Boşanmak Şartı

1.BÖLÜM

“Uff…”

Rosena belinden bacaklarına kadar uzanan bir acı hissettiğinde inledi.

Henüz hareket etmemişti ama acı tüm vücuduna yayılmıştı.

Çok hassas cildinde sıcak bir battaniyenin dokunuşunu hissettiğinde gözlerini açtı.

Gözlerini açar açmaz battaniyeyi hızla kaldıran Rosena dondu.

Çıplaktı.

Yataktan kalkan Rosena inledi ve onu geride tuttu.

Omurgasında bir uyuşma hissi oluştu.

Rosena yatağa zar zor oturabildi ve bir an ifadesizce duvara baktı.

Yavaş yavaş kendine geldiğinde etrafına baktı.

Tuhaf şeylerle dolu bu oda Rosena'nın kaldığı kulübeydi.

"Aman Tanrım."

Bunun bir rüya olmadığına inanamıyor.

Hareketsiz oturan Rosena yavaşça başını çevirdi ve yanına baktı.

Sanki hiçbir şey olmamış gibi çok iyi organize edilmişti ama soğumayan sıcaklık ona birinin yattığını söylüyordu.

Rosena ellerini yüzüne doladı. Sonra dün gece olanları canlı bir şekilde hatırladı.

O adamın buz gibi soğuk elleri, onun vücuduna dokunduğu anda alevlerle yanıyordu.

Kocaman avuçlarının Rosena'yı yuttuğunu söylemek abartı olmazdı.

Kibar ama ısrarla Rosena'yı zevkle şımarttı ve onu her köşe bucak şımarttı, dokunulmamış hiçbir şey bırakmadı.

Yanan nefesinin dokunduğu deri sanki hâlâ oradaymış gibi taşıyordu.

Hatırladığı son şey parlak sarı saçları ve sallanan mavi gözleriydi.

Isıyla dolu gözler, onlara bakmak bile midesinin guruldamasına neden oluyordu.

Rosena karnını tuttu. Hala sıcaklığın sönmediğini hissediyordu.

"Yine de onunla yattığıma inanamıyorum!"

Rosena derin bir iç çekti ve kendini yataktan tamamen kaldırdı.

İnce bir battaniye yere kaydı ve pürüzsüz cilt havaya maruz kaldı.

Rosena tekrar yatağına baktı. Yanındaki boş yeri görmek onu biraz üzdü.

Garip bir sabah geçirmekten daha iyiydi.

Rosena sakin bir yüzle giyinmeye başladı.

“Tek bildiğim sadece onun adı…”

Rosena, dün geceyi kendisiyle birlikte geçiren adam hakkında çok az şey biliyordu.

Belki de ilk kez dün tanıştıkları için bu doğaldır.

Rosena gömleğini ve pantolonunu giydikten sonra durakladı. İşi bitmiş olmasına rağmen geriye bir parça kıyafet daha kalmıştı.

Ne tür kıyafetler olduğuna bakacakken yere bir şey düştü.

"Ha?"

Bu, birinin ailesinin kimliğini kanıtlamak için yanında taşıdığı bir rozetti.

Rosena ayrıca her zaman üzerinde Kont'un ambleminin bulunduğu bir kart taşırdı.

Aniden ailesini merak eden Rosena, ambleme daha yakından baktı.

İki kesişen bıçak ve alevden oluşan bir taç onu süsledi.