One shots bxb

A-afspraakje II

Maandag na school ga ik langs bij de crèche van het kaartje waar Milay, de jongen van het restaurant met de groenste ogen ooit, zou moeten werken.

Ten minste, als ik alles goed door de lijnen door heb gelezen.

Het is misschien vreemd dat een jongen naar een crèche gaat, maar ik moet het gewoon zeker weten.

Ik wil hem terugzien.

'Hallo,' zegt de vrouw aan het onthaal en nu is er geen ontkomen aan. 'Wie kom je ophalen?'

'Euhm ... eigenlijk w-wil ik niemand o-ophalen,' zeg ik.

'O, ben je dan voor iets anders hier?' vraagt ze en ze glimlacht naar me waardoor ik alleen maar zenuwachtiger word.

'J-ja, ik zoek iemand die hier zou werken,' zeg ik.

'En wie mag dat zijn?' vraagt ze.

'Arien?' klinkt er dan en ik kijk langs de vrouw door naar de deuropening die waarschijnlijk naar de crèche leidt, is de jongen met de groene ogen in verschenen.

'Voor hem,' zeg ik zacht tegen de vrouw, maar ik kijk haar niet aan, ik kijk naar Milay.

Hij is nog mooier dan ik me herinner.

Zijn groene trui hangt losjes rond zijn lichaam en accentueert zijn gespierde schouders. Hij draagt een donkere jeansbroek, maar zijn schoenen kan ik net niet zien.

Het is twee dagen geleden dat ik hem gezien had. Eerst dacht ik dat de avondwandeling verzonnen was, maar zijn hemd en kaartje bewezen het tegendeel.

'Kelly, mag ik heel even?' vraagt Milay en hij komt achter de balie vandaan terwijl zijn ogen nog steeds in de mijne gehaakt zijn.

'Dat gaat van je pauze af,' zegt de vrouw.

'Oké,' zegt hij tegen haar en dan tegen mij: 'Ik heb pauze. Het is luxe.'

Mijn hart slaat een slag over en ik glimlach klein als ik terugdenk aan ons tafereel in de kleedkamer.

'I-ik was eerder gekomen, m-maar de crèche is g-gesloten op z-zondag,' zeg ik en mijn lichaam wordt overspoelt door warmte als hij lacht en mijn hand neemt alsof hij denkt dat ik anders verdwijn.

'Dat weet ik en eigenlijk had je het perfect getimed,' zegt hij en hij sleurt me het gebouw uit naar het parkje erlangs.

'Hoezo?'

'De kinderen waren net klaar met eten en moeten daarna allemaal naar de wc. Kelly gaat me vermoorden als ik terugkom,' zegt hij hoofdschuddend.

We wandelen even in stilte, maar het is aangenaam met hem gewoon langs me en onze handen die in elkaar verstrengeld zijn.

'Arien,' zegt hij dan en hij trekt ons tot stilstand waardoor ik tegenover hem kom te staan.

'Ja?'

'Mm ... niks. Ik vind je naam gewoon zo leuk om te zeggen,' zegt hij en hij lacht waardoor zijn schouders zachtjes op en neer gaan.

'O,' zeg ik. 'De j-jouwe is ook m-mooi, Milay.'

Hij grijnst breed en voordat er nog iets gezegd kan worden, komt er een klein meisje naar ons toe met een prinsessenjurkje aan en haar lange, blonde haren vallen over haar smalle schouders.

'Milly,' zegt ze en ik gniffel om de bijnaam die het meisje hem geeft.

'Ja?'

Maar voor ze nog iets kan zeggen, ziet ze onze handen verstrengeld. Haar mondje gaat een beetje open en ze grinnikt alsof ze net het grootste geheim ooit te weten is gekomen.