KONSEY

(Beşinci Bölüm)

BİTLİS-TATVAN

İkinci kata gelmişlerdi; bir güvenlik odasını andıran bir odaya gelmişlerdi, Bayhan'ı bir sandalyeye oturtup bağlamışlardı. Asım, Bayhan'ın karşısına bir sandalye çekip oturmuştu. Suat, bir bilgisayarın başına kurulmuştu. İkisi de maskelerini çıkarmamışlardı.

"Neye bulaştığınızı bilmiyorsunuz? Kime çalışıyorsunuz?"

Asım, yerinde doğrulup:

"Yıllarca dini duygularını sömürdüğünüz halka... Hizmet safsatası altında maddi açıdan sömürdüğünüz halka... Timsah gözyaşlarını döküp sahte kelamlarla kandırdığınız halka..." deyince Bayhan, ince bir gülümsemeyle:

"Haddini aşıyorsun! İmam Efendi, dönemin idolüdür. Ona dil uzatamazsın!" dedi.

"Papanın eteğine yapışan, Amerika'nın darbukasına göre raks eden ve ne olduğu belirsiz bir kişi için, dilimi yormam ben!"

"Sen kimsin? Ben seni nerden tanıyorum?"

"Sanmam. Beni tanıyanların, hayatla bağlantısı kesildi. Sen hâlâ error vermediysen, demek ki tanımıyorsun!"

"Ama bu ses, bana çok tanıdık geliyor."

O sırada Suat, onlara döndü.

"İşlem tamamlandı adamım!"

Başını sallayan Asım, usulca ayağa kalkıp:

"Gidelim." dedi.

"Bana ne yapacaksınız?"

Asım, Bayhan'a dönerek:

"Seninle bir işimiz yok!" dedikten sonra Suat'la beraber kapıya yöneldi.

Onlar koridorda ilerlerken Bayhan'ın gür sesi, dört bir yanda çınlayıp duruyordu.

"Bunun hesabını vereceksiniz!"

***

VAN-GEVAŞ

Sabahın güneşi, gölün suratına çarpıp parlıyordu. Sıcak ve nemli bir yaz sabahıydı. Artos'un tepesindeki soğuk hava, yokuştan inerek kayboluyordu.

"Uyansana Kasım Kardeş!"

Asım, Bayram'ın dürtmesiyle kıpırdandı.

"Kalk haydi!"

Asım, usulca gözlerini araladı. Bayram'a bakınca Bayram, gülümseyerek:

"Hayırdır, gene mi kamyon devrildi?" diye sordu.

"Ne?" diye mırıldanan Asım, yerinde doğruldu.

"Galiba bu sefer, zincirleme kaza oldu? Hepimiz uykuda kaldık!"

Uykulu gözlerle gülümseyen Asım, gözlerini ovuşturup:

"Desene, topluca katlimiz vacip olmuş?" diye sordu.

"Sanırım, öyle! Haydi kalk, kahvaltı hazır!"