One shots bxb

De kerk I

Iedere zondag weer hetzelfde liedje. Mijn ouders willen dat ik nog mee ga naar de kerk op zondag voormiddag en ik kan er niks tegen beginnen.

Over het algemeen is het wel saai, maar gelukkig heeft onze kerk een super aantrekkelijke kerkbediende.

Zijn naam is Robin en hij is een jaar ouder dan ik.

Gelukkig aanvaardt onze kerk mensen die op hetzelfde geslacht vallen.

Een jaar geleden ben ik uit de kast gekomen tegenover mijn ouders. Eerst vonden ze het een beetje vreemd, maar toen zijn ze naar de kerk gegaan, hebben het er met de priester over gehad en hij aanvaardt het.

We komen de kerk binnen en meteen vallen mijn ogen op Robin. Hij draagt vandaag een nette zwarte broek met een donker rode trui.

Ik slik als onze ogen elkaar kruisen en ik kijk snel weg.

Hij weet waarschijnlijk niet eens wie ik ben.

De priester verwelkomt ons vlak nadat iedereen is gaan zitten.

De kerk is net half gevuld en iedere week komen er minder en minder mensen.

Ergens vind ik het wel zonde dat het geloof een beetje naar benenden gaat. Als mijn ouders niet zo gelovig waren, zat ik hier waarschijnlijk ook niet.

We maken een kruisteken en de mis begint.

===

Na de mis blijven mijn ouders zitten voor nog wat dingen te regelen voor de doop van mijn toekomstige zusje.

Mam mag binnen enkele weken bevallen en dan krijg ik een zusje.

Ik weet dat het een beetje raar is om nog een zusje te krijgen wanneer je zeventien bent, maar mijn ouders wouden graag nog een kindje voor het geval ik volgend jaar op kot zou gaan.

Ze willen mijn zusje absoluut gedoopt hebben en daar moet veel voor geregeld worden omdat de pastoor zijn kerk niet voor maar één doop kan openen.

Er moeten zeker twee kindjes aanwezig zijn.

We lopen met zijn drieën het altaar op waar de pastoor zijn hosties en wijn aan het opbergen is.

'Jaqueline en Charel, hoe gaat het met de baby?' klinkt zijn warme stem en hij draait zich naar ons om.

'Goed. Het is nog enkele weken en dan is het zover,' zegt mam.

'Dan komt er weer een volgeling van God en Jezus bij,' zegt de pastoor en hij glimlacht.

'We willen nog enkele dingen bespreken over de doop,' zegt pap.

Hij komt altijd meteen ter zake.

'Zeker, kom, dan gaan we naar het achterkamertje zodat we de rust in de kerk niet hoeven te verstoren,' zegt hij en hij wijst mijn ouders het kamertje in.

'Stephan, kan jij anders Robin even gaan helpen met opruimen?' vraagt hij.

Ik knik en loop naar de andere kant. Het is het kamertje waar de misdienaar altijd zit.

Ik ga binnen en daar staat hij.

Robin wast de bekers af waar de hosties hebben ingezeten en die van de wijn ook.

Zijn zwarte haren zitten door de war en zijn gezicht staat sereen.

Zijn lichaam is voorover gebogen en mijn adem stokt als ik zijn rug een beetje zie.

De deur valt met een klap achter me dicht en hij kijkt schichtig op, maar glimlacht als hij me ziet.

'Sorry,' zeg ik met blosjes. 'De pastoor zei dat ik hier even moest helpen.'