Boşanmak Şartı

Bölüm 19

Huzurlu bir sabah, Estarot ailesi çay saatindeydi.

Lüks renkli masanın üzerinde tatlılarla dolu üç katlı gümüş bir tepsi vardı.

İpekten yapılmış masa örtüleri ve zanaatkarlar tarafından yapılmış sandalyeler, herhangi bir soylu aileye yakışan en iyi eşyalardı.

Hepsi Macella ve Rania tarafından satın alındı.

Çay saatinin tadını çıkaran Rania Estarot, elinden geldiğince zarif bir şekilde çay fincanını aldı.

Çayın kalitesi eskiden içtiğinden daha düşüktü ama çok da kötü değildi.

Ancak bununla yetinemeyen Rania'nın yüzünde onaylamayan bir ifade vardı.

"Anne."

Rania sessizce annesi Macella'yı aradı.

Macella cevabı Rania'ya bakarak değiştirdi.

"Boşanmak istiyorum."

Bu bombaya benzer bir açıklamaydı ama Macella da Rania'ya hayret dolu bir bakışla baktı.

Rania içini çekti ve sızlandı.

"Dün evlilik yıldönümümüzdü ama kocam bana hediye olarak çiçek vermedi, değil mi?"

"Bu çok fazla."

Kabul ettiğinde Rania çok sevindi ve kocası hakkında dedikodu yapmaya başladı.

Dost canlısı değildi, hiçbir incelik yoktu. Şikayetler defalarca ağzından döküldü.

Uzun süredir kocasına küfreden Rania rahatlamış bir yüzle kendi kendine mırıldandı.

"Sayesinde kont oldu..."

Bir yıl önce Rania, marki bir ailenin ikinci oğluyla evlendi.

Miras alınabilecek bir unvanı olmadığı için bir markinin ikinci oğlu kont oldu.

Eski görkemini kaybetmiş ve elinde sadece bir isim kalmış olan Estarot Kontu'ydu ama o hâlâ bir konttu.

Kont olan o, markiden aldığı parayla ailenin borcunu bir ölçüde ödedi.

Ancak Rania ve Macella tatmin olmadı.

Her zaman en iyiyi isteyen kadınlar için bu zenginlik düzeyi tatmin edici değildi.

Özellikle Rania'nın kocasıyla ilgili memnuniyetsizliği arttı.

Onun sayesinde kont oldu ama yine de onun için elinden geleni yapmadı.

Üstelik onun sıradan yüzüne her baktığında bunun haksızlık olduğunu hissediyordu.

Yüzü kendisiyle aynı seviyede olan bir koca bulamasa bile, en azından bir marki ya da dükün halefi bulmalıydı.

İçerisi şikayetlerle dolu olan Rania, her şey için Rosena'yı suçladı.

Eğer kaçmasaydı mütevazı bir markinin ikinci oğluyla evlenemeyecek ve hayatını eskisi gibi yaşayabilecekti.

"Anne, sanırım... suçlu benim."

Az önce kocasına küfreden Rania somurtkan görünüyordu.

"Ne demek istiyorsun?"

"Bir yıldır evliyiz. Ama henüz bir haber beklemiyoruz..."

Masela depresyondaki kızını görünce çay fincanını düşürdü ve yüksek sesle şunları söyledi:

"Kont bunu mu söyledi? Çocuk sahibi olamayacağınızı mı?"

Yerinde durmayacağını söyleyen bir yüzle Rania'ya baktı.