It's you (ZAKOŃCZONE)

98

*Piotrek*
- tato kiedy mama będzie?
- o 18
- dopiero?
- nom.
- pff
- co wy tacy smutni?
Usiedli na kanapie.
- ha ha ha.
Ja być głodny i zaraz was zjeść.
- nie!!
Zaczęliśmy się śmiać.
Uciekli z domu.
- a ja za nimi.
Oblali mnie wodą.
Zaczęli się śmiać
- o nie
Aaa
Zacząłem ich gonić z wiadrem wody.
Oblałem ich.
Zaczęliśmy się śmiać.
- o nie.
Przewalili mnie.
I Weszli na mnie.
- słucham
Zaczęliśmy się śmiać.
Przytulili się do mła.
- teraz tata nie wstanie.
- oni robią z tobą co chcą
- o matko.
Znowu przyszliście.
Dajcie już spokój.
Wstałem z dziećmi na rękach
- jakby oni wiedzieli jaki jest ich tatuś naprawdę.
- wiemy.
- jaki?
- kochany i miły
- ooo
Przytuliłem ich mocno.
- na odwrót
- yym.
- cicho!!
- bez krzyku.
Przytuliły się do mnie.
- nom już
- idziemy się bawić na plac zabaw
- no to znikać
Postawiłem ich.
- tylko ostrożnie
- Oki
Pobiegli.
- a ty co?
- nic.
Po prostu na dzieci się nie krzyczy i tyle
- to będą robiły co chcą
- wy na mnie krzyczeliście i tak robię to co chce
- no bo cię Wiktor wychował
- i dobrze
Przynajmniej jestem taki a nie inny.
- tato!!
- co tam?
- pójdziemy do mamy
- pójdziemy pójdziemy,ale później
Mama teraz pojechała na wezwanie.
- skąd wiesz?
Może stoi przed tobą
- Mama!!
Pobiegli do niej.
- cześć.
Wiktor miał mnie dość o puścił do domu.
Przytuliliśmy się.
*Martyna*
- a tak na serio to Góra ma karę.
Odprowadziłem żeby nie było.
- hi hi hi
- i dobrze.
- wim
Uśmiechnęłam się.
- aha nie dawaj jej soczku jabłkowego bo jest naćpana
- mamo!!
Zaczęliśmy się śmiać.
Weszliśmy do domu.
No i nic ciekawego się nie działo.
Narazie.
Ja się dopiero rozkręcam.
He he he he

Mam takie pytanko chcielibyście jeszcze jeden rozdział dzisiaj?