One shots bxb

Boekenjongen

Info: Benny gaat naar de bib omdat zijn moeder anders een boete heeft. Daarbij moet hij ook een nieuw boek meenemen. Hij gaat niet vaak naar de bib omdat hij geen boekenworm is.

Karakters: Benny: blond haar, bruine ogen, smal en klein (1.65)
Ronald: zwart haar, blauwe ogen en een bril. Smal en lang (1,77)

===

Ik zucht als ik de stille bib binnenwandel. Er zijn alleen maar oude mensen die ik kan zien.

Waarom kan mam niet zelf gaan?
Ze kon onderweg naar de winkel toch wel even langs de bib gaan?

Ik breng het boek terug en loop de rekken door op zoek naar het boek dat ik terug moest meenemen. Ze heeft me haar bibpas zelfs gegeven zodat ik het kan uitlenen.

Als ik de juiste letter gevonden heb, zoek ik langs de ruggen van het boek af naar de juiste titel. Hoe heette het ook al weer?

De man met de hoed?
Nee.

De man die zijn vrouw voor een hoed hield?

Ja, dat is het.

Zodra ik het boek wegneem, verschijnt er een blauw oog aan de andere kant van het rek. Ik slaak een niet zo mannelijke gil waardoor ik een reactie van één van de andere bezoeksters krijg.

'Sssst,' zegt er één van en ze kijkt me boos aan. Ik bied mijn excuses aan en kijk terug door het gat naar de andere kant, maar het blauwe oog is verdwenen.

'Sorry,' fluistert een stem vervolgens en ik draai me vliegensvlug naar de stem toe.

De stem komt van een jongen. Hij is in het zwart gekleed, zelfs zijn bril is zwart. Zijn zwarte haren reiken tot bijna aan zijn schouders. Zijn blauwe ogen komen overeen met het oog dat ik toen juist waarnam.

'Het was niet de bedoeling om je te laten schrikken,' gaat hij verder en hij slaat zijn ogen gegeneerd neer.

'Het is oké,' zeg ik en hij kijkt op met een kleine glimlach. Het is een schattig zicht. Ik glimlach terug.

Vervolgens draait hij mijn pols een beetje en kijkt naar het boek dat ik in mijn hand heb en hij knikt goedkeurend.

'De man die zijn vrouw voor een hoed hield, klassieker,' zegt hij, nog steeds fluisterend.

'Het is niet voor mij, ik ben niet echt een boekenwurm,' zeg ik zacht.

'O, voor wie is het dan?'

'Mijn moeder, ze leest wel graag,' zeg ik.

'Ik dacht wel dat er iets achter zat,' zegt hij. 'Ik zie hier niet meer zo vaak knappe jongens die vrijwillig naar de bib gaan.'

Ik voel mijn wangen warm worden bij die opmerking.

Valt hij ook op jongens?
Vindt hij me knap?
Wat moet ik zeggen?

'Jij komt hier toch?' heeft mijn mond verlaten voordat ik erbij nadenk.

Mijn hart hamert tegen mijn ribben als ik zijn schattige lach weer zie.