါတွင်လည်း ငှက်လေးက ထူးခြားသောအရာဖြစ်နေကြောင်း သူပို၍ အတည် ပြုမိလိုက်၏။ ထို့ကြောင့် ဖန်ဝုဒီတစ်ယောက် နောင်တကြီးစွာ ရနေမိတော့သည်။
“ငှက်ဆီကနေ တခြားငှက်တွေလိုမျိုး အနံ့အသက်တွေ မရတာ မထူးဆန်းတော့ပါဘူးလေ၊ အပင်အနံ့မျိုးရ နေတာလည်း မထူးဆန်းတော့ဘူး၊ ဒီနှစ်တွေထဲမှာ ငါတိုးတက်မှုတွေ အရမ်းမြန်ဆန်ခဲ့တာလည်း မထူးဆန်းတော့ ဘူး၊ ငါကဒီငှက်လေးနဲ့ နှစ်ထောင်ချီ အတူရှိနေခဲ့တာကိုး . . .”
“ဒါပေမယ့် ငှက်လေးဆီကနေ အမွှေးတစ်ပင်မှတောင် ကျွတ်တာ မတွေ့ခဲ့ရဖူးဘူး အခုတော့ ငါသိပြီ၊ ငါ သိလိုက်ပြီ . . .”
ဖန်ဝုဒီ နောင်တကြီးစွာဖြင့် ရေရွတ်မိလိုက်၏။ ငှက်လေးနှင့် သူအတူရှိနေခဲ့သည့် အချိန်များကို ပြန်လည် စဉ်းစားရင်း နောင်တရနေမိခြင်းဖြစ်သည်။
“ငါကတကယ်ကို တုံးအတာပဲ၊ ငါ့မှာ ဒီလိုရတနာမျိုးရှိနေရက်နဲ့ တစ်ခါမှ အသုံးမချနိုင်ခဲ့ဘူး . . .”
ဖန်ဝုဒီမှာ အကြီးအကျယ်ပင် မျက်နှာပျက်ယွင်းလျက်ရှိ၏။
“အခုတော့ ခင်ဗျားကိုယ်ခင်ဗျား ဘယ်လောက်တောင် တုံးအလဲဆိုတာကို သိပြီမလား ဒါပေမယ့် နောက်ကျ လွန်းသွားပြီ . . .”
ရဲရှောင်မှ ဖန်ဝုဒီအား အေးစက်စက်ကြည့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
“ခင်ဗျားကို ကျုပ်သတ်လိုက်ရင် ငှက်လေးကို ကျုပ်ရပြီလေ၊ ကံဆိုးခြင်း ကံကောင်းခြင်းဆိုတာ အကြောင်း တရားတွေရှိတယ်၊ ဒါကတော့ ကျုပ်ရဲ့ ကံတရားပဲပေါ့ ဟဲ ဟဲ . . .”
ရဲရှောင်မှ ပျော်ရွှင်စွာ ရယ်မောရင်း ပြောလိုက်သည်။
“မင်းရဲ့ ကံတရား ဟုတ်လား . . .”
ဖန်ဝုဒီမှ ရုတ်တရက် ပြုံးလိုက်ရင်း ပြောလိုက်၏။
“ဒါကိုမင်းတကယ် မပိုင်သေးပါဘူး . . .”
“ရဲရှောင် . . . မင်းက တကယ်ကို အောက်တန်းကျတဲ့ကောင်ပဲ၊ အရှက်မဲ့ပြီး သိက္ခာလည်းမရှိတဲ့ကောင်၊ ဉာဏ်နီဉာဏ်နက်လည်း အရမ်းများတယ် ဒါပေမယ့် မင်းမှာက အတွေ့အကြုံမရှိသေးပါဘူး . . .”
ဖန်ဝုဒီမှ ရဲရှောင်အားကြည့်ကာ ခနဲ့တဲ့တဲ့ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
“ငါဖတ်ဖူးတဲ့ စာအုပ်တွေထဲမှာ လူနှစ်ယောက် တိုက်ခိုက်ကြတဲ့အချိန် ရန်သူကို သတ်လိုက်ဖို့ အခွင့်အရေး ရရဲ့သားနဲ့ မသတ်ဘဲ အချိန်ဆွဲနေလေ့ရှိကြတယ်၊ လူတွေက အဲဒီလို လုပ်ရပ်မျိုးတွေ အမြဲလုပ်လေ့ရှိတာပေါ့လေ၊ ရန်သူက ဇာတ်ကောင်ကို မသတ်သေးဘဲ အခွင့်အရေးတွေ ဖန်တီးပေးနေတာပေါ့ . . .”
“ငါဒါတွေကို ဝတ္တုတွေထဲမှာပဲရှိတယ် ထင်ခဲ့တာ ဒါပေမယ့် မင်းက ငါမှားတယ်ဆိုတာကို သက်သေပြလိုက် ပြီ၊ မင်းက တကယ့်ကို အရူးတစ်ယောက်ပဲ၊ ဒီလို ရတနာမျိုးကို ပိုင်ဆိုင်ရမှာက ငါ့ရဲ့ကံတရားပဲ မင်းရဲ့ကံတရား မဟုတ်ဘူး . . .”
ထိုစကားကြောင့် ရဲရှောင်လည်း အနည်းငယ် စိုးထိတ်သွားပြီး ဖန်ဝုဒီအနားသို့ ချဉ်းကပ်သွား၏။
“နောက်ကျလွန်းသွားပြီ . . .”
ဖန်ဝုဒီမှ ရဲရှောင်အားကြည့်ကာ အောင်နိုင်သူအပြုံးဖြင့် ပြောလိုက်ပါတော့သည်။
YOU ARE READING
မိုးကောင်းကင်အောက်မှကလဲ့စား (အတွဲ ၅) မိုးေကာင္းကင္ေအာက္မွကလဲ့စား
AdventureMc က ဥာဏ်အရမ်းများပြီး စည်းရုံးသင့်တဲ့လူဆို စည်းရုံးပြီး အပြတ်ရှင်းပစ်သင့်တဲ့ လူဆို အပြတ်ရှင်းပစ်တတ်တဲ့ character ပါ။ (っ˘̩╭╮˘̩)っ လက်တွဲဖော်တစ်ယောက်ထက်ပိုပါတယ်။ မင်းသားကပွေရှုပ်နေတာမျိုးတော့မဟုတ်ပါ။ Mc က ဥာဏ္အရမ္းမ်ားၿပီး စည္း႐ုံးသင့္တဲ့လူဆို စည္း႐...
