One shots bxb

De kerk II

Robin en ik staan ergens in een hoekje op de babyborrel van mijn nieuwe zusje.

Haar naam is Lila en het past zo goed bij haar.

Stephen en Lila.

Nu zijn we met twee.

'Gaat het al beter met je moeder?' vraagt Robin als hij een beetje naar me toe buigt. Zijn adem strijkt langs mijn hals.

'Ja, het slapen is nog steeds moeilijk doordat Lila een echte weenbaby is,' lach ik zachtjes.

Ondertussen zijn Robin en ik ook officieel een stel. Robin heeft me een week of twee geleden op een date gevraagd en natuurlijk zei ik ja.

Niet veel later had hij me tot zijn vriendje gevraagd en ook daar zei ik ja op.

Mijn ouders weten het ongeveer een week en ze zijn blij dat ik samen ben met een katholieke jongen en niet met één of andere jongen die ik op straat vond.

Niet snel daarna kreeg de pastoor het ook te horen en gelukkig mocht Robin zijn baantje als misdienaar behouden.

Zijn ouders hadden het er wel moeilijker mee dan die van mij. Ze moeten nog steeds wennen en dat is ook de rede waarom ik zijn ouders nog niet ontmoet heb.

Die ene dag dat we onze zoenen thuis verder hadden gezet, waren zijn ouders niet thuis dus had ik ze ook niet kunnen zien.

'Waar is de wc?' vraagt Robin vervolgens als hij merkt dat ik ver weg in mijn gedachten zit.

'Ik zal wel even meekomen,' zeg ik.

Ik leid hem de trap af naar de kelder waar de wc is. De gang is donker wat aantoont dat er niemand is.

'Wil je me misschien vermoorden?' vraagt Robin lachend.

Ik kijk naar hem over mijn schouder met een ondeugende glimlach.

'Dat maakt me niet echt geruster,' zegt hij.

Ik grinnik zacht.

Ik doe het licht aan en wijs naar de deur die hij met nemen naar de wc, maar in plaats van dat ik hem alleen laat en terug naar boven ga, trekt Robin me mee naar de wc en duwt me in een wc-hokje.

Meteen begint hij me te zoenen terwijl hij het deurtje op slot klikt. De ronde klink drukt in mijn rug, maar dat maakt niet uit. Zijn lippen leiden me ervan af.

'Moet je niet naar de wc?' vraag ik zacht lachend wanneer hij mijn nek kust.

'Nee, ik moest je gewoon even zoenen,' zegt hij en hij kust mijn lippen opnieuw.

Zijn handen dwalen af naar mijn broeksriem en aan zijn manier van doen, weet ik dat hij zijn handen het liefst in mijn broek zou willen steken.

'We gaan onze eerste keer toch niet in een wc-hokje doen eh?' vraag ik lachend.

'We moeten nog wachten na ons huwelijk,' zegt Robin in mijn nek.

Hij kust me één keer op mijn lippen en kijkt me dan aan. Er is iets in zijn ogen wat me zorgen maakt.

'Wa-

Robin legt zijn hand op mijn mond en dat is het moment dat ik voetstappen hoor.

Robin buigt zich naar me toe en fluistert: 'Ik ga op de wc zitten en jij op mijn schoot.'

Hij doet de bril zonder geluid omlaag en gaat erop zitten. Hij trekt me op zich en plooit mijn voeten achter hem.

'Als er iemand onder de deur kijkt, ziet hij maar één paar schoenen,' zegt hij zachtjes in mijn oor.

Dan: 'Stephan?'

Het is mijn vader. Ik durf niet te antwoorden.

'Robin?' vraagt hij vervolgens.

'Ja?' zegt mijn vriendje en ik kijk hem fronsend aan.

'Ah mooi, heb je Stephan gezien?' vraagt mijn vader en je hoort hem een beetje schuifelen.

'Ja, hij is buiten even gaan wandelen,' zegt Robin.

Ik schuif een beetje van zijn schoot af en ga iets hoger zitten. Robins adem stokt en ik weet dat ik op de verkeerde plek ben gaan zitten.

Ik grijns een beetje en houd mijn hoofd schuin  zodat ik kusjes in zijn nek kan geven.

'Wil je hem zo gaan halen? We gaan de taart aansnijden,' zegt mijn vader en Robin slikt hard als ik weer een kusje geef.

'Oké,' zegt hij en de é stokt in zijn keel.

'Gaat het?'

'Ja, iets verkeerds gegeten, denk ik,' zegt Robin en hij gluurt even naar me.

'Ik heb een pilletje mee als je wilt,' zegt mijn vader en ik blijf Robin kusjes geven in zijn nek.

'Nee, het is zo wel over. Ga maar. Ik ga Stephan zo halen,' zegt hij.

'Oké, tot zo,' zegt hij en zodra de voetstappen zijn weggestorven, laat Robin zijn koude handen onder mijn t-shirt glijden en krom ik mijn rug als zijn lippen ook nog eens de mijne kussen.

'Kunnen we na de taart naar huis gaan?' vraagt Robin door de zoenen door.

'Hangt er vanaf met welke rede,' zeg ik.

'Dat ik de liefde met je wil bedrijven is zeker geen geldige rede?' vraagt hij. Mijn adem stokt.

'Ik dacht dat we gingen wachten tot na het huwelijk?'

'Niemand hoeft het te weten,' gromt Robin tegen mijn lippen aan.

==============================
Ik hoop dat dit een beetje oké was.
Vandaag waarschijnlijk ook nog een hoofdstuk van mijn ander boek, Zwarte Nagellak. Neem zeker een kijkje dan!
Have a nice day!