One shots bxb

B-Bijbaantje I

'Arien, vandaag is het tijd,' zegt Jo als ik de keuken binnen kom en hij een schort naar me toegooit die enkel de serveerders of serveersters dragen.

'W-wat?' vraag ik en ik kijk naar het lap stof in mijn hand.

'Ricky is vandaag ziek dus jij neemt hem vandaag over,' zegt hij.

'M-Maar ik was alleen maar af,' zeg ik.

'Vandaag niet,' zegt Jo. 'En als je het goed doet vandaag, kan je morgen leren tappen. Je bent ten slotte achttien geworden gisteren. Was je feestje goed?'

'Ja,' zeg ik.

'Doe nu die schort aan en begin, de klanten wachten,' zegt Jo en ik slik, maar er is geen ontkomen aan.

===

Het eerste uur gaat alles prima.

Ik laat niks vallen en al het eten en drinken komt heel bij de klanten. Het is zelfs leuk om wat onder de mensen te komen.

Behalve wanneer er een ontzettend knappe jongen het restaurant binnenkomt met een blond meisje in zijn kielzog.

De jongen is groot en heeft donker bruine haren en helder groene ogen waardoor ik een beetje afgeleid geraak wanneer ik hun bestelling opneem.

Gelukkig merkt niemand het en kan ik de bestelling verstaan.

Een cola en een water.

Vervolgens kan ik het drinken zonder problemen naar hun tafeltje brengen. Ik zet het plateau op de tafel, maar ik maak de fout om in zijn ogen te kijken.

Zó helder groen.

Ik bots tegen het plateau waarna de cola zomaar naar hem toevalt, over zijn broek en een beetje van zijn witte hemd.

'O gód,' fluister ik en ik zet het glas recht alsof dat zijn outfit nog gaat redden. 'Sorry, i-ik heb nog een T-shirt hier. Je mag het h-hebben als je wilt. I-ik ... het spijt me.'

'Het is oké,' zegt de jongen die me een geamuseerde glimlach toewerpt en daardoor mijn paniek een beetje tegen houdt. 'Maar een nieuw T-shirt zou goed klinken.'

'J-juist,' zeg ik. 'Volg mij maar.'

Ik ruim het glas op, geef het meisje nog snel haar drinken en wenk de jongen vervolgens achter me aan naar de personeelskamer waar we ons omkleden naar een zwarte, nette broek en een zwart hemd dat verschrikkelijk heet is.

Ik open mijn kluisje en haal er mijn grijze shirt uit.

Als ik me omdraai om het hem te geven, knoopt hij zijn knoopjes langzaam los waardoor zijn gespierdere borstkas te zien is.

Ik wend mijn blik af en geef het grijze shirt zonder hem aan te kijken aan hem.

'Nogmaals s-sorry voor het verpesten van jullie afspraakje,' zeg ik, maar plots komt er gelach en kijk ik toch naar hem op.

'Waardoor dacht je dat we een afspraakje hadden?' vraagt de jongen en ik voel mijn wangen opwarmen wanneer hij me speels aankijkt.

'J-je droeg een hemd en ik dacht, nou ja, het is vrijdagavond dus m-meestal komen er s-stelletjes,' zeg ik en ik zoek paniekerig de ruimte rond op zoek naar iets dat me niet ongemakkelijk kan maken, maar steeds zie ik zijn blote, gespierde borstkas.

'Ze is mijn zus. Ze is net terug van haar uitwisselingsjaar en wou iets met me gaan eten,' verklaart de jongen waardoor ook mijn gestotter en mijn vluchtende blik stoppen.

'O,' zeg ik en ik kan alleen maar kijken naar hoe hij zijn hemd uittrekt en mijn shirt aandoet.

Het past hem als gegoten en dat verbaast me niks. Voor mij zit het altijd te los.