One shots bxb

Regenbogen II

Steeds vaker en vaker zien Laine en ik elkaar om protesterende foto's te maken.

Meestal staat Laine alleen op de foto met assecoires of kleedjes en rokjes die de dingen die als normaal worden beschouwt, doorbreken.

We worden populair en bereiken binnen no time 1000 volgers waardoor ik een prachtig idee heb.

'Dit is Jazoek,' zeg ik tegen Laine als we afspreken op de normale plaats, bij de brug.

Jazoek is een jongen met een donkere huid. Ik dacht dat als we gingen protesteren dat niet alleen voor de blanke man en vrouw moeten doen, maar ook voor mensen met een andere huidskleur.

Ik heb hem leren kennen doordat hij het account op Instagram volgde en me naar mijn inspiratie vroeg.

We raakten aan de praat en nu heb ik besloten om bij de duizend lezers een nieuw lid toe te voegen.

'Hey,' zegt Laine en hij geeft Jazoek een glimlach waardoor ik weet dat hij achter mijn besluit staat.

Ik had hem er al over verteld van wat ik van plan was, maar niet per se dat ik al iemand kende die het voor me wou doen.

'Dus, voor vandaag dacht ik misschien dat Jazoek witte verf op zijn huid kon smeren als protest en jij zwarte. We maken foto's apart en samen zodat het thema en de boodschap overkomt,' zeg ik en de beide jongens knikken.

Ik zet mijn rugzak op de grond en haal er een paar penselen uit samen met de verf.

'Waar gaan we de foto nemen?' vraagt Laine.

'Ik dacht gewoon onder de brug,' zeg ik.

'Is het bos hier niet beter voor?' vraagt hij en ik staat even voor me uit, nadenkend over zijn optie.

Vervolgens knik ik.

'Oké.'

===

Jazoek trekt zijn shirt over zijn hoofd en meteen komt zijn gespierde buik en borstkas tevoorschijn waardoor ik heel even van de wereld ben.

Ik schraap mijn keel en ga op een omgevallen boom zitten terwijl ik de spullen weer uit mijn rugzak haal.

Jazoek komt langs me zitten en wrikt de pot witte verf open met een schroevendraaier.

Hij neemt een penseel en rijkt die me aan.

Ik glimlach terwijl ik hem aanneem en in de verf sop en vervolgens een paar strepen op zijn huid zet.

'Een paar meter hier vandaan is een gespleten boom, lijkt dat iets?' vraagt Laine als hij terug door de bomen naar ons toekomt.

Hij blijft stilstaan als hij me Jazoeks borstkas met losstaande lijnen ziet beschilderen.

'Ja, dankje, L,' zeg ik met een glimlach. 'Verf jij even snel je borstkas zwart? Maar niet helemaal. Een beetje zoals ik doe, snap je?'

'Tuurlijk,' zegt hij een beetje stijf en ik glimlach klein naar hem voordat hij iets verder op een boomstronk gaat zitten en begint met zijn shirt uit te trekken.

Zijn huid is egaal en lijkt glad, maar ik focus me op het schilderen van Jazoeks borstkas en zijn ruwe, soepele huid.

'Sta je zelf ooit op foto's?' vraagt Jazoek na een tijdje als ik zijn rug bekladder met strepen.

'Nee, alleen de eerste foto,' zeg ik.

'En ook de vorige,' zegt Laine waardoor ik even naar hem opkijk.

'Dat was een hand, dat telt niet, niet echt,' mompel ik.

'Jammer,' zegt Jazoek en ik kijk naar hem op wanneer hij zich naar me omdraait. 'Ik weet zeker dat je dan meer likes kreeg.'