One shots bxb

Vasthouden II

Het is nog geen week later wanneer ik mezelf erop betrap dat ik weer op weg ben naar de brug.

Helaas dringt dat pas tot me door wanneer ik aan het begin van de brug sta en als ik het water onder me tegen de muur hoor kletsen.

Mijn adem stokt en ik trek de litsen van mijn rugzak dichter tegen me aan waarna ik me omdraai.

'O mijn God,' zucht ik als ik bij de brug vandaan wandel en mijn weg naar Camdens appartement maak.

Ik duw de bel en tril door de wind die zijn weg onder mijn kleren vindt.

'Hey?' klinkt zijn stem vervolgens.

'H-hey,' zeg ik. 'Het is, het is Feye. Sorry, ik was in de buurt dus ik ...'

'Ik doe de deur open, goed? Kom maar naar boven,' zegt hij en vervolgens hoor ik de deur openzoomen.

'Oké,' zeg ik zacht en ik neem de trap naar boven waar Camden tegen de deurpost leunt met een zwarte jeansbroek aan en daarop een hemd dat niet helemaal dicht is.

'Was je bij de brug?' vraagt hij en ik knik snel waarna ik mijn blik neersla.

'Sorry,' fluister ik. 'Ik was er al, maar ik ben er niet opgegaan, ik heb het water niet eens gezien.'

'Het is oké, Feye, zolang je maar vasthoud,' zegt hij en vervolgens neemt hij mijn middel voorzichtig vast en trekt me tegen zich aan.

Ik zucht opgelucht en sla deze keer sneller mijn armen om zijn schouders.

De aanraking geeft me van binnenuit een warm gevoel en ik leg mijn hoofd op zijn schouder.

'Wil je misschien koffie?' vraagt hij zacht en hij laat me langzaam los. 'Je hebt de vorige keer je chocomelk niet opgedronken.'

'O, sorry, maar koffie zou ik wel lusten,' zeg ik en hij begeleidt me zijn appartement in waar ik op de beige zetel plaatsneem nadat mijn schoenen weer in de gang staan en mijn jas weer ophangt.

'Wil je suiker? Melk?'

'Nee, dat hoeft niet,' zeg ik.

'Niks?'

'Nee,' zeg ik hoofdschuddend.

'Oké,' mompelt hij waarna ik het koffiemachine aan hoor springen.

Het duurt niet lang voordat hij langs me komt zitten en hij mijn zwarte koffie voor me neerzet op het tafeltje.

Camden doet een suikertje in de zijne en roert daarna exact twaalf keer.

'Ben je al naar de schoolpsycholoog geweest?' vraagt hij, maar ik schud mijn hoofd.

'Nee,' zeg ik zacht. 'Ik wou wel, maar ik heb het gevoel dat mensen me er alleen maar door gaan uitlachen. Wat als het extra kosten zijn en mijn ouders het te weten komen?'

'Dan moet je met hen praten,' zegt hij waardoor ik slik. 'Je bent achttien, je kan een plaats voor jezelf kopen.'

'Je weet dat ik dat niet kan betalen.'

'En jij weet dat ik je wil helpen.'

Ik zwijg even voordat ik een slok neem van mijn koffie.

Deze warmte is niks vergeleken met de warmte van Camdems knuffels.

'Ik zal naar de schoolpsycholoog gaan,' zeg ik zacht waardoor hij glimlacht en het is de eerste keer dat me het opvalt dat hij aantrekkelijk is.

===

De deur van de schoolpsycholoog is bruin en lijkt groter dan de andere, al weet ik dat ik mezelf dat inbeeld.

De deur gaat open en ik neem de rand van de stoel iets steviger vast wanneer er een meisje met blonde haren uitstapt.