Boşanmak Şartı

10. Bölüm

"İmparatorluğun tıp alanı buradan çok daha gelişmiş, bu yüzden onu iyileştirebilecek biri olabilir."

Doktorun söylediklerini duyduktan sonra Rosena'nın yüzü sertleşti.

Elbette doktorun dediği gibi imparatorluk tıp alanında daha ileri düzeydeydi ve çok daha fazla sayıda doktoru vardı.

Ancak Rosena buraya yerleştikten sonra imparatorluğa dönmeyi hiç düşünmedi.

Ölmesi gerekiyorsa burada öleceğine ve buraya gömüleceğine yemin etti.

Rosena hareketsiz duran Illian'a baktı.

O aşktan doğmuş bir çocuk değildi.

Bu bir gecelik bir hataydı ve o günden beri çocuğun babasını görmemişti.

Yine de Rosena, Illian'ı doğurduğu için asla pişmanlık duymadı.

Illian'la ilk kez tanışmanın verdiği duygu ve Illian'ın ona şu ana kadar yaşattığı neşe ve mutluluk paha biçilemezdi.

Illian, Rosena'nın her şeyi.

Artık Illian olmadan yaşayamazdı.

Rosena kararlı bir yüzle tereddüt etmeden mırıldandı.

“…İmparatorluğa geri dönüyorum.”

İmparatorluğa dönüşüne yönelik hazırlıklar iyi geçti.

Rosena imparatorluğa gideceğini açıkladıktan sadece bir gün sonra ayrılmaya hazırdı.

"Size güvenli bir dönüş diliyorum."

Madam Elisa, Rosena'yı uğurlamak için mendilini salladı.

Rosena gemiye binmeden önce minnettarlığını ifade etmek için başını derinden eğdi.

Onun yardımı olmasaydı imparatorluğa bu kadar çabuk dönemezdi.

Rosena teknede kollarındaki Illian'a baktı.

Bir kağıt parçası gibi beyaz yanaklarına çok üzülüyordu.

Tekneyle yolculuk bir ay sürdü ve Illian'ın o zamana kadar dayanıp dayanamayacağını merak etti.

Rosena, Illian'a daha da sıkı sarıldı ve dua etti.

'Lütfen Illian'ı benden almayın.'

Kısa bir süre sonra ayrılma sesi yüksek sesle çınladı.

Gemi akıntıya karşı ilerledikçe Astania karası yavaş yavaş uzaklaşıyordu.

Belki de güneşten yansıyan altın renkli kumlardan dolayı altın bir adaya benziyordu.

Güzel krallığa boş boş bakan Rosena mırıldandı.

"Geri dönebilir miyim?"

Rosena krallığın küçülmesini izlerken dudağını ısırdı.

Artık imparatorluğa geri dönecekleri gerçek gibi gelmeye başlamıştı.

Dün Illian'ı kurtaracağını düşündüğünden bunun bir santimini bile düşünmedi.

Rosena hafızasında gömülü olan imparatorluğu hatırladı.

Kont'un doğup büyüdüğü köşkü, her zaman yanında olan ailesi ve muhteşem bir sosyal parti...

Sayısız anılar geçti ve sonunda aklıma Yerhan'ın yüzü geldi.

“…….”

Onu düşündüğü anda kalbi uyuştu.