Slaapfeestje

513 20 31
                                    

Vandaag wordt mijn jongere zusje, Kylien dertien en daarom mocht ze van mam vier vriendinnen uitnodigen.

'Mam, waarom mag ik dan niemand laten komen,' zeg ik zuchtend aan de keukentafel.

'Omdat ik je nodig heb om het avondeten voor te bereiden en de activiteiten te voorzien,' zegt ze en vervolgens gaat de bel wat betekend dat Kyliens eerste vriendin is aangekomen.

Ze hoopt uit de zetel en springt bijna letterlijk naar de deur van enthousiasme.

Ze laat haar vriendin binnen en niet veel later komen ook de andere twee aan.

In plezier huppelen de meisjes naar boven waardoor ze de deurbel niet horen. Mam roept Kylien naar beneden, maar ze hoort het niet.

'Siem!' roept mam en ik kom de gang in. 'Kun je even de deur opendoen, dan ga ik Kylien halen.'

'Oké,' brom ik een beetje en ik doe de deur open waar een klein meisje en een bekende jongen verschijnen.

Tibbe en ik zaten een paar jaar samen in de klas. We waren zelfs vrienden, maar nadat we in het vierde middelbaar gescheiden werden, heb ik hem twee jaar alleen in de gangen gezien.

Daardoor ken ik zijn kleinere zusje Stephanie wel. Ik wist wel niet dat Kylien en zij vriendinnen waren.

'Ah, je zal hier voor het feestje zijn,' zeg ik tegen Stephanie en glimlach.

Vervolgens komen Kylien en de andere drie meisjes naar beneden. Ze beginnen meteen te giebelen en verdwijnen de trap weer op.

'Je zal wel geluk hebben dat je zusje weg is,' zeg ik glimlachend.

'Ja, ik heb het hele huis voor een paar uur voor me alleen,' zegt hij en hij glimlacht terug waardoor er een kuiltje in zijn linkerwang tevoorschijn komt.

'Ik ben zo jaloers,' zeg ik.

Mam komt naar beneden en ziet Tibbe.

'O, hey,' zegt ze. 'Kennen jullie elkaar?'

'Euhm, ja, we zaten twee jaar geleden in dezelfde klas,' zeg ik.

'O,' zegt mam. 'Zeg, Siem, je wou toch iemand laten komen. Kan Tibbe niet blijven?'

'Ik weet zeker dat hij thuis betere dingen te doen heeft,' zeg ik.

'Wel, eigenlijk vind ik het niet zo erg,' zegt hij en hij glimlacht. 'Wat moet ik doen?'

'Pannenkoeken bakken,' zegt mam. 'Maar geen zorgen, Siem helpt je. Ondertussen ga ik de matrassen oppompen tenzij jullie dat willen doen ...?'

'Pannekoeken is goed,' zeg ik glimlachend en vervolgens neem ik Tibbe mee naar de keuken terwijl mam naar boven gaat.

Ik neem de benodigdheden en zet ze op het keukeneiland.

'Ik snap het als je zo weggaat,' zeg ik. 'Je had je hele huis voor jou alleen. Ik zie geen rede dat je hier zou blijven.'

'Misschien wil ik wel nog eens een oude vriendschap opnemen?' vraagt hij en hij glimlacht.

Ik bloos een beetje, maar probeer mezelf af te leiden door het het woord vriendschap.

Ik negeer alle gevoelens die hij ooit in me losmaakte. Ik kan het niet.

'Meet jij de melk af?' vraag ik en we beginnen met het maken van pannekoeken.

===

Binnen een half uur hebben we twintig pannenkoeken op een stapeltje en hebben Tibbe en ik al wat bijgepraat en gelachen.

One shots bxbWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu