Je ogen lijken op een kleurboek

686 28 28
                                    

Die zonnebril. Altijd die zwarte zonnebril voor zijn ogen.

Ik heb me al vaker afgevraagd welke kleur ogen hij heeft, maar steeds blijf ik achter met enkel gedachten die bij kleuren blijven steken die je niet natuurlijk krijgt. 

'Remus, kun je misschien ook even opletten?' vraagt mevr. Jacobs en meteen kijk ik van Alium weg terug naar voor.

'Sorry, mevrouw,' mompel ik terwijl er sommige mensen beginnen te lachen.

Mijn wangen kleuren rood.

'Goed, maar ik zie je graag toch nog even na de les,' zegt ze en ze grijnst een beetje.

Het liefst zou ik door de grond willen zakken. Iedereen heeft me naar Alium zien staren.

Zelfs hijzelf.

Ik kon zijn ogen gewoon voelen.

Mevr. Jacobs gaat verder met haar les en wandelt daarbij door de klas en stopt bij het bankje van Alium.

De lerares steekt haar hand uit en Alium zucht en legt zijn gsm in de hand van mevr. Jacobs.

'Jou zou ik ook graag na de les willen zien,' zegt ze en ze zet dezelfde grijns op als daarnet bij mij.

===

Na de les staan Alium en ik aan de lessenaar van mevr. Jacobs. Ik kijk naar de pennen die erop liggen want anders zou ik weer naar de jongen langs me gaan staren.

'Goed, omdat jullie zo goed aan het opletten waren, wil ik dat jullie deze les samen vatten en volgende week maandag presenteren. Samen,' zegt ze.

Ik slik.

'Dan mogen jullie nu gaan,' zegt ze.

Ze geeft de gsm van Alium terug en daarna beent hij de gang op.

'Wacht,' zeg ik en ik loop achter hem aan.

Alium stopt niet en loopt gewoon verder tot aan zijn auto, een zwarte Ford.

Hij stapt in en doet zijn raampje naar beneden. Zijn ogen kijken me vanachter zijn zonnebril aan en hij trekt een wenkbrauw op.

'We moeten die presentatie maken,' zeg ik en gelukkig kan ik het zonder te stotteren eruit krijgen.

'Waar wacht je dan op?' vraagt hij, zijn stem laag en sexy. 'Stap in.'

Ik knik snel en stap nerveus in de bijrijdersstoel.

De weg naar zijn huis verloopt in doodse stilte. Enkel de muziek is te horen en de andere auto's die langs ons heen rijden.

Alium rijdt de oprit op van een groot grijs huis. Het is werkelijk prachtig.

Ik heb enkele roddels gehoord over Alium en zijn familie, maar ik had niet verwacht dat ze waar zouden zijn. Dat hij rijk is, zie je anders niet an de kleren die hij draagt.

Nu hangt er rond zijn slungelige, maar toch lange lichaam een iets te grote grijze trui en een zwarte losse broek. Zijn zwarte Vans zijn een beetje versleten en ik durf ervoor te wedden dat hij er een gat in zijn sok zit.

Zijn lichte bruine haren zitten door de war en ik denk dat hij ze al even niet gekamd heeft.

Ondanks dit, ruikt hij wel ontzettend lekker dus hij zal wel iedere dag een douche of een bad nemen.

Ik struikel achter Alium aan het huis in. We komen in de gang waar hij zijn schoenen uittrapt en ik mijne erlangs leg.

We gaan de woonkamer in en hij ploft in de zetel en laat zijn hoofd over de rand hangen. 

One shots bxbWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu