Boşanmak Şartı

Bölüm 94

"Rosena, imparatoriçe olmak ister misin?"

Rosena bu basit soru karşısında derin bir nefes aldı. Bu onun hiç hayal bile etmediği bir şeydi. 

Geçmişte Rosena, üçüncü prenses olarak asgari görevleri tamamladıktan sonra Yerhan'dan boşanmaya çalışmıştı. 

Rosena hiç düşünmeden hemen cevap verdi. 

"HAYIR."

İmparatoriçe tacının ağırlığı çok ağırdı. Rosena'nın başarılı olacak özgüveni yoktu. 

Rosena'nın cevabını duyan Yerhan gülümsedi. 

"Her şey yolunda gidecek."

Rosena, Yerhan'ın sözleriyle rahatladı. Her türlü kararda Rosena'yı destekleyecek ve konuyu onunla tartışacaktır.

Rosena ikinci bardağını boşalttı. Kesinlikle tatlılık ve etkileri yavaş yavaş artıyordu.

Boğazı ısındı ve yanakları gün batımı gibi yavaş yavaş boyandı.

Bardağı bırakan Yerhan uzanıp avucunu onun saçlarının üzerinde gezdirdi. Kızıl saçları havaya kaldırıldı ve Rosena'nın yüzü ortaya çıktı. Parıldayan koyu kırmızı gözler doğrudan Yerhan'a bakıyordu. 

Illian'ınkilerle aynı olan gözlere bakan Yerhan gülümsedi. 

Yerhan yavaşça oturduğu yerden kalktı ve Rosena'nın önünde durdu. Sonra yavaşça dizlerinin üzerine çöktü ve Rosena'nın gözlerine baktı. Soğuk avuç içi yanağını okşadı.

"Seninle tanışmak hayatımın en güzel anıydı."

Eko ormanında tanıştıkları gün Rosena'yı sonuna kadar itmiş olsaydı bunlar olmayacaktı.

Her şey altüst olurdu ve dünyada Illian diye bir şey kalmazdı. 

O sırada Rosena ile tanıştığına gerçekten çok sevinmişti. 7 yıl boyunca onu aramayı bırakmadığı için mutluydu. 

"....Ben de."

Yerhan'ın dokunuşunu hisseden Rosena acı bir şekilde gülümsedi.

Bir an buğulu gözlerle geçmişi arayan Rosena şunları söyledi. 

"Bu arada... o sırada benimle resmi olmayan bir şekilde konuşuyordun, değil mi?"

"...."

Yerhan ağzını kapattı. 

Uzun zaman olmuştu ama ilk buluşmalarında Yerhan, Rosena'ya çok kötü davranmıştı.

"....O zamanlar suikastçı yüzünden çok gergindim... ve kimseye güvenmediğim bir dönemdi..."

Yerhan umutsuzca bahaneler uydurmaya başladığında Rosena sonunda kahkahalara boğuldu.

Yerhan'ın sözleri net bir kahkaha sesiyle kesildi. Rosena'ya bakıyordu ve Rosena gülmeyi zar zor durdurup mırıldandı:

"Yeniden buluştuğumuzda benimle resmi olarak konuşman tuhaf geldi."

"....O sırada resmi olmayan bir şekilde konuşmamın hoş olmayacağını düşündüm."

Yerhan, Rosena'nın kendisini terk etmesinin nedenlerini tek tek araştırmış ve her şeyi değiştirmeye kararlıydı. 

Onun önünde, bir beyefendi, acınası gibi davranacak ve hatta çocuğunu rehin alacak kadar her şeyi kullandı.

Rosena için her şeye ihtiyacı vardı. 

Rosena yavaşça oturduğu yerden kalktı. Uzanıp Yerhan'ın elini tuttu ve onu geri götürdü.