KONSEY

"Yıllar Sonra"

Her hatanın bir bedeli vardır. Ödemekle mahkum olduğumuz bir bedel...

🚫🚫🚫

İSTANBUL

Polonez Köy…

Duyulan ilk silah sesiyle Hamit, Asım’ın öfkeli gözlerine aldırmadan tebessüm etti ve:

“Bana geldiler!” dedi. Asım’ın yanında durmakta olan Çetin, Asım’ın yanından uzanıp Hamit’e bir kafa darbesi indirdi. Hamit, yere düşerken Asım, dönüp Çetin’e baktı.

“Ne yapıyorsun lan sen?” diye sordu.

“Adama gelmişlerdi abi! Yardımcı oldum işte!”

“Oğlum, iyi misin lan? Orospuyu vurdun, tamam! Ama buna niye vuruyorsun?”

“Bu da orospu çocuğu abi!”

Kağan, Çetin’in daha fazla saçmalamasını engellemek için kolundan tutup çekiştirdi. Asım, Delal’ın gülen yüzüne yan gözlerle baktıktan sonra toparlanmakta olan Hamit’e baktı. Hamit, dudağındaki kanları yere tükürdü.

“Bittiniz siz!”

Asım, inanmamış gibi başını sallayıp:

“Evet, tabi, öyle!” dedi ve onun kolundan tuttu.

Hatem, üzerine yoğunlaşan kurşunlardan korunmak için yer değiştirmeye gerek duysa da, gelen kurşunlardan korunmak ve yer değiştirmek imkânsız gibi görünüyordu. Bir iki el ateş edip tekrar yerine sindi.

“Haydi Asım, çıkın artık oradan!”

Duyduğu ayak sesiyle yerinden çıkıp ateş etti. Kendisine yaklaşmakta olan adam, yediği mermiyle yere yığıldı. Hatem, çiseleyen yağmurla derin bir nefes aldı.

Asım, Hamit’i sürükleyerek alt kata indirdi. Delal, diğer ikisiyle cama yaklaşmış ve dışarıyı kolaçan etmişti. Asım, yanında duran Delal’a baktı.

“Nedir?”

“Arayıp durduğumuz Tankut, buraya gelmiş! Yanında bir sürü it var. Garip bir durum da var.”

Gözlerini kıstı Asım, Hamit’in gülümseyen gözleri arasında:

“Ne durumu?” diye sordu.

“Sarper Tuğut da burada!”

Asım, soğuk bir terin boşaldığını hissetti bedeninde. Yutkundu.

“Siktir!”

Hatem, deli bir cesaretle koştu ve yıkık bir duvarın arkasına geçti. Kendisini teğet geçen kurşunları umursamadan duvara yaslandı ve iki el ateş edip:

“Haydi be Asım!” diye fısıldadı. Şarjörünü kontrol etti. Başını salladı.

Hamit’in ellerini bağlayan Çetin, Kağan’ın katı bakışları arasında:

“Kim lan bu Sarper?” diye sordu. Hamit, gülümsedi.

“Azrail…”

Kağan, onun ensesine şamarı indirip:

“Artistlik yapma lan!” diye çıkıştı.
Asım, Delal’ın meraklı yüzünü inceleyip:

“Şef, Sarper’in elinde!” dedi. Delal, derin bir iç çekip: