Boşanmak Şartı

Bölüm 21

Rosena tekrar tekrar gözlerini kırpıştırdı. Rüya görüyor olabilir diye yanağını çimdikledi.

Ancak yanağındaki karıncalanma ağrısı ona bunun gerçek olduğunu söylüyordu. Rosena yavaşça saraya yaklaştı.

Benekli çatı yeni boyandı ve çok sayıda ince çatlak kapatıldı.

Sadece bu değildi. Binanın etrafında yetişen tüm yabani otlar yok oldu ve sarayın girişi düzgün bir şekilde döşendi.

Rosena'nın arka bahçedeki tüm gün çalışması, Prens Sarayı'nın muazzam değişimiyle karşılaştırıldığında bir temizlik oyunu gibi görünüyordu.

Rosena nelerin değiştiğini görmek için bahçeye doğru yürüdü.

Dikkatsizce büyüyen ağaçlar sanki kıyafetlerini değiştirmiş gibi dönüştü.

Sanki profesyoneller tarafından yapılmış gibi mükemmeldiler.

Rosena dikkatlice yürüdükten sonra saray girişinin kapalı olduğunu fark etti.

Ve tam bu sırada girişe yaklaştı.

"Ah."

Rosena yüzünde şaşkın bir ifadeyle durdu.

Çünkü önde duran adamlarla göz teması kuruyordu.

Göz teması kuran adamlar nefeslerini yuttular ve Rosena'dan daha korkmuş görünüyorlardı.

Kim bunlar?

Rosena adamlara temkinli bir bakışla baktı.

Biri kocamandı, diğeri ise uzun saçlarını bir tarafa toplamıştı.

İkisi aynı siyah üniformayı giymişti ama bu hizmetçi kıyafeti değildi.

Rosena'nın vücudu sertleşirken Rosena'nın elini tutan Illian da adamlara baktı.

Öte yandan adamlar birbirlerinin yüzlerine bakarak kıvrandılar.

"Rosena mı?"

Bu tuhaf tartışmayı tanıdık bir ses bozdu.

Olay yerindeki herkes sesin nereden geldiğine baktı.

Yerhan orada duruyordu.

O dört kişinin gözleri Yerhan'a yapışmıştı ama Yerhan sanki sadece Rosena varmış gibi gözlerini Rosena'ya dikmişti.

Yerhan'ı bulan adamlar omuzlarını gerdiler.

Dışarı çıkan Yerhan bir an duraksadı.

O da adamlara bakıyordu.

Sonra adamlar korktular ve sırtlarını dikleştirdiler.

"Lea..."

İri adam ağzını açar açmaz Yerhan'ın gözlerinde soğuk bir parıltı oluştu. Adam sadece ağzını kapattı.

"Onları biliyor musun?"

Yerhan, Rosena'nın Illian'ın omuzlarına nazikçe sarılan eline baktı.

Yerhan çok kısa bir süre için sorun belirtileri gösterdi ve ifadesini hızla değiştirdi.

"Onlar... işe aldığım işçiler."

Adamların gözleri bu cevapla hemen Yerhan'ın üzerindeydi.

Her birinin yüzünde şaşkın bir ifadeyle, dudaklarını ördek gibi hafifçe dışarı çıkararak ürkek memnuniyetsizliklerini ifade ettiler.

"Ah, bu yüzden saray......."