Boşanmak Şartı

Yan Hikaye 24. Bölüm

Çok karlı bir gündü.

Rosena, Yaz Sarayı'ndaki doğum odasına taşındı.

Bir ay öncesinden beri tanınmış doktorlar Rosena'nın doğumunu bekliyordu, bu yüzden her şey hızla yapıldı.

Kapı kapandı ve Yerhan endişeli bir yüzle koridordan aşağı koştu.

Rosena'nın inlemeleri sıkıca kapatılan kapıdan kaçtı.

Çığlığa yakın iniltilere Yerhan ve Illian isimleri de karışmıştı.

Bunu duyan Illian da kaskatı kesildi ve tırnaklarını ısırdı.

"Haaah."

Yerhan avuçlarıyla yüzünü kapattı. Soğuk terler akıyordu.

Avuçlarından mı yoksa alnından mı geldiğini anlayamıyordu.

Mümkünse Rosena'nın tüm acısını almak istiyordu.

Yerhan derin bir nefes aldı ve ardından Illian'a baktı.

İçeriden her çığlık duyulduğunda Illian'ın yüzü solgunlaşıyordu.

Her zaman kararlı olan Rosena'yı acı içinde görmek onun için şok edici görünüyordu.

Yerhan böyle bir Illian'ı tek koluyla tutuyordu.

Normalde Illian utangaç olduğu için bundan kaçınırdı ama bugün sessizce babasının kollarına sarılmasına izin verdi.

"İyi olacak."

Sanki kendi kendine diyordu.

Yerhan titreyen elini tutarken kendi kendine mırıldandı.

"O zamanlar da böyleydi, değil mi?"

Illian'ı tek başına doğurduğunda çok zor zamanlar geçirmiş olmalı.

Şimdikinden daha kötü bir durumda, bekar bir anne olarak...

Bunu düşünürken inledi ve göğsünün altında bir şey uçtu.

Özür ve acıma doluydu ve neden bu kadar acı verdiğini merak ediyordu.

Acıya tek başına katlanmış olması gereken Rosena, onu düşündükçe ağlama isteği uyandırıyordu.

Yerhan başını salladı.

Pencerenin dışına yağan kar her yeri beyazlatıyordu.

Sanki yarım gün geçmişti ama içerisi o kadar meşguldü ki saati tam olarak bilemiyordu.

Zaman geçtikçe Yerhan doğru dürüst nefes bile alamamış ve Rosena'nın inlemelerinin durmasını beklemişti.

Daha sonra kapı hafifçe açıldı. Dışarı çıkan kişi baş hizmetçi Ella'ydı.

"Ne zaman bitecek?"

Yerhan onu durdurarak sordu.

Sonra Ella ona hafif şaşkın yüzüyle cevap verdi.

"Hala çok uzakta, Majesteleri. Doktor doğumun birkaç saat daha süreceğini söylüyor..."

"Birkaç saat daha mı?"

Peki bu Rosena'nın birkaç saat daha acı çekeceği anlamına mı geliyordu?

Yerhan bembeyaz bir tenle yere baktı. Çocuk doğurmanın hiçbir zaman kolay olmadığını biliyordu ama bu kadar zor olacağını beklemiyordu.

Birisi doğumun kavgaya benzediğini söyledi ama ancak şimdi kendini çaresiz hissediyordu.

Rosena acıyla tek başına mücadele ediyordu.