One shots bxb

Twee na drie II

Het is bijna drie uur als ik me door de straten naar de tattooshop haast.

Ik heb wel een half uur voor de kast gestaan om te beslissen wat ik ging aandoen waardoor ik de tijd uit het oog verloren was en uiteindelijk gewoon mijn lievelingstrui heb aangedaan en een jeansbroek die recht naar beneden gaat.

Daaronder draag ik mijn versleten, rode Allstars met mijn broek een beetje opgeplooid zodat ik niet over de pijpen val.

Ik weet dat het niet speciaal is, maar hopelijk vindt Diyaz dat niet al te erg.

De klok geeft aan dat ik al twee minuten te laat ben en ik vervloek mezelf, paniekeer een beetje wanneer ik Diyaz niet meteen zie als ik de hoek omga, maar hij is er.

Diyaz draagt een zwarte broek, ongeveer dezelfde als vorige keer zodat de juiste vormen uitkomen, met daarop een effe groen shirt en natuurlijk draagt hij zijn leren jasje eroverheen.

Hij leunt een beetje nonchalant tegen de muur, maar gaat meteen rechter staan als ik er ben.

'Sorry dat ik te laat ben,' zeg ik zodra ik voor hem tot stilstand kom.

'Het is maar twee minuten,' zegt hij. 'Zo erg is dat niet.'

'Oké,' adem ik uit en ik sla even verlegen mijn blik neer voordat ik zijn ogen vind. 'Weet je al welke tattoo je wilt?'

'Ja en nee,' zegt hij waardoor ik hem fronsend aankijk. 'Ik wil graag een verwelkte roos op mijn heup, maar ik heb nog geen idee.'

'O,' zeg ik. 'Misschien kunnen de boeken binnen helpen.'

'Misschien wel ja,' zegt hij glimlachend en we gaan naar binnen waar we langs elkaar gaan zitten op de paarse zetel.

We nemen elk een boek waar we doorbladeren.

Soms laat ik een voorbeeld van een gewone bloem zien, denkend dat de tatoeëerder er wel een verwelkte bloemen kan maken, maar het is steeds niet de juiste.

Totdat ik een verwelkte bloem vind die best nog abstract en simpel is.

'Diyaz,' zeg ik en ik ga een beetje schuin zitten zodat hij de bloem kan zien. 'Vind je dit wat?'

'Wauw, die is heel mooi,' zegt hij zacht en hij neemt het boek van me over waarna hij het papiertje eruit haalt.

Hij gaat rechtstaan en net dan komt de man van vorige keer achter het gordijn vandaan.

'Hey Diyaz,' zegt hij. 'Je hebt al een tattoo gekozen, zie ik.'

'Ja, Reyes heeft me geholpen. Hij is er deze keer bij,' zegt Diyaz en ik kom langs hem staan met een vriendelijke glimlach naar de man.

'O, je bent dus van plan om meerder keren langs te komen?' vraagt de man en hij steekt zijn hand uit. 'Ik ben Git.'

'Reyes,' zeg ik terwijl ik aan mijn mouwen trek en vervolgens zijn hand schudt. .

Git glimlacht waarna hij zich weer naar de jongen langs me omdraait.

'Waar wil je de bloem?' vraagt Git.

'Op mijn heup. Het steeltje begint iets onder het knokkeltje en dan daarover tot de bloem zelf op mijn onderbuik komt,' zegt hij en de man knikt.

'Dat gaat wel zeer doen, op het bot,' zegt Git en Diyaz knikt.

'Dat weet ik,' zegt hij. 'Maar daarom heb ik Reyes mee. Hij houdt mijn hand wel vast.'

Ik bloos een beetje als we naar achteren gaan en deze keer bij een tafel komen waar Diyaz op kan gaan liggen.