Boşanmak Şartı

Bölüm 59

Rosena gözlerini kırpıştırdı.

"Ne?"

Şaşıran Rosena refleks olarak başını kaldırdı. Daha sonra üzerinde tek bir giysi bile olmayan bir ceset gördü.

dedi Yerhan ıslak saçlarını tarayarak.

"Banyo büyük olduğu için içeri girebilirsiniz."

Yine su sesi duyuldu.

Rosena bir an boş boş durdu. Belki de buhardan dolayı kafası düzgün çalışmıyordu.

Tabii ki hayır demek zorunda kaldı...

Rosena kendini havluyla örterek hareketsiz dururken Yerhan ekledi.

"Biz evli bir çiftiz, kimin umrunda?"

Çift kelimesi kalbini deldi.

"Sanırım yıkanmak istiyorsun... yoksa dışarı çıkacağım."

Yerhan sanki gidecekmiş gibi kalkmaya çalıştığında Rosena aceleyle başını salladı.

İlk gelen kişiyi kovmak vicdan azabıydı. Ancak Rosena daha önce Yerhan'la hiç banyo yapmamıştı.

Daha önce de seks yapmışlardı ama uyandığında her zaman adam yıkandıktan sonra oluyordu. Üstelik artık aynı mekanda çıplak ve ayık haldeydiler.

Rosena inlemeyi yuttu. Yerhan bunu umursamıyor gibi görünüyordu ama onunla yalnız kalmanın fazlasıyla bilincindeymiş gibi görünüyordu.

Onu daha önce birçok kez çıplak görmüştü. Tabii ki gündüzleri değil.

"Hiçbir şey yapmayacağım."

Yerhan'ın da eklenmesiyle Rosena derin bir nefes aldı.

"...O halde affedersiniz."

Sadece banyo yaptığı için sorun olmayacağını kendi kendine mırıldanan Rosena, kendini bir havluya sardı.

Daha sonra ayaklarını dikkatlice banyoya uzattı. Beyaz ayaklar ılık suya dokundu ve Rosena banyoya girdi.

Kendini tamamen kaptırdığı anda yorgunluk hızla kendini gösterdi.

Rosena kasıtlı olarak Yerhan'ın bulunduğu yerden uzağa oturdu.

Küvetin geniş olması bir şanstı. Eğer dar bir banyo olsaydı mutlaka dışarı çıkardı.

Belki de banyo olduğundan ses yüksekti.

Damla, damla.

Su damlalarının sesi sessizce geldi ve sessizlik gömüldü.

Garip bir sessizlik oluştu ve Rosena başını kaldırmadan yüzeye baktı.

Dışarı çıkana kadar böyle mi kalmaları gerekiyor?

"Avlanma yarışması nasıldı?"

Rosena onun ani sorusuna biraz geç cevap verdi.

"Tilki eğitildiği kadar başarılıydı."

Yerhan tilki kelimesi karşısında alnını hafifçe daralttı.

Tilki Rosena tarafından seviliyordu ve bu yüzden şimdiye kadar yerini bile bilmeden kibirli davranışlar sergiliyordu.

Yerhan tilkiyi dışarı atacağı günü sabırsızlıkla bekliyordu.

"....Ve ben kazandım."

Rosena, Yerhan'ın yüzüne gizlice baktı. Çünkü ne diyeceğini merak ediyordu.

Sonra Rosena'nın gözüne Yerhan'ın yüzü geldi. Yüzüne genellikle kayıtsız görünen bir gülümseme yavaş yavaş yayıldı.

"Aferin."