One shots bxb

Onze melodie

Zijn handen glijden onder mijn shirt waardoor ik kippenvel krijg en mezelf dichter tegen hem aanduw zodat hij dichter tegen het bed geduwd wordt.

Onze lippen bewegen in hetzelfde ritme, zoeken elkaar op wanneer de andere naar adem hapt.

Alles is heet, alles tintelt, alle aanrakingen voelen zo ontzettend goed en ik vraag me af of hij dit ook voelt, ook al weet ik het antwoord daar al op.

Met een snelle beweging draait Wendel me om waardoor ik tegen het bed geduwd wordt.

Zijn handen stellen een stuk van mijn onderbuik bloot waar hij zijn vingers over laat strijken.

Ik snak naar adem en we zoenen elkaar intenser, dieper, ruiger.

Mijn handen trekken aan zijn haren en ik sla mijn benen over zijn heupen, ons dichter tegen elkaar toeduw zodat we allebei kreunen.

Wendel trekt een beetje ruw aan mijn shirt en ik geef hem alle toegang om het uit te trekken.

'Rue,' hijgt hij vervolgens in mijn oor en mijn tenen krullen van genot terwijl zijn handen hoger en hoger kruipen, nu mijn naakte borstkas verkennen. 'Blijf je nog wat langer?

Ik gooi mijn hoofd in de kussens terwijl mijn adem gehaast gaat, mijn borstkas snel op en neer gaat op het razende kloppen van mijn hart.

'Wen, ik- ik kan niet blijven,' zeg ik, maar hij blijft mijn nek kussen, plaatst een zuigzoen die ik kan bedenken en gaat verder naar beneden. 'Ik heb dat concert.'

'Kan je niet een paar minuten te laat komen?' vraagt hij en deze keer maakt hij mijn knoop los, maar ik duw hem weg, ga rechtop zitten.

'Wendel, ik ben daar om te zingen. Ik kan geen minuut te laat komen,' zeg ik, proberend om mijn ademhaling gecontroleerd te krijgen.

Ik lik mijn lippen af en sla even mijn blik neer voordat ik zijn groene ogen vind.

'We kunnen erna wel afspreken,' zeg ik. 'Misschien kan je ook even komen, in zou het fijn vinden.'

'Je weet dat we geen vriendjes zijn, toch? We hebben seks met elkaar, meer niet,' zegt hij terwijl hij van zijn bed afgaat en zijn shirt van de vloer neemt, maar niet aantrekt.

Ik ga op de rand van het bed zitten en sla mijn blik naar mijn handen die in mijn schoot liggen.

'Als we alleen maar seks hebben, Wendel, waarom zoen je me dan achter elk hoekje? Waarom mag ik dan soms blijven eten? We kunnen dan wel geen vriendjes zijn, maar we spelen het wel,' zeg ik en ik kijk hem met verwarde en gekwetst ogen aan.

'Rue, dat is niet eerlijk. We zoenen altijd wanneer niemand kijkt omdat we het allebei opwindend vinden, niet omdat we gevoelens hebben. En je weet dat ik je hier laat eten omdat je anders niet goed voor jezelf zorgt,' zegt hij.

'Dat zou je niet moeten schelen als we "alleen seks hebben",' zeg ik.

Ik ga van het bed af, trek mijn shirt aan en neem mijn spullen bij elkaar.

'Rue,' zegt hij en hij neemt mijn bovenramen vast zodat ik hem moet aankijken, mijn ogen een beetje vochtig. 'We zijn geen stel en dat kunnen we ook niet worden.'

'Wanneer gaan we stoppen met te doen alsof, Wen?' vraag ik, mijn stem opeens amper gefluister door de storm van emoties die door mijn lichaam trekt. 'Je kan me niet zeggen dat je de tintelingen niet voelt, dat je hart niet versnelt wanneer je aan me denkt, wanneer we elkaar zoenen, wanneer we elkaar aanraken.'

Ik kijk hem met grote ogen aan, maar het enige wat hij doet is mijn armen loslaten en een stap achteruit zetten.

De tranen banen zich een weg naar mijn ogen, smeken om eruit te komen, maar ik kan het niet toelaten.