One shots bxb

De dienaar van de Dood

Waarschuwing: houd zakdoekjes bij :)
Oké, nee, het is niet zo goed haha.

===============================

Iedere dag kom ik mensen tegen die vandaag het hoekje om zullen gaan en iedere dag probeer ik ze te redden, maar het lukt me niet altijd.

Vorige week had ik een vrouw kunnen redden die van de trap zou afvallen, maar daarbuiten zit ik al een week zonder succesvolle heldendaden en ik ga er kapot aan.

Daarom besluit ik naar mijn beste vriend te gaan die me altijd wel op één of andere manier weet op te vrolijken en daarom moet hij niet eens weten wat er aan de hand is.

Hij weet dat ik vreemd droom, maar hij weet niet dat het over de mensen gaat die ik heb laten doodgaan.

Andreas' deur staat altijd open en dat vind ik zo geweldig aan hem.

Als hij de deur opendoet nadat ik op de bel heb geduwd, voel ik alles naar beneden zakken, mijn gevoelens versplinteren op de vloer uit elkaar en de wereld lijkt te draaien waarbij het mijn ingewanden overhoop gooit.

Zijn ogen.

De datum van vandaag staat in zijn ogen.

Mijn lichaam klapt tegen de grond en ik heb geen idee wat er met me gebeurd is als ik het volgende moment wakker word op de zetel in Andreas' woonkamer.

Het zit namelijk zo dat ik de datum van vandaag in hun ogen zie als ze gaan doodgaan. Gisteren zag ik het niet en de dag daarvoor ook niet, enkel op de dag zelf.

Misschien is hij wel mijn heldendaad, het moet hem wel zijn want ik kan hem niet verliezen.

'Gaat het?' vraagt Andreas als ik zachtjes kreun en mijn hoofd draai.

Het doet een beetje pijn, maar ik knik toch.

'Wil je een kop koffie?' vraagt hij.

Opnieuw knik ik en hij verdwijnt naar de keuken om een tas koffie te maken.

Ik neem de gelegenheid om recht te zitten en houdt mijn hoofd kreunend in mijn handen.

'Misschien had ik je beter water met een aspirientje kunnen aanbieden,' zegt Andreas als hij terugkomt met een koffie.

Ik neem de warme tas van hem over en blaas voordat ik een slok neem. De koffie komt mijn lichaam binnen en meteen zucht ik van opluchting.

'Nee, dit is genoeg,' zeg ik en hij glimlacht waarna hij langs mijn benen op de zetel gaat zitten.

'Thimo,' zegt hij en ik kijk naar hem op. 'Wat was er?'

'Ik ... ik,' zeg ik zacht en hij kijkt me verwachtingsvol aan. 'Je gaat me gek vinden als ik het tegen je zeg.'

Hij fronst en ik overweeg serieus om het hem te vertellen. Misschien overleeft hij de dag zo wel.

'Wat dan?'

'Andy,' zeg ik en ik kijk recht in zijn ogen.

16/05/2020.

Meteen stokt mijn adem en ik gooi het over een andere boeg.

'Ik ben verliefd op je,' zeg ik.

Stel dat de Dood hem toch ten huwelijk vraagt, kan ik hem beter alles zeggen en misschien pakt het wel goed uit.

Misschien.

'Dat is niet wat je wou zeggen,' zegt hij.

'Maar het is wel waar,' zeg ik en ik probeer de datum van vandaag te ontwijken in zijn ogen.