One shots bxb

Een web van leugens I

'Pepper, alsjeblieft, hij is al die tranen echt niet waard,' zeg ik terwijl mijn beste vriendin die maar niet kan stoppen met wenen.

Haar vriendje, Dexter, heeft het namelijk net uitgemaakt om de rede dat hij hun relatie niet meer ziet zitten.

Het is ongeveer een twee uur geleden gebeurd en zo lang is Pepper al haar verdriet op mij aan het dumpen terwijl ik haar had gewaarschuwd voor hem.

Dexter is nu eenmaal een gebroken tienerjongens die niet beter weten dan andere mensen te breken.

Het zit namelijk zo, hij en ik ... We hadden een soort van relatie, maar voor het echt iets serieus kon worden, kreeg hij dus een relatie met Pepper.

Ik heb het haar proberen uit te leggen, maar ik wou Dexter ook niet uit de kast halen, maar als ik achteraf terugkijk, had ik dat beter wel gedaan.

Nu is niet alleen mijn hart gebroken door de gebroken jongen, maar ook dat van mijn beste vriendin.

Natuurlijk kan ik het nu wel gaan rondbazuinen want dat verdient hij, maar ergens wil ik de jongen ook gewoon kunnen loslaten en dat gaat niet gebeuren als ik hem voor heel de school uit de kast haal.

Ik heb Dexter wel een paar keer onder ogen moeten komen omdat hij het vriendje van Pepper was.

In het begin ging het stroef omdat we nog geen week geleden seks hadden gehad, maar daarna zei ik afspraken met hem en Pepper gewoon af.

Ja, de vriendschap tussen mijn beste vriendin en mij heeft eronder geleden, maar ik kon het niet zonder uit te barsten.

Op het einde heeft het toch niks uitgehaald en zijn onze harten gebroken.

===

De volgende ochtend is Pepper niet op school.

Toen haar moeder haar die avond kwam halen bij mijn thuis, was ze nog niet geheeld en ijs hielp niet, evenmin als mijn aanwezigheid.

Dat komt natuurlijk omdat ik haar zo weinig heb gezien de laatste drie maanden, maar nu kan ik er niks aandoen, alleen met de schuldige praten om zijn excuses aan te bieden.

Het perfecte moment doet zich wel iets vroeger dan verwacht voor vermits Dexter en ik het tweede uur van de dag delen.

Als hij het lokaal uitgaat, neem ik zijn schouder vast zodat hij zich omdraait.

'We moeten praten,' zeg ik, mijn stem een beetje bot en afwerend.

Voordat hij iets kan zeggen, trek ik hem een leeg lokaal in en doe de deur achter ons dicht.

Iedereen zit nu toch buiten of bij de kluisjesgangen verderop.

'Tylin,' zegt hij, zijn stem warm en diep, maar ik negeer hem.

'Je gaat je excuses aanbieden aan Pepper,' zeg ik en Dexter lacht.

Hij veegt zijn donkere haar naar achteren en zet zich neer achter één van de banken op een lelijke blauwe stoel.

Hij leunt naar achteren, zijn blik speels en uitdagend, exact hoe ik hem herinner.

Ik kijk hem strak aan

'Nee,' zegt hij dan en ik ga voor zijn tafeltje staan waar ik met mijn handen op leun.

'Het was geen vraag,' zeg ik.

'Dat verzet mijn gedachten niet,' zegt hij.

Zijn grijze ogen kijken me nu stormend aan, maar ik geef niet zo gemakkelijk toe.

'Je bent haar een excuus verschuldigd. Ze heeft me verteld hoe je het hebt uitgemaakt,' zeg ik. 'Was een beetje bot, niet?'

'Jij zegt dat tegen mij?' vraagt hij en hij plaatst zijn handen op de tafel en gaat rechtstaan.