KONSEY

KONSEY 4 yaşında... (kolaj bölüm)

33. Bölüm ilk sezon finalinden kesitler...

ANKARA

Etimesgut...

Siyah renkli megane araç, kumlu bir yolda ilerliyor; kumun tozunu dumanını etrafa saçıyordu. Biraz daha ilerledikten sonra hızını düşürdü. Beyaz renkli bir tixi aracın arkasında durdu. Tixiden inen genç bir delikanlı, elindeki mavi dosyayı sıkıca tutarak bekledi. Meganın kapısı açıldı ve müdür denilen adam, araçtan inerek delikanlıya gülümsedi. Delikanlı, duruşunu bozarak müdürün, ona doğru gelişini izledi. Müdür, delikanlının karşısında durup:

"Nasılsın bakalım görüşmeyeli?" diye sordu.

"Sağlığınıza duacıyım abi!"

"İstediğim araştırmayı yaptın mı?"

Delikanlı, koltuk altına sıkıştırdığı dosyayı çıkarıp müdüre uzattı.

"Sonuç burda!"

"Nedir sonuç?" diye sorup dosyayı alan müdür, delikanlının:

"Çatlak var." demesiyle, bir gözünü kısarak:

"Nasıl?" diye sordu. Delikanlı, derin bir iç çekti.

☆☆☆

VAN gölüne çarpan güneş ışıkları, parıltılı gelgitler yaratıyordu. Havanın serinliği, bir hayli hissediliyordu.

Necla, kapının önünde duran arabasına binerken telefonu, sessiz bir şekilde titredi. Kapıyı kapatıp telefonun ekranına bakar bakmaz irkildi. Dikiz aynasından kendisini izledikten sonra açtı. Karşıdakini dinledi. Yutkunup:

"Anlaşıldı! Hemen ilgileniyorum." dedi ve telefonu kapattı. Kontağı çevirdi. İçindeki öfke ve sıkıntı, olduğu gibi yüzüne yansıdı. Gaza yüklenip debriyajı bırakırken sesi, aracın hareketiyle yankılandı.

"Tam da tahmin ettiğim gibi..."

Asım, aracıyla yola düşmüş; Çatak istikametinde, seyir halindeydi. Giydiği açık mavi gömleğinin önü açıktı ve gri tişördü, kaslı vücudunu sarmalamıştı. Araç, normal bir hızla ilerlerken telefonu çaldı. Sesi hoparlöre veren Asım, kulaklarına dolan nazenin sesle adeta mest oldu. Özlem'in:

"Günaydın aşkım!" deyişi, ruhuna bir terapi gibi etki yaptı. O nazenin sesin ahengine kapılıp:

"Günaydın gülüm!" dedi.

"Nasılsın, ne yapıyorsun?"

"Önemli bir işim var, yoldayım! Sen ne yapıyorsun, nerdesin?"

"Evdeyim, birazdan çıkacağım."

"İyi de, senin işin akşam başlamıyor mu?"

"Sürpriz bir misafirim var. Onun yanına gideceğim."

"Kimmiş?"

"Sürpriz ayol, söylenir mi?"

"Haydi bakalım!" diyen Asım, dikiz aynasından arkasını kolaçan edip:

"Emel ne yapıyor?" diye sordu.

"İyi, toparlanmaya çalışıyor."

"Ona yardımcı ol hayatım!"

"Merak etme!"

"Tamam canım!"

Asım, aracın hızını biraz daha yükseltti ve asfalt yolda ilerlemeye devam etti. Vakit, öğlene doğru ilerliyordu.