Een web van leugens II

321 10 10
                                    

Nadat de schooldag ten einde is gelopen en ik Dexter de rest van de dag heb ontweken, ga ik meteen naar Pepper die ik op de zetel met een kom ijs en een deken aantref.

Ze kijkt me met waterige ogen aan, maar glimlacht als ze me ziet.

'Hey, Ty,' zegt ze en ze schuift een beetje op zodat ik langs haar kan gaan zitten. 'Hoe was het op school?'

'Goed,' zeg ik, maar ik sla mijn blik neer. 'Ik heb met Dexter gepraat.'

Haar gezicht wordt bleek als ik naar haar opkijk.

'Wat zei hij?' vraagt ze, maar voordat ik kan antwoorden, schudt ze haar hoofd. 'Wacht, laat ook maar. Ik wil het niet weten.'

'Pep, ik moet je iets vertellen,' zeg ik. 'Iets wat ik je al lang wil vertellen.'

'Wat is het?' vraagt ze.

'Ik, euhm, Dexter en ik hebben gezoend. Vandaag,' zeg ik waardoor ze me met grote ogen aankijkt.

'Wat?'

'Het was ook niet de eerste keer,' ga ik verder. 'We hebben een paar keer seks gehad voordat jullie een relatie kregen. Daarom wou ik je voor hem waarschuwen.'

Pepper buigt een beetje naar voren en laat haar gezicht in haar handen vallen.

Er valt een stilte die oorverdovend is voordat ze terug naar me op kijkt, haar ogen nog natter dan daarvoor.

'Waarschuwen?' vraagt ze. 'Bedoel je niet wegjagen zodat je verder kunt rondneuken?'

'Wat? Nee! Ik wou je hart niet gebroken hebben,' zeg ik.

'Houd die leugens voor jezelf, Tylin. Je vindt hem leuk en nu kan je hem hebben,' zegt ze, spugt ze. 'Ga mijn huis uit.'

'Pepper -

'Ga weg, Tylin.'

Aan haar gezicht kan ik zien dat ze bijna moet wenen waardoor er kippenvel op mijn huid ontstaat.

'P-

'Nee, Tylin. Je hebt mijn hart verder uit elkaar getrokken dus waag het níét om me ooit nog aan te kijken of aan te spreken,' zegt ze en ik kijk haar aan, wetend dat het misschien echt de laatste keer gaat zijn.

Zwijgend sta ik op en verlaat het huis.

Ik kijk ook niet meer om.

===

'Ik heb gehoord wat er gebeurd is,' zegt Dexter als ik een paar boeken uit mijn kluisje haal.

'Ik wil er niet over praten,' zeg ik bot en ik sluit mijn kluisje zodat onze wegen kunnen scheiden, maar hij volgt me.

'Ty,' zegt hij en hij neemt mijn arm vast zodat we in het midden van de menigte blijven stilstaan.

Er botst vreemd genoeg niemand tegen me op, maar waarschijnlijk komt dat door de reputatie die Dexter heeft.

'Nee, Dexter, alsjeblieft. Ik voel me al ellendig genoeg,' zeg ik en ik wil me lostrekken, maar in de plaats daarvan neemt hij me steviger vast.

'Je moet weten dat het niet jouw schuld is, Ty. Het ligt volledig op haar,' zegt hij zacht en hij neemt mijn schouders vast. 'En ik heb mijn excuses aangeboden aan Pepper.'

'Wat?' knipper ik. 'Echt?'

'Ja.'

'Heeft ze het geaccepteerd?'

'Nee,' zegt hij waardoor ik hem boos aankijk. 'Maar dat doet er niet toe, wat er wel toe doet, is dat wij nu samen kunnen zijn.'

'Wat?'

One shots bxbWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu