အခန်း (၁၂၂၉)(စာစဉ် ၈၈- အပိုင်း ၁၁)
“သေခွင့်မပြုခြင်း”
နာကျင်မှုများ ရုတ်တရက် ရပ်တန့်သွား၏။
ထိုအခါ သူ၏ သွေးများမှာ ပုံမှန်အတိုင်း စီးဆင်း သွားပြီး ကြွက်သားများမှာလည်း နဂိုအတိုင်း ပြန်ဖြစ် သွားလေသည်။
သို့သော် ခဏအကြာတွင်မူ အသံနက်ကြီးဖြင့် နာ ကျင်စွာ အော်ဟစ်လိုက်ပြန်သည်။
“အား . . .”
ထို့နောက် မြေပြင်ပေါ်တွင် ဝပ်တွားသွားလိုက်ပြီး နောက် -
“ပြော ပြောပါ့မယ် ငါသိသမျှ အားလုံးကို ပြောပြ ပါ့မယ်၊ ငါ့ကို သနားပါ ဒီအတိုင်းကြီး ငါ့ကို မလုပ်ပါနဲ့၊ သေ သေ ခွင့်ပေးပါ . . .”
နာကျင်မှုများကို ဝေဒနာများကြောင့် ထိုသို့ ပြော လိုက်သည့် သူ၏အသံမှာ တစ္ဆေတစ်ကောင်၏ အသံ လား အက်ကွဲကွဲဖြင့် အလွန်ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်း လျက်ရှိသည်။
တန်ချင်းဖန်နှင့် သူ့လူများမှာ ထိုအသံကို ကြားရ သောအခါ ပိုမို၍ပင် ထိတ်လန့်သွားကြလေသည်။
ရဲရှောင်မှာမူ ထိုလူအား မထူးခြားသည့် ပုံမျိုးဖြင့် ကြည့်လိုက်ရင်း -
“ငါတို့တွေ ဒီအခြေအနေထိတောင် ရောက်လာပြီ၊ ဘာအတွက် မင်းတို့ကို လွှတ်ပေးရမှာလဲ၊ အဲဒီတော့ ဆက်ပြီးတော့ ခံစားလိုက်ဦး . . .”
သူ့စကားအဆုံး၌ ရန်သူမှာ ငယ်သံပါအောင် အော် ဟစ်သွားပြီး တီကိုဆားနှင့် တို့လိုက်သည့် ပုံပမာ တစ် ကိုယ်လုံး တွ့န်လိမ်သွားပြန်သည်။
ထို့နောက် ရုတ်တရက် ထိုလူမှာ လက်များကို မြှောက်လိုက်ပြန်ရင်း သူ့မျက်လုံးများကိုသူ နှိုက်ထုတ် လိုက်၏။
“မလုပ်ပါနဲ့ သနားပါ ငါဒါတွေကိုလည်း မမြင်ချင် လို့ပါ . . .”
ထိုလူမှာ ကြောက်စရာကောင်းသည့် အရာတစ်ခု ကို မြင်လိုက်ရသည့်အလား မျက်လုံးများကို မှိတ်ရန် အသည်းအသန် ကြိုးစားလိုက်၏။
“ဒါကို ဝိညာဉ်ငရဲလို့ ခေါ်တယ်၊ မျက်လုံးတွေကို ပိတ်လည်း လွတ်မှာ မဟုတ်ဘူး . . .”
YOU ARE READING
မိုးကောင်းကင်အောက်မှကလဲ့စား (အတွဲ ၅) မိုးေကာင္းကင္ေအာက္မွကလဲ့စား
AdventureMc က ဥာဏ်အရမ်းများပြီး စည်းရုံးသင့်တဲ့လူဆို စည်းရုံးပြီး အပြတ်ရှင်းပစ်သင့်တဲ့ လူဆို အပြတ်ရှင်းပစ်တတ်တဲ့ character ပါ။ (っ˘̩╭╮˘̩)っ လက်တွဲဖော်တစ်ယောက်ထက်ပိုပါတယ်။ မင်းသားကပွေရှုပ်နေတာမျိုးတော့မဟုတ်ပါ။ Mc က ဥာဏ္အရမ္းမ်ားၿပီး စည္း႐ုံးသင့္တဲ့လူဆို စည္း႐...
